Από το thepressroom.gr 

|> Σε μία νέα αποκάλυψη προχώρησε ο ιστότοπος thepressroom.gr, σχετικά με το “σκάνδαλο των ομολόγων”. Αυτή τη φορά παρουσιάζει ένα πόρισμα-καταπέλτη του Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους (ΟΔΔΗΧ) μετά από έρευνα που διενεργήθηκε κατόπιν δικαστικής εντολής. Η σχετική ανάρτηση στο thepressroom.gr, αναφέρει:

Ένα-ένα «καταρρέουν» τα στημένα, έμπνευσης κυβερνήσεων Γ. Παπανδρέου, σκάνδαλα με στόχο να πληγεί η κυβέρνηση Κ. Καραμανλή που είχε προηγηθεί. Έτσι μετά την υπόθεση Βατοπεδίου, ένα ακόμη «σκάνδαλο» κατέπεσε με τον πλέον επίσημο τρόπο, το αποκαλούμενο σκάνδαλο των δομημένων ομολόγων».

Το ότι δεν υπήρχε σκάνδαλο στην περίπτωση των ομολόγων που αγόρασαν τα τέσσερα ασφαλιστικά Ταμεία,  επιβεβαιώνεται από την έκθεση πραγματογνωμοσύνης, που διενεργήθηκε από τον σημερινό γενικό διευθυντή του Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους (ΟΔΔΗΧ) Στυλ. Παπαδόπουλο, έπειτα από δικαστική εντολή.

Ο “Τύπος Πειραιώς” στις 15 Δεκεμβρίου του 2014…

Όπως προκύπτει από την έκθεση που μπορείτε να διαβάσετε στο τέλος του κειμένου ουδεμία οικονομική ζημία επήλθε σε ασφαλιστικά ταμεία από την αγορά των δομημένων ομολόγων, εκδόσεως του ελληνικού δημοσίου, αξίας 130 εκατομμυρίων ευρώ έκαστο.

Να υπενθυμίσουμε και την πρόσφατη δικαστική δικαίωση του τότε Γεν. Γραμματέα του υπ. Οικονομικών Γ. Κουρή, στους ώμους του οποίου έπεφτε το βάρος της ενοχής ως φυσικού αυτουργού και οργανωτή της έκδοσης του «κρυφού» δομημένου ομολόγου, που – όπως έλεγαν δημόσια στελέχη των κυβερνήσεων Γ. Παπανδρέου – έβλαψε το Δημόσιο και ιδιαίτερα την περιουσία των Ταμείων.

Η JP Morgan και τα 4 ταμεία

Το επίμαχο ομόλογο εκδόθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2007 από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, ήταν 12ετούς διάρκειας, αξίας 280 εκατομμυρίων ευρώ, με ανάδοχο την αμερικανική JP Morgan. Από αυτή πέρασε στο αμοιβαίο κεφάλαιο NPI, στη γερμανική Hypovereinsbank, η οποία το μεταπούλησε στη χρηματιστηριακή εταιρεία Ακρόπολις ΑΧΕΠΕΥ, από την οποία τελικά πωλήθηκε στα εξής τέσσερα ασφαλιστικά ταμεία:

1. Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης Δημοσίων Υπαλλήλων (ΤΕΑΔΥ)
2. Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης  Υπαλλήλων Φαρμακευτικών Εργασιών (ΤΕΑΥΦΕ)
3. Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης Προσωπικού Οργανισμών Κοινωνικής Ασφάλισης (ΤΕΑΠΟΚΑ)
4. Ταμείο Συντάξεων Εφημεριδοπωλών και Υπαλλήλων Πρακτορείων (ΤΣΕΥΠ).

Οι εκκρεμείς υποθέσεις

Σε εκκρεμότητα βρίσκονται αυτήν τη στιγμή δύο μεγάλες υποθέσεις. Στην πρώτη, για την οποία διενεργήθηκε η πραγματογνωμοσύνη, κατηγορούνται συνολικά δέκα άτομα (πρόεδροι ταμείων και χρηματιστηριακών εταιρειών).

