Τα ευρώ του καλοκαιριού

|> Δημ. Καπράνος

|> Γέμισαν, ξαφνικά, τα ελληνικά ΜΜΕ με διαφημίσεις από την Τουρκία! «Ελάτε στη χώρα της φιλοξενίας» λέει το ένα μήνυμα. Και σκέπτεσαι το ξύλο στις πλατείες, τις φυλακίσεις των δημοσιογράφων, την αυταρχική διακυβέρνηση του σουλτάνου Ταγίπ του Α’.

«Ελάτε στην πατρίδα των δύο ηπείρων», λέει το άλλο μήνυμα κι εσύ σκέπτεσαι ότι η χώρα των… δυο ηπείρων, κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να μπορέσει να ενταχθεί στη μια ήπειρο, σε εκείνη που δεν της “πάει” όσο η άλλη, η μεγαλύτερη… «Πατρίδα των δύο ηπείρων», αναφέρει ανερυθρίαστα η διαφήμιση, λες και η κατεχόμενη Ανατολική Θράκη (ή… Ευρωπαϊκή Τουρκία!) είναι… τουρκική πατρίδα!

«Ελάτε εκεί όπου σας κερνούν ένα φλιτζάνι τσάι σε κάθε σας βήμα», λέει το άλλο μήνυμα, προφανώς για να θυμίσει την προσήλωση των Τούρκων εις το εν λόγω αφέψημα. Κι εσύ τον ελληνικότατο καφέ σου, τον αποκαλούσες επί τόσα χρόνια “Τούρκικο”, ενώ οι Τούρκοι δεν πίνουν καφέ!

Βεβαίως, οι γείτονες δεν ανακάλυψαν, ξαφνικά, την ελληνική τουριστική αγορά. Απλώς, τα τελευταία κρούσματα τρομοκρατίας, που έχουν αυξηθεί σε μεγάλο βαθμό, έχουν ήδη λειτουργήσει αποτρεπτικά για τους ξένους τουρίστες. Οι ακυρώσεις πέφτουν βροχή και ο τουρκικός οργανισμός τουρισμού, σοφώς ποιών, έκανε την απλή σκέψη: «Ποιός είναι ο τουρίστας που αισθάνεται κοντά με την Τουρκία; Ο Έλληνας. Για πολλούς λόγους, οι οποίοι, όμως, έχουν το ίδιο αποτέλεσμα. Αφήνουν χρήμα»!

Ο Τούρκος επιχειρηματίας γνωρίζει πολύ καλά ότι το «Ούνα φάτσα-ούνα ράτσα», ουδεμία σχέση έχει με τους Ιταλούς, αλλά ταιριάζει γάντι με τους Τούρκους (της ευρωπαϊκής πλευράς).

Ο Τούρκος επιχειρηματίας γνωρίζει καλύτερα από όλους ότι για τον Έλληνα, μερικές λέξεις λειτουργούν ως μαγνήτες.

“Αγία Σοφία”, “Μπαλουκλί”, “Πέρα”, “Ταξίμ”, “Φανάρι”, “Θεραπιά”, “Κεράτιος”, ” Βόσπορος”, “Πριγκηπονήσια”, “Χάλκη”, είναι μερικές λέξεις- κλειδιά, που κάνουν “κλικ” στο ελληνικό αυτί, ιδιαίτερα στις ηλικίες που απολαμβάνουν (που λέει ο λόγος) τη σύνταξή τους και θα ήθελαν να πάνε στα μέρη για τα οποία έχουν ακούσει τόσα και τόσα.

Διότι οι άνω των πενήντα, έχουν μάθει στο σχολειό για τα ψάρια στο Μπαλουκλί, έχουν μεγαλώσει με τον μύθο του “Μαρμαρωμένου Βασιλιά”, έχουν συναναστραφεί τους Έλληνες που ήρθαν στην μητέρα πατρίδα διωγμένοι από το τούρκικο λεπίδι ή από τα “Σεπτεμβριανά”.

Εκεί, λοιπόν, στοχεύει η τουρκική “καμπάνια”, καθώς οι “Τουρκικές Αερογραμμές” (η παλιά Τουρκ Χαβά Γιολαρί, που έγινε Τέρκις Ερλάινς) εμφανίζονται ακόμη και ως χορηγοί εκδηλώσεων στο Μουσείο Μπενάκη!

Ασφαλώς, ο καθένας είναι ελεύθερος να πάει όπου θέλει. Και δεν είμαστε εμείς που θα καλλιεργήσουμε κλίμα “επικινδυνότητας” για τη γειτονική μας χώρα. Πολύ καλά κάνουν οι γείτονες και “σημαδεύουν” τους Έλληνες τουρίστες. Καλές τιμές έχουν, καλό σέρβις, καθαροί είναι, εξυπηρετικότατοι.

Το θέμα είναι τί κάνουν οι Έλληνες επιχειρηματίες, για να προσελκύσουν τους Έλληνες, όσους, δηλαδή έχουν (για πόσο ακόμη;) τη δυνατότητα να κάνουν μια-δυο εβδομάδες διακοπές.

Ας μας δώσουν περισσότερη σημασία. Ας μας αντιμετωπίσουν καλύτερα, ας μη μας θεωρούν “δεύτερης κατηγορίας”. Δεν είναι καλύτερα να μείνουν εδώ τα καλοκαιρινά μας ευρώ;