Έκανε 238 μέρες απεργία πείνας και την άφησαν να πεθάνει – Και χλιαρή η διαμαρτυρία από ΕΕ…

Δημήτρης Χ. Παξινός* |> Η Τουρκάλα δικηγόρος Εbru Timtik καταδικάστηκε πέρσι για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση και την Πέμπτη 27 Αυγούστου 2020 πέθανε σε νοσοκομείο της Κωνσταντινούπολης, ενώ πραγματοποιούσε απεργία πείνας για 238 μέρες απαιτώντας το αυτονόητο, μια δίκαιη δίκη και απονομή της δικαιοσύνης στην Τουρκία. Είχε την συμπαράσταση στη διάρκεια της απεργίας πείνας της Επιτροπής των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Αγγλίας, Ουαλίας, της Διεθνούς Ένωσης Δικηγόρων και άλλων. Πιστή και προσηλωμένη στα ανθρώπινα δικαιώματα.

Η Κομισιόν και οι θεσμοί της ΕΕ αρκέστηκαν, ως συνήθως, σε χλιαρή διαμαρτυρία. Ο Ερντογάν “τρόμαξε”. Όμως δεν είναι η πρώτη φορά, ως γνωστόν, που η Τουρκία δεν σέβεται τους κανόνες της δίκαιης δίκης και καταπατεί τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα. Στη φυλακή άλλωστε βρίσκονται χωρίς δίκες ή με παρωδία δίκης χιλιάδες Τούρκοι δημοσιογράφοι, δικηγόροι, και απλοί πολίτες, όπως και όλοι οι Κούρδοι βουλευτές και αξιωματούχοι. Τα λευκά κελιά του παρελθόντος εξακολουθούν και παραμένουν και πιστοποιούν ότι τίποτα στην Τουρκία δεν μπορεί να βελτιωθεί όσον αφορά στο κράτος δικαίου.

Η Ευρώπη απούσα, ως συνήθως, σε θέματα που άλλοτε την συνήγειραν την συγκινούσαν και τα υπερασπίζονταν σθεναρά. Ήταν αυτά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των αξιών και των ιδανικών του δυτικού κόσμου για τα οποία θυσιάστηκαν και έλαμψαν διακεκριμένοι πολίτες της. Η παρουσία του Γεώργιου-Αλέξανδρου Μαγκάκη και εκπροσώπων του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών στην δίκη των Κουτλού Σαργκίν και σε αυτήν των Τούρκων βουλευτών με την Λεϊλά Ζάνα επειδή μίλησε στην κουρδική γλώσσα, και πολλών άλλων παρεμβάσεων αποτελεί πλέον παρελθόν.

Και στην Ευρώπη…

Τόσο για την Ευρώπη όσο και για την Ελλάδα. Κλονίζεται το κράτος δικαίου και στην Ευρώπη όπως συμβαίνει στην Ουγγαρία και στην Πολωνία, και έχει υποκατασταθεί από τυχάρπαστους, που βλέπουν με δέος τον Ερντογάν, κλίνουν ευλαβών το γόνυ και του φιλούν το χέρι. Και αυτός συνεχίζει τα εγκλήματά του στο εσωτερικό και οδηγεί σε θάνατο την δικηγόρο που προτάσσει την δίκαιη δίκη τιμώντας το λειτούργημά της, τιμώντας την ανθρώπινη αξία και δίνοντας τη ζωή της γι’ αυτή.

Και δεν υπάρχουν λόγια να μιλήσεις γι’ αυτή την θυσία, το ολοκαύτωμά της προτιμώντας τον θάνατο από το να ζει σε μια χώρα αυταρχική και χωρίς ανθρώπινα δικαιώματα. Ήρωες που χάνονται για έναν ιερό σκοπό που γίνεται αυτοσκοπός στον αγώνα τον μοναδικό που είναι η δυνατότητα να μιλάς και να εκφράζεσαι ελεύθερα και να υπερασπίζεσαι το δίκαιο με κάθε τίμημα. Είναι οι νέοι αυτοί που γίνονται παράδειγμα στον αέναο αγώνα για μια δίκαιη κοινωνία την οποία οι δικηγόροι οφείλουν να προστατεύουν και να υπερασπίζονται.

Προσωπικά αισθάνομαι δέος και σεβασμό σε αυτήν την υπερβατική προσωπικότητα που το ανθρώπινο ιδεώδες της δικαιοσύνης το θεώρησε ως πρωταρχική υποχρέωση της ανθρωπότητας. Θεωρώ ότι ως ένδειξη ελάχιστου σεβασμού στην Εbru Timtik που θυσιάστηκε για το υπέρτατο αγαθό της δικαιοσύνης θα έπρεπε να καθιερωθεί από την ΕΕ και τον ευρωπαϊκό Δικηγορικό Σύλλογο ημέρα μνήμης της και να καθιερωθεί ετήσιο βραβείο για την γυναίκα δικηγόρο που διακρίθηκε στην υπεράσπιση του δικαίου και της δίκαιης δίκης.

(*) Ο κ. Δημ. Χ. Παξινός, είναι δικηγόρος και πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών