Κάποτε τρέχαμε στη συναρπαστική ανηφόρα για να ξεφυλλίσουμε τους τόμους και τώρα με ένα ‘’κλικ’’ δίνεται απάντηση στις αμφιβολίες…

Αλέξανδρος Αρδαβάνης* |> Ο διαβασμένος νεαρός γιατρός με διορθώνει διακριτικά για κάποια θεραπευτική σκέψη μου, αναφέροντας τη σχετική βιβλιογραφία -έχοντας προφανώς καταφύγει και στο διαδίκτυο.

Θυμήθηκα τον εαυτό μου εφημερεύοντα στην ηλικία του, σε κάθε δύσκολη περίπτωση να καταφεύγω πανικόβλητος στο ογκώδες Harrison’s “Principles of Internal Medicine” πλάι στο μαξιλάρι μου στον κοιτώνα του πέμπτου ορόφου του ΝΙΜΤΣ.

Θυμήθηκα και τον παππού του να μου αφηγείται γελώντας αυτοσαρκαστικά πως όταν εξέταζε κάποιον στο τότε Δημοτικό νοσοκομείο έτρεχε κρυφά στον κοιτώνα του να διαβάσει από το σύγγραμμα-Ευαγγέλιο της εποχής του -που πλέον δε θυμάμαι.

Το σλάιντ απαιτεί την χρήση JavaScript.

Έτσι λοιπόν· από την προφορική διδασκαλία στα συγγράμματα και από εκεί στο Διαδίκτυο, ένα αόρατο νήμα που συνδέει τους θηρευτές της Αλήθειας γιατρούς -απαράλλαχτους από τον Κώο μέχρι τον σημερινό πραγματικό Ιπποκρατικό λειτουργό, χωρίς ο σημερινός να έχει επίγνωση αυτής της συνέχειας.

Και δε μπορείς να είσαι ενήμερος σε όλα με τέτοια έκταση και τέτοιο βάθος που έχει φτάσει η Γνώση -οι πληροφορίες μάλλον που συνωστίζονται στη θεόρατη Πύλη της Γνώσης.

Αρκεί πάντα να ρωτάς, να ψάχνεις και να αμφιβάλλεις -έχει μεγάλη κλίση η συναρπαστική ανηφόρα της Τέχνης μας που Επιστήμη λογίζεται…

(*) Ο λογοτέχνης κ. Αλ. Αρδαβάνης, είναι δρ ιατρός ογκολόγος – διευθυντής στο νοσοκομείο “Άγιος Σάββας”