Η τραγωδία του Ευριπίδη διδάχτηκε με μετάφραση χωρίς φραστικές ακρότητες και εμπεριστατωμένα ελληνικά (ΚΘΒΕ – Επίδαυρος)

Θεοδόσης Δαυλός* |> Την Παρασκευή το βράδυ επέστρεψα στην Επίδαυρο, έπειτα από απουσία δυο εβδομάδων… Δυστυχώς έχασα στην πανθομολογουμένως καλή παράσταση ‘’Οιδίπους επί Κολωνό’’ με τον εξαιρετικό Δημήτρη Καταλειφό.

Παρακολούθησα τις “Τρωάδες” του Ευριπίδη, που συνοψίζουν με δραματικό τρόπο, τον Τρωικό πόλεμο με τις συνέπειές του. Μια συγκροτημένη παράσταση με καλά στοιχεία και σοβαρές ερμηνείες.

Αναλυτικότερα ο Αντώνης Καφετζόπουλος ως Ποσειδώνας έκανε μια μεστή και σεμνή παρουσία. Ο Δημήτρης Πιατάς ως Ταλθύβιος έδωσε μια έξυπνη και πικάντικα αλλιώτικη ερμηνεία. Η Μαρία Διακοπαναγιώτου πέρασε την ” τρέλα” της στον ρόλο δημιουργώντας μια δική της εξαίρετη Κασσάνδρα. Η Μαρίζα Τσάρη ήταν πολύ καλή στο δραματικό μέρος του μονολόγου της και ο Αλέξανδρος Μπουρδούμης με την στιβαρή παρουσία και φωνή του, έδωσε μια ερμηνεία που θύμησε τους παλιούς μεγάλους πρωταγωνιστές. Άφησα τελευταία την κυρία Ρούλα Πατεράκη, που έδωσε την ψυχή της στο ρόλο την Εκάβης, παρά το ότι είχα την ανάγκη συχνά να ανατρέχω στους προβαλλόμενους στίχους για να καταλαβαίνω τι λέει…

Όλα τα παραπάνω με μια μετάφραση “λόγια” του Θεόδωρου Στεφανόπουλου, χωρίς φραστικές ακρότητες και εμπεριστατωμένα ελληνικά.

Το σλάιντ απαιτεί την χρήση JavaScript.

Δυστυχώς η σκηνοθετική γραμμή ήταν κόντρα στην αξιόλογη αυτή μετάφραση, με επακόλουθο την μειωμένη ποιότητα.

Η σύγχρονη άποψη του σκηνοθέτη Χρήστου Τσουγάρη άγγιξε το κοινό σε τελευταία ανάλυση παρά τα ατοπήματα. Η εικαστική εικόνα απέδωσε την ατμόσφαιρα που στόχευαν οι δημιουργοί τής παράστασης με εξαίρεση τα ασυνταίριαστα κοστούμια του χορού. Η παρουσία άλλωστε του χορού ήταν θετική με την καθοδήγηση του Ερμή Μαλκότση. Τελευταία άφησα την μεστή μουσική σύνθεση και απόδοση του Στέφανου Κορκολή, που κατάφερε να συνταιριάξει όλα τα στοιχεία της παράστασης, κάνοντας μια σωστή παρουσία.

(*) Ο κ. Θ. Δαυλός είναι σκηνογράφος / εικαστικός