Ο τελευταίος μιας μεγάλης σχολής…

|> Δημήτρης Καπράνος

|> Τελικά τί ήταν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης; Κεντρώος; Δεξιός; Αριστερός; Φιλελεύθερος; Νεοφιλελεύθερος; Επιτρέψτε μου να σας πω ότι δύσκολα θα βρεις ετικέτα για τον αλησμόνητο πολιτικό που έφυγε πλήρης ημερών. Θα μπορούσες να πεις ότι ήταν πολύ μπροστά για την Ελλάδα, η οποία δεν είχε ακόμη ωριμάσει για να δεχθεί τις δικές του απόψεις.

Αλήθεια, σε ποιά άλλη χώρα, η οποία είχε περάσει από έναν αιματηρό και αδελφοκτόνο εμφύλιο, η κυβέρνηση ΝΔ-Συνασπισμού, το 1989 θα είχε θεωρηθεί “βρώμικη”; Σε ποιά άλλη χώρα η προσέγγιση των φιλελευθέρων με τις αριστερές δυνάμεις δεν θα είχε χαιρετισθεί ως μέγιστο πολιτικό γεγονός; Είχε πολλά πει και προβλέψει ο Κ. Μητσοτάκης, αλλά τα έλεγε εις ώτα μη ακουόντων.

Εμείς, που ζήσαμε εκείνη την ταραγμένη περίοδο, η οποία κατέληξε με την ανατροπή της κυβερνήσεως της ΝΔ και την επανάκαμψη του Ανδρέα Παπανδρέου, έχουμε πλέον αντιληφθεί ότι ο Έλληνας δεν θέλει να ακούει την αλήθεια, δεν θέλει να ακούει τα “δύσκολα”, αλλά προτιμά εκείνον που θα του τάξει, εκείνον που θα του υποσχεθεί.

>>> Στις 3 μμ στη Μητρόπολη η Εξόδιος Ακολουθία για τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη με τιμές εν ενεργεία πρωθυπουργού, αλλά όχι δημοσία δαπάνη.  Από τις 7 πμ έως τη 1:30 μμ η σορός σε λαϊκό προσκύνημα. Αύριο Πέμπτη 1η Ιουνίου στις 3 μμ επιμνημόσυνη δέηση στην Αγία Μαγδαληνή Χαλέπας και ακολούθως η ταφή στο κοιμητήριο του Αργουλιδέ των Χανίων.

Φαίνεται ότι ο Κ. Μητσοτάκης δεν είχε γνωρίσει καλά τους Έλληνες ή ότι δεν εννοούσε να τους πει εκείνα που ήθελαν να ακούσουν. Ό,τι από τα δύο και αν συνέβαινε, τις συνέπειες τις πλήρωσε η χώρα και το βλέπουμε καθαρά σήμερα.

Ο Κων. Μητσοτάκης ήταν ο τελευταίος επιζών από τους μεγάλους της πολιτικής. Αρκεί κανείς να σκεφθεί εκείνη την “φουρνιά” των Ευρωπαίων πολιτικών για να αντιληφθεί το κενό, όπως: Τζούλιο Αντρεότι, Ζακ Σιράκ, Χέλμουτ Κολ, Μάργκαρετ Θάτσερ, Φελίπε Γκονζάλες, Μάριο Σοάρες…

Ποιός μπορεί να αρνηθεί ότι τότε η Ευρώπη ήταν ισχυρότερη; Ποιός μπορεί να αμφισβητήσει ότι αν η οικονομική πολιτική την οποία πρότεινε ο Κ. Μητσοτάκης, μια πολιτική “μέτρου” σε όλους τους τομείς με ιδιαίτερο βάρος στην κοινωνική ασφάλιση είχε εφαρμοσθεί, είναι πολύ πιθανόν να μην είχαμε μπει στο σημερινό επικίνδυνο σπιράλ της χρεοκοπίας;

Δυστυχώς, οι κυβερνήσεις Α. Παπανδρέου και Κ. Σημίτη, που ακολούθησαν εκείνη του Κ. Μητσοτάκη, ενώ αρχικά προσπάθησαν να εφαρμόσουν την δική του πολιτική, στην συνέχεια, μετά το 2002, έβαλαν την χώρα στον “αυτόματο” των δανείων με τα γνωστά αποτελέσματα.

«Πρέπει να ζήσωμε με τα λεφτά που έχουμε. Πρέπει να ζήσωμε με τον δικό μας μισθό. πληρώνοντας και το δάνειο! Το πρόβλημα των Ελλήνων πολιτικών είναι ότι δεν λέγουν την αλήθεια για την οικονομία στον ελληνικό λαό», είχε πει το 2015, στην τελευταία του συνέντευξη. Βεβαίως, το θέμα πλέον είναι ότι δεν έχουμε λεφτά για να ζήσουμε, αλλά γι΄ αυτό δεν ευθύνεται εκείνος.