Αναφορά σε ευθύνες…

|> Mε αφορμή τη συμπλήρωση 4 χρόνων από την ίδρυσή της, η πολιτική οργάνωση “Εκκίνηση Έλληνες Δημοκράτες” διοργάνωσε εκδήλωση με τον τίτλο “Σκυταλοδρομία Γενεών”.

Από την μια μεριά ένα πρυτανείο από πρώην υπουργούς του ΠΑΣΟΚ, μεταξύ των οποίων οι κ.κ. Στάθης και Γεωργακόπουλος και από την άλλη πλευρά νέοι, κατά βάση του Κινήματος Αλλαγής.  Το πνεύμα του διαλόγου; Τι θέλουν οι νέοι από την πολιτική και, τι μπορούν να προσφέρουν οι παλαιοί με την εμπειρία τους!

Στην εκδήλωση ήταν παρών και ο πρόεδρος της Ένωσης Δημοκρατικού Κέντρου (ΕΔΗΚ) Σταύρος Καράμπελας (φωτό), ο οποίος απηύθυνε χαιρετισμό, κάπως αιρετικό καθώς ενώ το ακροατήριο ήταν κατά βάση “πασοκικό” ο κ. Καράμπελας μίλησε για τις ευθύνες του δικομματισμού! Μεταξύ άλλων είπε:

• Η απεύθυνση κάθε πολιτικής προσπάθειας πρέπει να είναι προς τον κόσμο που έχει παραιτηθεί από την πολιτική.
• Για να πειστεί αυτός ο κόσμος πρέπει να σπάσει κάθε δεσμός με το κακό παρελθόν του δικομματισμού.
• Μόνο συνθήκες άμεσης δημοκρατίας (δημοψηφίσματα-κληρωτοί) και όχι αρχηγικά σχήματα, μπορούν να είναι γοητευτικά για όσους απέχουν.

Η εκδήλωση έκλεισε με παρέμβαση του Παντελή Οικονόμου και τα βασικά σημεία της οποίας ήταν:

• Οι διαφορές και αντιθέσεις ανάμεσα στις γενεές δεν αντιμετωπίζονται με «διαδοχή», αλλά με «σκυταλοδρομία». Δεν διεκδικούμε ο ένας την θέση του άλλου, επιδιώκουμε οργανωμένα κοινούς σκοπούς.
• Οι ριζωμένες προκαταλήψεις και οι αρνητικές τους επιπτώσεις δεν μπορούν να ξεπεραστούν ούτε με «καθοδήγηση» των παλιών προς τους νέους, ούτε με «ηλικιακό ρατσισμό». Απαιτούν μια «συγραφή» εγγυήσεων προς τους νέους, όπως: – η άρση της «προστασίας» από δανειστές – η αποκατάσταση της εθνικής μας ασφάλειας – η ανόρθωση του κύρους της Βουλής, της κυβέρνησης και της Δικαιοσύνης – νέες δουλειές και εξάλειψη της αισχροκέρδειας.
• Η «διηπειρωτική» σύνδεση μας με νέους συμπατριώτες που μεταναστεύουν είναι μεγάλο έργο / όρος εθνικής επιβίωσης. Άμεσο πρώτο βήμα, η ψήφος στους μετανάστες.
• Η χρεοκοπία που ζούμε σε όλο τον κόσμο, επιχειρείται να παρουσιαστεί από τους υπαίτιους της σαν αστοχία της Δημοκρατίας, τελικά της ίδιας της Πολιτικής. Η αντιμετώπιση μιας τέτοιας απειλής δεν γίνεται από πολιτευτές νέας εσοδείας αλλά παλαιάς κοπής. Γίνεται από άξιους πολιτικούς με την υποστήριξη τους από «πρυτανείο» βετεράνων. Το «πρυτανείο» δεν είναι ηγεσία. Είναι θεματοφυλακή διαφάνειας, αξιολόγησης και επιμόρφωσης.