Στο Βεάκειο το φαντασμαγορικό μιούζικαλ “Το πρώτο μας πάρτυ” για τη “χρυσή εποχή”
Παράσταση υψηλών προδιαγραφών
|> Η φαντασμαγορική μουσική παράσταση του Μάκη Δελαπόρτα, με τις υπέροχες εικόνες, τις νότες και τις μελωδίες, την Τετάρτη 28/6 φιλοξενείται στο Βεάκειο. Μία παράσταση υψηλών προδιαγραφών με σταρς της “χρυσής εποχής” και νεότερους που ακολουθούν τα βήματά τους. Τίτλος: «Το πρώτο μας πάρτυ», με:
Τραγουδιστές – είδωλα μια ολόκληρης εποχής όπως ο Δάκης, η Μπέσσυ Αργυράκη, ο Ρόμπερτ Ουίλιαμς, ο Γιώργος Πολυχρονιάδης και ο Λάκης Τζορντανέλλι, με την συμμετοχή του Δημήτρη Κοργιαλά και της Εβελίνας Νικόλιζα, που ξαναζωντανεύουν τα «παρτάκια» και την υπέροχη ατμόσφαιρα, τότε που κάποιο «Τρελοκόριτσο» με μίνι-ζιπ, έφερνε «Τρικυμία» στην καρδιά ενός «Καζανόβα» της εποχής! Κάποιοι το φώναζαν «Κορίτσι του Μάη», και κάποιοι άλλοι «Μπάμπολα»… Τι κι αν… «Είναι εννιά κι ακόμα περιμένει»; Εκείνη δεν πρόκειται να πάει γιατί είναι πολύ… «Κακομαθημένο παιδί» και σ’ όλα μέσα. Γι’ αυτό τον φωνάζουνε… «Τζίνι», «Κορίτσι στάσου να σου πω», της φώναζαν, «Απόψε σε θέλω»…
Ακούγονται ακόμη τα τραγούδια: «Όταν πηγαίναμε μαζί σχολείο», «Ο Αλέξης», «Σε συνάντησα στην πλαζ», «Mammy Blue», «Άνθρωπε αγάπα», «Τόσα καλοκαίρια», «Χαμένα όνειρα», «Ο τρόπος», «Ξαφνικά μ΄ αγαπάς», «Το κορίτσι του φίλου μου», «Σαν ένα όνειρο» και πολλά άλλα….
Ο δε Μάκης Δελαπόρτας, που έστησε την παράσταση, αφηγείται και ταξιδεύει το κοινό σε εκείνα τα αγαπημένα χρόνια, που ένα πικ-απ, μερικά σαραπεντάρια και λίγο βερμούτ ήταν αρκετά για στηθεί ένα πάρτυ, που ξεκινούσε με ξέφρενες χορευτικές φιγούρες «made in London», για να καταλήξει σε ένα γλυκό, ρομαντικό μπλουζ, στο σαλόνι κάποιου σπιτιού, στην εξοχή ή σ’ ένα ήσυχο ακρογιάλι. Πρόκειται για μια μοναδική παράσταση, με «ονόματα», «υπογραφές» και με ποιότητα αναδρομικού… χαρακτήρα! Τίτλος: «Το πρώτο μας πάρτυ».
…Κι ενώ χορεύαμε Beatles με ό,τι φιγούρα προλάβαμε να «ξεσηκώσουμε» από μια αμερικάνικη ταινία που είδαμε προχτές στο σινεμά, κάποιος έβαλε στο πικάπ, το «Destiny»… Παγώσαμε… Τα φώτα χαμήλωσαν… Μια κλεφτή, αναγνωριστική ματιά τριγύρω και βρεθήκαμε αγκαλιά να χορεύουμε μπλουζ, μ’ ένα ποτήρι βερμούτ στο χέρι κι ένα ελαφρύ τσιγαράκι στα κλεφτά. Νιώθαμε το κέντρο του κόσμου… αδιαφορώντας για το αυστηρό βλέμμα της μαμάς της οικοδέσποινας που επιτηρούσε αμείλικτα μην τυχόν και κάποιο ζευγάρι ανταλλάξει φιλί. Ήμασταν το κέντρο του κόσμου. Λες κι ήταν… πεπρωμένο.
Ένα υπέροχο νοσταλγικό ταξίδι, για τα καλύτερά μας χρόνια, εκεί στον λόφο της Καστέλλας…
>>> Σκηνοθεσία: Μάκης Δελαπόρτας. Κείμενα: Στέλιος Παπαδόπουλος, Μάκης Δελαπόρτας. Διεύθυνση ορχήστρας, ενορχήστρωση: Κωνσταντίνος Παγιάτης. Χορογραφίες: Άννα Αθανασιάδη. Κοστούμια: Έλενα Παπανικολάου. Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος. Παραγωγή: Αδελφοί Τάγαρη.