Ενώ χθες τη νύχτα (Κυριακή 13/7), η σύγκλιση ή όχι γύρω από την Ελλάδα ήταν ακόμη στον αέρα, το πρωτοσέλιδο της γαλλικής «Libération» έθετε το ερώτημα «A QUOI  JOUE I’ALEMAGNE?»  («Σε τι ποντάρει η Γερμανία;»), σημειώνοντας: «Η αδιαλλαξία της Γερμανίας και των συμμάχων της θέτει εν αμφιβόλω μία έξοδο από την ελληνική κρίση, η οποία φαινόταν πιθανή το Σάββατο».

Λίγο αργότερα επήλθε η Συμφωνία για το Πρόγραμμα και στη συνέντευξή του ο Φρανσουά Ολάντ, μίλησε με θερμά λόγια για την Ελλάδα και υπενθύμισε τον ρόλο της Γαλλίας στην Ευρώπη.

Λαμβάνοντας υπ’ όψιν τα παραπάνω, συν το «ναζιστικό» περιβόητο σημείωμα του απίθανου τύπου και επικεφαλής του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών, αλλά για τα διάφορα «ταπεινωτικά» που επιζητούσαν από την Ελλάδα κάποια άλλα «μπουμπούκια», τίθεται ένα ερώτημα στη άλλοτε «ερωμένη» των φοιτητικών μας χρόνων και νυν φίλτατη «Libération»:

Από πού περιμένει απάντηση στο ερώτημα που θέτει; Μήπως, κάποια στιγμή ο γαλλικός Τύπος πρέπει να ασχοληθεί ουσιαστικά με την Ευρώπη και να «κόβει τα κεφάλια», όλων όσοι ανέχονται να συζητούν με ναζιστικά «ζόμπι» τα οποία προκαλούν απροκάλυπτα;

Η «οδύσσεια» της Ελλάδας πρέπει να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου για την «ευρωπαϊκή Ευρώπη», όπως χαρακτήρισε την ΕΕ πριν λίγο ο κ. Ολάντ. Το σημείωμα Σόιμπλε λέει «πολλά»…