Χρειαζόμαστε μια ΔΕΘ ανάλογων διαστάσεων, πιο μεγάλη για να ανταγωνιστούμε και τη δυναμική που αναπτύσσει η Πόλη

Δημήτρης Μάρδας* |> Η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης (ΔΕΘ) δεν είναι μια υπόθεση μόνο της πόλης της Θεσσαλονίκης ή της Μακεδονίας. Αφορά όλη τη χώρα, τη στρατηγική της στο χώρο του διεθνούς εμπορίου και τη θέση της στα Βαλκάνια και όχι μόνο. Κατά την υποψηφιότητα της Θεσσαλονίκης στην Expo 2008 είχε μελετηθεί και προταθεί η μεταφορά της ΔΕΘ στα δυτικά της πόλης. Μετά από λίγο καιρό εγκαταλείφθηκε αυτό το σχέδιο και στη θέση αναδείχθηκε ένα άλλο. Το τελευταίο υποστήριζε τη δημιουργία μιας συρρικνωμένης ΔΕΘ μέσα στην πόλη στη θέση της υφιστάμενης.

Η δεύτερη πρόταση κινούμενη στη λογική του μικρού και του μετρίου εξυπηρετεί απλά κάποια ξενοδοχεία και εστιατόρια για μια εβδομάδα τη χρονιά, μη δίνοντας την παραμικρή προοπτική σε ένα διεθνή εκθεσιακό χώρο ανταγωνιστικό άλλων κρατών. Η ιδέα αυτή φαίνεται ότι μάλλον απομακρύνεται ενώ η λύση μεταφοράς στα δυτικά της πόλης κερδίζει πάλι έδαφος.

Η μεταφορά της όμως εκεί απαιτεί την ανάπτυξη ενός συνόλου υποδομών-δραστηριοτήτων κρατώντας όλη τη χρόνια ζωντανή την περιοχή που θα τη φιλοξενήσει και όχι μόνο κατά τις περιόδους όπου θα έχουμε κλαδικές εκθέσεις. Παραδείγματα προς μίμηση υπάρχουν πολλά.

Δεν μπορούμε φυσικά να αντιγράψουμε τα μεγάλα μεγέθη διεθνών εκθέσεων της Κίνας ή της Γερμανίας μπορούμε όμως να «κλέψουμε» ιδέες που αναπτύσσονται εκεί. Έτσι, σύμφωνα με τη διεθνή εμπειρία μπορούν να λειτουργήσουν στη νέα ΔΕΘ μόνιμα εκθετήρια ξένων αντιπροσωπειών και επιχειρήσεων κατά τα πρότυπα άλλων Κέντρων Εμπορίου (βλ. Yanjiano της Κίνας κ.ά.). Επίσης είναι απαραίτητο να αναπτυχθούν υπηρεσίες logistics, τελωνειακές αποθήκες, ηλεκτρονικές πλατφόρμες πωλήσεων, πολυχώροι για λιανικές πωλήσεις κ.ά. Ακόμη θα μπορούσε να δημιουργηθεί ένας χώρος με κινηματογράφους ή ένα μικρό «χωριό» με εστιατόρια που θα αναδεικνύουν την παγκόσμια κουζίνα.

Επιπλέον, μπορεί να κτισθεί η Ελληνική Disneyland με θέμα την μυθολογία και την αρχαία Ελληνική ιστορία. Ακόμη, να γίνει ένα κέντρο για τη νέα γενιά, για αναψυχή και όλα αυτά σε συνδυασμό με τα όσα προσφέρει η εκεί φύση των 200 χιλ. στρεμμάτων της Natura και τόσα άλλα.

Από την άλλη, να παραμείνουν εκεί οι εγκαταστάσεις των πρώην ΤΕΙ, έτσι ώστε να κυκλοφορεί νέος κόσμος. Τέλος, δίνεται η ευκαιρία να αξιοποιηθεί και οτιδήποτε άλλο γειτνιάζει με την περιοχή όπως π.χ. τα μοναδικά λασπόλουτρα της Παραλίμνης του Κιλκίς.

Διαφορετικά, αν κτισθεί μια περιοχή χιλιάδων στρεμμάτων χωρίς τις ανωτέρω περιφερειακές δραστηριότητες ή όποιες άλλες κριθούν ως καταλληλότερες, τότε θα υπολειτουργήσει η νέα ΔΕΘ, μένοντας ως ένας έρημος τόπος. Αυτό μπορεί να συμβεί ακόμη και στις περιόδους λειτουργίας κλαδικών εκθέσεων. Έτσι θα δικαιωθούν όσοι υποστηρίζουν την παραμονή της στην πόλη.

Δεν είμαστε Ρώμη ή Νέα Υόρκη για να αρκούμαστε σε μικρά εκθεσιακά κέντρα μέσα στην πόλη. Εδώ είναι Βαλκάνια και έχουμε να ανταγωνιστούμε και τη δυναμική που αναπτύσσει η Κωνσταντινούπολη στον εξεταζόμενο τομέα. Οπότε χρειαζόμαστε μια ΔΕΘ ανάλογων διαστάσεων, πιο μεγάλη και απομακρυσμένη από το σύνδρομο της μετριότητας και από συντεχνιακές λογικές. Διαφορετικά λύσεις βολικές, εύκολες, χωρίς ιδιαίτερη φαντασία και τόλμη που κινούνται σε λογικές ημίμετρων παγιδεύουν τη χώρα σε μια απερίγραπτη μιζέρια.

Με την μεταφορά της ΔΕΘ δεν θα κτιστεί απλώς ένα εκθεσιακό-εμπορικό κέντρο που στοχεύει στην ανάπτυξη της δυτικής Θεσσαλονίκης, αλλά θα δημιουργηθεί ένας Διεθνής Εκθεσιακός χώρος που θα ανταγωνιστεί όμοιούς του, θα αναδείξει την Ελλάδα στο χώρο του διεθνούς εμπορίου, αναβαθμίζοντας και αναπτύσσοντας ταυτόχρονα μια εγκαταλελειμμένη περιοχή της Ελλάδας, αυτήν της δυτικής Θεσσαλονίκης.

(*) Ο κ. Δημ. Μάρδας, είναι καθηγητής του Τμήματος Οικονομικών Επιστημών του ΑΠΘ, τ. αν. υπουργός Οικονομικών και υφυπουργός Εξωτερικών.