Έφυγε σήμερα Τρίτη 14/4 το απόγευμα μετά από πολυετή μάχη με τον καρκίνο ο Γιάννης Κλωνιζάκης– ο δημοκράτης αγωνιστής και ο «Ολύμπιος» φίλος του Αλέκου Παναγούλη. Ήταν 75 χρόνων με καρδιά μικρού παιδιού… Η κηδεία του θα γίνει μάλλον αύριο Τετάρτη 15/4 το απόγευμα στα Χανιά.

Ο Γιάννης Κλωνιζάκης γεννήθηκε στα Χανιά το 1940. Το 1959 εισήχθη στη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Εργάστηκε ως μηχανικός από το 1968 στην Αθήνα και στο Μενίδι Αττικής, οπότε και συνελήφθη για τη συμμετοχή του στην “Ελληνική Αντίσταση“. Την οργάνωση που με επικεφαλής τον Αλέκο Παναγούλη οργάνωσαν την απόπειρα κατά του δικτάτορα Παπαδόπουλου.

Καταδικάστηκε σε 24 χρόνια κάθειρξη και μεταφέρθηκε στις φυλακές Κορυδαλλού. Πέρασε από τις φυλακές της Αίγινας και της Κέρκυρας, απ’ όπου αποφυλακίστηκε το 1973.

Εργάστηκε ως ελεύθερος επαγγελματίας στην Αθήνα και τα Χανιά.

Το 1978 εξελέγη δήμαρχος Χανίων. Διατέλεσε μέλος της αντιπροσωπείας του ΤΕΕ επί εξαετία, μέλος του ΔΣ του Πανελληνίου Συλλόγου Πολιτικών Μηχανικών και αντιπρόεδρος επί διετία. Επίσης μέλος του ΔΣ του τοπικού τμήματος δυτικής Κρήτης του ΤΕΕ. Διατέλεσε αντινομάρχης Χανίων κατά την τετραετία 1995 – 1998.

Ο Γιάννης Κλωνιζάκης είχε παντρευτεί τη Δώρα Μπερζοβίτη και είχαν αποκτήσει δύο παιδιά. Τον Μάρκο που είναι καθηγητής βιοϊατρικής τεχνολογίας στο πανεπιστήμιο «Λίνκολν» του Λονδίνου και τον Μιλτιάδη, πολιτικό μηχανικό με μεταπτυχιακές σπουδές στον Αστικό Σχεδιασμό και την Κατασκευαστική Μηχανική, αλλά και προέδρου της ΕΔΗΝ– της νεολαίας του Αλέκου και του πατέρα του…

Παρακάτω ένα απόσπασμα από συνέντευξη του Γιάννη Κλωνιζάκη στη Μαρία Ψαρά στον «Φιλελεύθερο»…

«Ολύμπιος». Αυτό ήταν το όνομά του στην παρανομία, κατά τη διάρκεια του αντιδικτατορικού αγώνα. Τον είχε «βαφτίσει» ο φίλος και συναγωνιστής του Αλέκος Παναγούλης λόγω του χαρακτήρα του γιατί δεν έδειξε ποτέ ότι τρομάζει ή ότι μπερδεύεται.

Ο Γιάννης Κλωνιζάκης αντιδρούσε πάντα με ολύμπια ηρεμία. Και όταν συμμετείχε στην απόπειρα δολοφονίας κατά του δικτάτορα Γεωργίου Παπαδόπουλου και όταν προετοίμαζε στη φυλακή την απόδραση του Σήφη Βαλυράκη, αλλά και στη Μεταπολίτευση, όταν ως δήμαρχος Χανίων αγωνιούσε για το καλό του τόπου του. Ακόμη και όταν βασανιζόταν στη φυλακή -είναι κατά 50% ανάπηρος πολέμου εξαιτίας των βασανιστηρίων της Χούντας- ο Γιάννης Κλωνιζάκης δεν έχανε την ψυχραιμία του.

«Από την ηλικία μου αφαιρώ πάντα πέντε χρόνια», θα πει στον «Φιλελεύθερο» χαριτολογώντας. «Γιατί οι Συνταγματάρχες μου έδωσαν αμνηστία και όταν λέμε ότι αμνηστεύω κάποιον, σημαίνει ότι ξεχνώ. Οπότε κι εγώ ξεχνώ τα 5 χρόνια φυλακής που πέρασα…».