Δημ. Κωνσταντάρας |> Παρακολούθησα – ευτυχώς ή δυστυχώς- τη Δευτέρα, 17 Μαρτίου, γύρω στις 5 το απόγευμα στο κανάλι MEGA και την εκπομπή του Νίκου Ευαγγελάτου. Ανεξάρτητα του πόσο συμπαθεί ή όχι κανείς τον Ευαγγελάτο, το MEGA, τη συγκεκριμένη εκπομπή καταγγελίας και τον τρόπο προώθησης των γεγονότων, όποιος παρακολούθησε είδε και -κυρίως- άκουσε ένα πραγματικό ηχογραφημένο αλαλούμ της ημέρας που έγινε η τραγωδία των Τεμπών.

Όλοι όσοι μιλούσαν μεταξύ τους για τη λειτουργία των γραμμών, ελεγκτές, προϊστάμενοι, παρατρεχάμενοι κλπ – υπηρεσιακά μιλάμε- στο πλαίσιο λειτουργίας των δρομολογίων των συρμών δεν είχαν ιδέα για το πώς και προς τα πού κινούνταν τα τραίνα, που σταματούσαν, ποιος είχε βάρδια, τι συνέβαινε και μάλιστα ο ένας γελούσε και αστειευόταν με τον άλλον λες και ήταν παιχνίδι μικρών παιδιών. Ακολούθησε το δυστύχημα. Και ακόμα δεν ξέρουμε – επισήμως τουλάχιστον- ποιος έφταιγε. Ποιος φταίει γενικώς για την άθλια κατάσταση της λειτουργίας των σιδηροδρόμων.

Να σάς πω μιαν αφελή αλλά ειλικρινή άποψη: Όλοι όσοι διοικούν τους σιδηρόδρομους και τους διοικούσαν και πέρυσι και πρόπερσι και πριν από πέντε, δέκα, δεκαπέντε χρόνια και τους άφησαν να γίνουν τέτοιο χάλι. Και δεν μιλώ μόνο για τους πρόσφατους, τον κ. Σταϊκούρα  (Ιούνιος 2023- Μάρτιος 2025) τον κ. Γκόλια (Μάιος 2023-Ιούνιος 2023), τον κ. Γεραπετρίτη (Μάρτιος – Μάιος 2023), τον κ. Καραμανλή (Ιούλιος 2019- Μάρτιος 2023), τον κ. Σπίρτζη ( Νοέμβριος 2016- Ιούλιος 2019) που -χρονικά τουλάχιστον- έχουν τις μεγαλύτερες ευθύνες που δεν είχαν πάρει χαμπάρι τι γινόταν στο σιδηρόδρομο που υποτίθεται ότι διοικούσαν.

Μιλώ και για τους προγενέστερους, τα περασμένα χρόνια, σε περασμένες κυβερνήσεις διαφορετικών κομμάτων: τον κ. Στυλιανίδη, τον κ. Χατζιδάκη, τον κ. Λιάπη, τον κ. Βερελή, τον κ. Μαντέλη, τον κ. Καστανίδη, τον κ. Βενιζέλο, τον κ. Τσούρα, τον κ. Πάγκαλο, τον κ. Χαραλάμπους, τον κ. Αναγνωστόπουλο, τον κ. Γκελεστάθη…

Σιγά- σιγά φτάσαμε στο 1989. Κι αν πάμε και πιο πίσω… τρομάζω που σκέφτομαι ποιος μπορεί να ήταν υπουργός στο υπουργείο που υπάγονταν τα τραίνα.

Περιμένω όμως ειλικρινά, όλοι όσοι χρημάτισαν σ’ αυτό το πόστο (και ζουν ακόμα) να κάνουν μια δήλωση. Να βγουν και να μάς πουν, γιατί έφτασε το ελληνικό τραίνο να θεωρείται πλέον καρμανιόλα. Κι ένας Θεός ξέρει τι πρέπει να γίνει – και ποια κυβέρνηση θα αναλάβει το κόστος βέβαια- ώστε ο σιδηρόδρομος να βρει στοιχειωδώς έστω μιαν αξιοπιστία ώστε ο απλός πολίτης να τον χρησιμοποιεί. Γιατί φοβάμαι ότι τώρα, μετά τα Τέμπη, ο σιδηρόδρομος -ΟΤΑΝ ξαναβρεθεί σε κατάσταση λειτουργίας- μόνο σε λούνα-παρκ θα “βρει δουλειά”.