Τους αποδίδονται (κατά περίσταση) τα κακουργήματα της απάτης από κοινού σε βάρος ΝΠΔΔ, της απιστίας, με τις επιβαρυντικές διατάξεις του νόμου περί καταχραστών του δημοσίου, της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομη δραστηριότητα (ξέπλυμα βρόμικου χρήματος), αλλά και της δωροδοκίας.

Οι καταλογιζόμενες παρατυπίες

Οι παρατυπίες που εικάζονται στην υπόθεση είναι οι εξής:

• Η αγορά αυτών των δομημένων ομολόγων από τα ασφαλιστικά ταμεία είναι αντίθετη με την Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) 155492/2002, η οποία απαιτεί τα αποθεματικά των ταμείων να επενδύονται σε προϊόντα που αποτιμώνται στην Ηλεκτρονική Δευτερογενή Αγορά Τίτλων (ΗΔΑΤ)
• Τα δομημένα ομόλογα πωλήθηκαν υπερτιμολογημένα στα ασφαλιστικά ταμεία, καθώς ενώ τυπικά κατά την έκδοσή τους πωλούνται σε τιμές κατώτερες της “ονομαστικής” τους αξίας, στη συγκεκριμένη περίπτωση πωλήθηκαν στο άρτιο της αξίας αυτής. Η διαφορά ανάμεσα στην τιμή πώλησης και την τιμή αγοράς των ομολόγων ήταν οι προμήθειες των μεσαζόντων τραπεζών και χρηματιστηριακών εταιριών.
• Υποψίες διακίνησης “μαύρου” χρήματος σε προέδρους ασφαλιστικών ταμείων.

Συμπέρασμα πραγματογνωμοσύνης: Δεν υπήρξε ζημία

Σύμφωνα με τα συμπεράσματα του πραγματογνώμονα, ο οποίος τα ανέλυσε στην έκθεσή του την οποία καταθέσε και ενώπιον του δικαστηρίου, τα δύο ομόλογα ήταν απολύτως «καθαρά».

Ειδικότερα, αναφέρεται –μεταξύ άλλων – για το δομημένο ομόλογο του ΤΣΠΕΑΘ (ενός εκ των τεσσάρων Ταμείων):

• Προκύπτει ότι κατά τον χρόνο έκδοσης του ομολόγου του ελληνικού δημοσίου ο οποίος συμπίπτει και με τον χρόνο κτήσης του, με χρήση της μεθόδου του εσωτερικού συντελεστή απόδοσης η θεωρητική μέση σταθμική απόδοσή του θα ανήρχετο σε 5,119% ετησίως, σταθερή για όλη την εικοσαετή διάρκειά του.
• *Η εύλογη αξία του ομολόγου θα ανήρχετο σε 105,357% επί της ονομαστικής αξίας του, δηλαδή σημαντικά μεγαλύτερη από την τιμή έκδοσης του ομολόγου που ήταν 100% επί της ονομαστικής αξίας τους. Ως εκ τούτου ο επενδυτής –ΤΣΠΕΑΘ– που σημειωτέον εκ της φύσεώς του αλλά και της νομοθεσίας που το διέπει δύναται να επενδύει σε κρατικά ομόλογα του ελληνικού δημοσίου με κύριο στόχο να τα διακρατεί μέχρι τη λήξη τους, εφόσον ο συγκεκριμένος τύπος επένδυσης έχει εγκριθεί από τα αρμόδια όργανα, θα έπρεπε να αποφανθεί θετικά υπέρ της κτήσης του εν λόγω ομολόγου, αφού:

α. η εύλογη αξία του ήταν σημαντικά μεγαλύτερη από την τιμή στην οποία το αγόρασε.

β. η εύλογη απόδοσή του (5,119% ετησίως) εμφανιζόταν σημαντικά υψηλότερη από την απόδοση στη λήξη μιας, κατά την ίδια περίοδο, εν δυνάμει έκδοσης «τυπικού» ομολόγου του ελληνικού δημοσίου, εικοσαετούς διάρκειας, σταθερού επιτοκίου, με εφάπαξ αποπληρωμή κεφαλαίου στη λήξη, η οποία, λαμβανομένου υπόψη του κόστους κινδύνου ρευστότητας και του κόστους νέας έκδοσης, θα ανήρχετο σε περίπου 4,70% ετησίως.

