Προτιμούν τα τρέντι, τα ντιζάιν, τη φωσφόριζέ πλούσια ευτυχία, αντί τη φεγγαράδα, τη μυρωδιά του Αιγαίου, το λευκό και το μπλε των νησιών

Αλεξάνδρα Τσόλκα |> Μόνο εμένα μελαγχολεί πια αυτή η επιδειξιομανής διάθεση προβολής του υπέροχου καλοκαιριού που διατρανώνεται με πόζες θανατερής αυτοπεποίθησης, υπό το φωτοσόπ της τεχνολογίας, κάνοντας όλα τα δέρματα μωρουδιακά ροδαλά και τα πρόσωπα φοβικά σαν στοιχειά;

Ούτε την απόλαυση της ζέστης και της θάλασσας και την χαύνωση ή την ακόμη και της ασωτίας τους, ή της απόλαυσης για λίγους, τάχα, δεν μπορούν να προσποιηθούν καλά.

Η Τάδε στο Μπαλί, η Δείνα στις Μαλδίβες, η Ταδοδείνα γυμνόστηθη στο Αιγαίο, η Δεινοτάδε τόπλες μαζί με μια φίλη της!

Ο Χ στο σκάφος του, ο Ψ στον μακρινό πολυτελή προορισμό που δεν αποκαλύπτει, ο Ωμέγα στην επιστροφή του από άλλο λουσάτο μακρινό προορισμό. Σαν όλοι να έχουν ενδυθεί ‘’ΑΙ’’ πανοπλία και να κάνουν σουσούμια ενός γκλόσι, ξεθωριασμένου από καιρό παρελθόντος.

Ω! Πόση κούραση! Σα να μην τους αρκεί το φεγγάρι του Αυγούστου, η μυρωδιά της θάλασσας, το λευκό και το μπλε των νησιών, το ακύμαντο και το εξουθενωτικό χρυσαφί του ήλιου, να φτιάξουν παράδεισο! Χρειάζονται τα τρέντι, τα ντιζάιν -τύπου και η φωσφόριζέ πλούσια ευτυχία…

Μόνο εμένα μελαγχολεί όλο αυτό, λοιπόν; >>> Εικόνα: Το φεγγάρι του Παναγιώτη Τέτση… μου αρκεί που το κοιτάζω και έτσι!