Στάλες αναμνήσεις που υγραίνουν την κατάκοπη μνήμη – γουλιά-γουλιά…
Από τη ‘’Βλαχοπούλα’’ και τη ‘’Βοσκοπούλα’’, στο ‘’Levante ferries’’ και στο ‘’Ristorante Italiano’’, με τους Μπουμ, Μικρόβιο και Λευτεράκη!
Αλέξανδρος Αρδαβάνης* |> Ήσυχο πρωί στην κεντρική πλατεία. Ο μόχθος του Κεφαλονίτη πήρε μπρος και μαρσάρει παράλληλα με τη μνήμη μου που ανασύρει παιδικές και πρώιμες ενήλικες εικόνες.
Αρχίζω…
Δεξιά μου η ‘’Βλαχοπούλα’’, τώρα ‘’Levante ferries’’, απέναντι η ‘’Βοσκοπούλα’’, τώρα ‘’Ristorante Italiano’’. Αριστερά μου το ‘’Castello’’, απαράλλαχτο, και δίπλα του το ‘’Imperial’’, τώρα ‘’Pizzeria’’ -μόλις που θυμάμαι εκεί μια δεξίωση γάμου όπου συμμετείχα με ιδιότητα που δε με αφορά πια.
Γυρίζω λίγο πίσω…
Στη μέση της πλατείας ο ανδριάντας του Ιωάννη Μεταξά· έδειχνε, είπαν κάποιοι κακεντρεχείς έναν αποκλίνουσας συμπεριφοράς συμπολίτη μας και αποκαθηλώθηκε επί μεταπολίτευσης.
Βλέπω γύρω του να ζουζουνίζει ανέμελο το παιδολάσι, ανάμεσα κι εγώ. Όμως βλέπω να διασχίζουν την πλατεία ολομόναχοι ο Μπουμ, ο Μικρόβιος, ο Λευτεράκης και τόσα άλλα θύματα της ανελέητης για τους αποκλίνοντες μικρής κοινωνίας. Βάρυνα…
Γυρνώ στη στιγμή ετούτη…
Τώρα στάζει πάνω μου η νυχτερινή υγρασία από το δέντρο που με προστατεύει με την παχιά σκιά του. Ρουφώ τις στάλες που υγραίνουν την κατάκοπη μνήμη -γουλιά-γουλιά να μην τελειώσουν και μ’ αφήσουν ανυπεράσπιστο στην ξηρασία της φθοράς.
«Ό,τι πέρασε, πέρασε σωστά»… Ευδαιμονώ στο ευδόκιμο παρόν. Καλημέρα!
(*) Ο λογοτέχνης κ. Αλ. Αρδαβάνης, είναι δρ ιατρός ογκολόγος – διευθυντής στο νοσοκομείο “Άγιος Σάββας”