Ο σκληρός χώρος της ακτοπλοΐας

|> Δημήτρης Καπράνος

|> Σε μια συντροφιά παλαιών συναδέλφων, αναφέρθηκε το ναυάγιο του φέρι “Χρυσή Αυγή”, της οικογένειας Πολέμη, τον Φεβρουάριο του 1983, που στοίχισε την ζωή 28 ανθρώπων. Ήταν 23 Φεβρουαρίου, ένα μουντό παγωμένο απόγευμα, όταν χτύπησε το τηλέφωνο στην μεγάλη αίθουσα του τρίτου ορόφου της “Καθημερινής”.

Απάντησε ο καλός συνάδελφος του Επαρχιακού Νίκος Γεράκης και μου έκανε νόημα, κρατώντας με το χέρι του κλειστό το μικρόφωνο του τηλεφώνου, ψιθυρίζοντας: «Ο Κατσιφάρας!»…

Έσπευσα στο τηλέφωνο (όλη η αίθουσα είχε μόνο δυο συσκευές) και άκουσα έναν άνθρωπο φανερά θορυβημένο.

• «Έχει βουλιάξει το “Χρυσή Αυγή” στην Άνδρο, έχουμε νεκρούς και ο Περικλής μού λέει να μην πάω στη Ραφήνα που βρίσκονται οι συγγενείς!», μου λέει ο -φίλος- υπουργός.

Ο Περικλής ήταν ο τότε αρχηγός του Λιμενικού Σώματος Περικλής Ουσατζόπουλος, ο οποίος, προφανώς, για να προστατεύσει τον υπουργό, του συνιστούσε να μην πάει κοντά στους συγγενείς, οι οποίοι -είναι βέβαιο- θα είχαν μαζευτεί στην Ραφήνα.

Ο μακαρίτης ο Γιώργος  Κατσιφάρας, με ρωτούσε πολλές φορές για θέματα που προέκυπταν στο υπουργείο του, καθώς μας συνέδεε βαθιά και ειλικρινής φιλία, η οποία κράτησε  μέχρι το τέλος.

Σκέφτηκα και αποφάσισα γρήγορα. «Να πάτε αμέσως, υπουργέ. Να πάτε αμέσως και να μείνετε κοντά στους συγγενείς», του είπα.

Όταν, πολύ αργότερα, φθάσαμε κι εμείς, οι δημοσιογράφοι, στην Ραφήνα, ενώ είχαμε μάθει ήδη τα μαύρα μαντάτα, ο Κατσιφάρας ήταν εκεί, είχε γίνει “ένα” με τους συγγενείς και τους παρηγορούσε…

Θυμηθήκαμε, λοιπόν, το ναυάγιο της “Χρυσής Αυγής” και μνημονεύσαμε όλους εκείνους τους επιχειρηματίες, που ασχολήθηκαν με τον αμείλικτο χώρο της  ακτοπλοΐας και, τελικά, πτώχευσαν, χάθηκαν, καταστράφηκαν, είχαν άδοξο τέλος.

Οι Τυπάλδοι, του “λίμπρο ντ’ όρο” της ακτοπλοΐας , με μακρινή καταγωγή από  Γερμανούς, οι οποίοι μετοίκησαν στη Νάπολι και εν συνεχεία στην Κεφαλονιά, ευεργέτησαν το νησί παντοιοτρόπως, αλλά πέρασαν στη “μαύρη λίστα” της κοινής γνώμης, έπειτα από το φοβερό πολύνεκρο (217 νεκροί), ναυάγιο του επιβατηγού-οχηματαγωγού “Ηράκλειον”, ανοιχτά της Φαλκονέρας, τον Δεκέμβριο του 1966.

Τι ζωή κι αυτοί οι Τυπάλδοι! Ο Σπύρος Τυπάλδος, το 1936, πυροβόλησε και σκότωσε τον εφοπλιστή Τεργιάζο, για οικονομικές διαφορές! Καταδικάστηκε, φυλακίστηκε, αποφυλακίστηκε και πολέμησε στο αλβανικό μέτωπο! Έφυγε από την ζωή το 1993, στα 100 του χρόνια.

Ο αδελφός του, Χαράλαμπος, καταδικάστηκε σε φυλάκιση δυο ετών για το ναυάγιο του “Ηράκλειον” και -για σκέψου- πολλά χρόνια αργότερα, δολοφονήθηκε εν ψυχρώ από την περιβόητη “εταιρεία δολοφόνων”, η οποία δολοφονούσε ηλικιωμένους, αφού προηγουμένως πλαστογραφούσε την διαθήκη τους!

Θυμηθήκαμε τον δαιμόνιο, πρωτοπόρο  ακτοπλόο εφοπλιστή Ευθυμιάδη, που χάθηκε έπειτα από το ναυάγιο του “Ελεάνα”, τον Αριστομένη Καραγεώργη, με τα περίφημα φέρι της γραμμής Πατρών-Ιταλίας, που έφυγε από την ζωή πενόμενος, τον Παντελή Σφηνιά, που δημιούργησε μια αυτοκρατορία και τελικά πήδησε στο κενό, αλλά και τον Ανδρέα Βγενόπουλο, που απέκτησε τα “Σούπερφαστ” και τα “Μπλου Σταρ”, αλλά τον πρόδωσε η καρδιά του!

Δύσκολος -και καθόλου τυχερός- ο χώρος της ακτοπλοΐας…