Ο άνθρωπος που “δεν είχε προσωπικές φιλοδοξίες και όνειρα”…
41 χρόνια από εκείνη τη “μαύρη” Πρωτομαγιά του ’76 και… ο Παναγούλης ζει!
Τ/Π |> Πρωτομαγιά 1976… Ποιος το περίμενε ότι εκείνο το πρωινό η Δημοκρατία θα έχανε άδικα ένα από τα πιο ηρωικά παιδιά της και πως η Ελλάδα θα ξυπνούσε ακούγοντας την απίστευτη είδηση για τον Αλέκο Παναγούλη…
Πέρασαν 41 χρόνια από τότε και για τους συγγενείς, τους συναγωνιστές και τους φίλους του, την κάθε Πρωτομαγιά είναι σαν να την φέρνει ο ίδιος Αλέξανδρος Παναγούλης. Έτσι, για να στέλνει μηνύματα ελπίδας, αγώνα και αξιοπρέπειας στα νειάτα και στις επερχόμενες γενιές. Ναι, ό,τι έλεγε σε μας τους ΕΔΗΝίτες όταν τότε τον είχαμε κοντά μας… Αλλά και τώρα κοντά μας είναι!
Πρωτομαγιά 2017… Όπως κάθε χρόνο η οικογένεια και οι συναγωνιστές του Αλέκου πραγματοποιούν σήμερα στις 12 μ. ετήσιο μνημόσυνο επί του τάφου του στο Α΄ Νεκροταφείο. Για ένα κερί κι ένα τριαντάφυλλο…
Πολλά έχουν γραφτεί για την προσωπικότητα τού Αλέκου Παναγούλη και μία από τις πλέον σημαντικές καταθέσεις είναι αυτή του αντιστράτηγου Ιωάννη Ηλ. Αλεξάκη (1938-2015), που υπηρέτησε στην Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΚΥΠ), από το 1974 ως το 1976 και από το 1981 ως το 1986. Έγραψε:
«Ο Αλέξανδρος Παναγούλης είναι ασφαλώς ο Ξεχωριστός, ο Μοναδικός, ο Ασύγκριτος ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΟΣ, με άλλα λόγια είναι ΕΚΤΟΣ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΜΟΥ. Υπήρξε ο άνθρωπος που μόνος του αντιμετώπισε μια ολόκληρη δικτατορία. Ταπείνωσε και κατεξευτέλισε ένα ολόκληρο φασιστικό καθεστώς. Έδωσε μαθήματα Δημοκρατίας σε όλους μας. Με τον αγώνα και το μαρτύριό του συγκλόνισε τους προοδευτικούς ανθρώπους όλου του πολιτισμένου κόσμου και ανάγκασε τους λαούς του να σταθούν στο πλευρό της δοκιμαζόμενης πατρίδας μας. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο έχει επικρατήσει και η άποψη ότι ο Αλέκος Παναγούλης υπήρξε ο κορυφαίος των αντιστασιακών. Ο άνθρωπος αυτός δεν είχε προσωπικές φιλοδοξίες και όνειρα. Είχε αφιερώσει τον εαυτόν του στην αποκατάσταση της αληθινής Δημοκρατίας στη χώρα μας, στην αντιμετώπιση του Κυπριακού και στα εθνικά μας θέματα. Δηλαδή είχε αφιερώσει την ύπαρξή του στην ΕΛΛΑΔΑ. Και για να ασχοληθεί μόνο μ’ αυτήν δεν είχε πρόθεση να ξαναπολιτευθεί το 1977».
Ακριβέστατος ο Γιάννης Αλεξάκης. Ο Αλέκος Παναγούλης δεν είχε σκοπό να βάλει πάλι υποψηφιότητα για βουλευτής και οπωσδήποτε μετά την ανεξαρτητοποίησή του από την ΕΔΗΚ, ούτε σκέψη έκανε για να πάει στο ΠΑΣΟΚ. Άλλωστε είχε τη νεολαία «του» την Ε(Σ)ΔΗΝ. Τι καλύτερο μετερίζι ήθελε για να συνεχίσει τον αγώνα του για τα υψηλά ιδανικά του και τον πόθο του για μια πραγματικά δημοκρατική και σύγχρονη Ελλάδα…