γ. Το ομόλογο του ΤΣΠΕΑΘ πέρασε αόο την ΗΔΑΤ στις 5/7/2006 στο 100% της ονομαστικής του αξίδια ας και μέση απότι δοση 20ετίας 5,91 % οι πως προκύπτει απο το έχει γγραφο εισγωγήσαν του που απέστειλε η Εμπορική Τράπεζα ως η ανάλλα δοχος και πρώτος αγοραστής και

Κι ακόμη ότι:

• Η αποτίμηση του επίμαχου ομολόγου του ελληνικού δημοσίου δεν επηρεάζεται και δεν είναι δυνατόν να επηρεαστεί από οποιαδήποτε πράξη αντιστάθμισης των κινδύνων που ενυπάρχουν σε αυτό (σ.σ. εννοεί το swap).
•  Ως εκ τούτου –καταλήγει το συμπέρασμα– με δεδομένη την απόφαση για επιλογή αγοράς του συγκεκριμένου ομολόγου από το ΤΣΠΕΑΘ, η διαθέσιμη μέθοδος για να προβεί σε αξιολόγηση της εύλογης αξίας του, προκειμένου να κρίνει την επένδυσή του ως συμφέρουσα ή μη, ήταν αυτή από την οποία τελικά θα προέκυπτε ως συμφέρουσα η αγορά του ομολόγου, αφού τελικά η πραγματική τιμή αγοράς του ήταν 100% επί της ονομαστικής αξίας του, δηλαδή σημαντικά χαμηλότερη από την προσδιορισθείσα εύλογη αξία του.

Σε παρόμοιο συμπέρασμα καταλήγει ο πραγματογνώμονας και για το δομημένο ομόλογο της Alpha Bank, που εκδόθηκε στις 12/2/2007 αντί ποσού 130 εκατομμυρίων ευρώ και αποκτήθηκε από το ΤΕΑΥΦΕ. Οτι δηλαδή «η εύλογη αξία του ομολόγου θα ανήρχετο σε 102,21% επί της ονοματικής του αξίας, αρκετά μεγαλύτερη από την τιμή έκδοσης του ομολόγου που ήταν 100% επί της ονομαστικής του αξίας».

Το σενάριο…

Μια ιστορία που κράτησε χρόνια, σπιλώνοντας υπολήψεις και προσωπικότητες και λήγει αποκαλύπτοντας και τις προθέσεις όσων εμπνεύστηκαν από το 2007 την επικοινωνιακή καταιγίδα του σκανδάλου των ομολόγων.

Έτσι το 2010 το ΠΑΣΟΚ έρχεται στην εξουσία και προχωρεί στην σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής, που θα διερευνούσε το «σκάνδαλο των δομημένων ομολόγων». Μια 19μελής διακομματική Επιτροπή βουλευτών συγκροτήθηκε με τον κ. Χρ. Πρωτόπαπα επικεφαλής. Από την Επιτροπή αυτή, η ΝΔ αποχώρησε νωρίς, καταγγέλλοντας ότι λειτουργούσε μεροληπτικά και ότι το πόρισμα της αναμφίβολα θα είναι αποτέλεσμα προειλημμένης απόφασης. Παρ’ όλα αυτό η Επιτροπή δεν μπόρεσε να στοιχειοθετήσει ευθύνη υπουργών.

Ο σκοπός όμως είχε υλοποιηθεί. Και το σενάριο τότε ήταν το εξής: Να καταλογισθεί στην τότε κυβέρνηση της ΝΔ ότι η έκδοση ενός «τοξικού» δομημένου ομολόγου για τα Ασφαλιστικά ταμεία και οι προμήθειες από αυτό θα κατέληγαν σε λογαριασμούς της «γαλάζιας παράταξης».

Αργά ή γρήγορα οι σκευωρίες αποκαλύπτονται και οι πραγματικοί πολιτικοί απατεώνες φανερώνονται. Στο κατασκευασμένο σκάνδαλο των δομημένων ομολόγων αποδείχτηκε και η προπαγάνδα, η παραπληροφόρηση και τα απροκάλυπτα ψέματα ορισμένων ΜΜΕ.