Επιστροφή στην κανονικότητα με… ρεζερβέ τραπεζοκαθίσματα, για espressάκια και παϊδάκια!

Παντελής Π. Ξανθίδης |> Πράγματι, η ζωή μας με τον κορωνοϊό άλλαξε και κάπου γευτήκαμε όλοι το τι σημαίνει περιορισμός κινήσεων και… εγκλεισμός! . Όμως από αύριο Δευτέρα που ανοίγει μερικώς η αγορά, αρχίζει δειλά-δειλά η επιστροφή στη λεγόμενη κανονικότητα.

Κατά την επανεκκίνηση της οικονομίας και του εμπορίου, η περίοδος θα είναι δύσκολη για κάθε φορέα. Πόσω μάλλον για εμάς τους καταναλωτές που θα κληθούμε να εφαρμόσουμε νέες συμπεριφορές.

Το αύριο θα είναι πολύ σκληρό και αν δεν εναρμονιστεί η ελληνική κοινωνία με τις απαιτήσεις που εντέλει η μετά τον κορωνοϊό εποχή, το μέλλον θα είναι τραγικό.

Ανάμεσα στις τόσων ειδών επιχειρήσεις, που (κάπως) επανέρχονται, ξέχωρη θέση έχει ο χώρος της Εστίασης, του οποίου οι επιχειρήσεις θα λειτουργούν με κατά πολύ μειωμένη δυναμική, αφού οι επιχειρηματίες καλούνται να δουλέψουν τα μαγαζιά τους με περίπου το 1/3 των τραπεζοκαθισμάτων. Πράγμα που σημαίνει ότι μειώνεται το προσωπικό, λιγοστεύουν οι προμήθειες, όπως και η κατανάλωση.

Καλοκαίρι έρχεται, όσοι μπορούν θα «πιάσουν» περισσότερο υπαίθριο χώρο και κάπως μπορούν να τα κουτσοβολέψουν. Όμως, άτυχοι, είναι εκείνοι που δεν βρίσκονται σε πλατείες και πεζόδρομους…

Προ αυτής της πραγματικότητας, ο κόσμος της εστίασης «σπάει το κεφάλι» του για να δει πώς θα καταφέρει να διαπεράσει τις «συμπληγάδες» και πώς θα ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις του.

Έτσι, καταρτίζονται σχέδια επί σχεδίων, για το πώς θα εξυπηρετούν την πελατεία και από πού θα βγαίνει το κέρδος! Σε τόσο… αραιοκατοικημένα μαγαζιά, πόσο να χρεώσουν το πιάτο και τον καφέ; Πόσο; Και πώς θα «βγουν»;

Μία λύση που πέφτει στο τραπέζι και ίσως θεωρηθεί ουτοπιστική, είναι τα μαγαζιά να λειτουργούν σαν τα… θέατρα! Όπως είναι οι ώρες παραστάσεων, να είναι και η διάρκεια των πελατών σε ένα εστιατόριο, σε μία καφετέρια…

Κάθε κατάστημα να έχει τους όρους του με τον χρόνο παραμονής της κάθε παρέας, η οποία προηγουμένως θα έχει «κλείσει» το τραπέζι.

Ας πούμε ότι ένα τραπέζι για 1 ώρα θα κοστίζει Χ ευρώ, ενώ για 2 ώρες Χ+ ευρώ, συν την κατανάλωση.

Λίγο περίεργο το «σχέδιο», καθώς αλλάζει τελείως την νοοτροπία του Έλληνα για το «έξω». Δηλαδή εκεί που έλεγε πρόχειρα-πρόχειρα «πάμε ταβέρνα», τώρα εάν δεν έχει προγραμματιστεί, θα ψάχνει να βρει πού υπάρχει διαθέσιμο τραπέζι ι  για να… κατεβάσει τα παϊδάκια του!

Το ίδιο και χειρότερα θα συμβαίνει με τις καφετέριες, όπου οι παρέες ανανεώνονται. Εκεί θα πρέπει να «κλείνεις» καρέκλα, στο τραπέζι της «Χ» παρέας!

Χαμός… η υπόθεση! Μεγάλη σπαζοκεφαλιά για τα φαγάδικα, τις καφετέριες, τα μπαράκια… Για τα νυχτερινά κέντρα και τα «ορθάδικα» δεν μιλάμε, γιατί εκεί είναι λίγο δύσκολο να τηρούνται οι αποστάσεις.

Μια και έγινε αναφορά σε επιχειρήσεις που απασχολούν καλλιτέχνες, θα πρέπει να σημειωθεί ότι από τους πλέον πληγέντες από τον κορωνοϊό, είναι οι άνθρωποι του θεάματος-ακροάματος, καλλιτέχνες και εργαζόμενοι, που μέχρι στιγμής έχουν διαφύγει της προσοχής μας…