Παγκόσμια Ημέρα της Μητέρας και η παγκόσμια λογοτεχνία υμνεί αυτό το “ιερό” πρόσωπο

Παντελής Ξανθίδης |> «“Μάνα” κράζει το παιδάκι, “μάνα” ο νιος και μάνα ο γέρος»… Έτσι αρχίζει το θαυμάσιο ποίημα του Γεώργιου Μαρτινέλλη και δεν ξέρω σε ποιά ηλικία το έγραψε. Μάλλον στα γεράματά του γιατί αυτό το «και “μάνα” ο γέρος», μόνον βιωματικό μπορεί να είναι…

Πού να ξέρει ένας νέος άνθρωπος, πώς θα νοιώθει τη μάνα του, όταν ασπρίσουν τα μαλλιά του… Και ποιός από τους ηλικιωμένους, δεν “βλέπει” τη μάνα του πιό κοντά, απ’ ό,τι την είχε τότε…

Παγκόσμια Ημέρα της Μητέρας, σήμερα και την ιδέα για να καθιερωθεί μια ιδιαίτερη ημέρα προς τιμή της μάνας, μία ημέρα εορτασμού για τη μητρότητα και των ευχαριστιών προς τη μητέρα, είχε η Αμερικανίδα ακτιβίστρια Άννα-Μαρία Τζάρβις (1864-1948). Έτσι, από τις 9 Μαΐου του 1914, που ο τότε Αμερικανός πρόεδρος Γούντροου Ουΐλσον υπέγραψε σχετική προκήρυξη,  η Ημέρα της Μητέρας καθιερώθηκε ως εθνική εορτή.

Η παγκόσμια λογοτεχνία έχει να δείξει χιλιάδες πονήματα για την Μητέρα και η ελληνική πραγματεία έχει χαρίσει κάποια ποιήματα μοναδικά γι’ αυτό το “ιερό” πρόσωπο. Ένα από αυτά είναι “Η μάνα” του Γεώργιου Μαρτινέλλη, που το μάθαμε στα σχολικά μας χρόνια. Και μάλιστα “απ’ έξω”!

«Μάνα» κράζει το παιδάκι,
«Μάνα» ο νιος και «Μάνα» ο γέρος,
«Μάνα» ακούς σε κάθε μέρος,
α! τι όνομα γλυκό.

Τη χαρά σου και τη λύπη,
με τη μάνα τη μοιράζεις,
ποθητά την αγκαλιάζεις,
δεν της κρύβεις μυστικό.

Εις τον κόσμον άλλο πλάσμα,
δεν θα βρεις να σε μαντεύει,
σαν τη μάνα που λατρεύει,
σαν τη μάνα που πονεί.

Την υγειά της, τη ζωή της,
όλα η μάνα τ’ αψηφάει,
για το τέκνο π’ αγαπάει,
για το τέκνο που φιλεί.

Όπου τρέχεις, πάντα η μάνα,
με το νου σε συντροφεύει,
σε προσμένει, σε γυρεύει,
μ’ ανυπόμονη καρδιά.

Κι αν σκληρός εσύ φαρμάκια,
την ποτίζεις την καημένη,
πάντα η μάνα σ’ απανταίνει,
με τα ολόθερμα φιλιά.

Δυστυχής όποιος τη χάνει,
ο καημός είναι μεγάλος.
Σαν τη μάνα δεν είν’ άλλος,
εις τον κόσμο θησαυρός.

Κι’ όποιος μάνα πια δεν έχει,
«Μάνα» κράζει στ’ όνειρό του.
Πάντα «Μάνα» στον καημό του,
είν’ ο μόνος στεναγμός!

>>> Και το τραγούδι “Μανούλα μου” του Μάνου Χατζιδάκι, σε στίχους Ιάκωβου Καμπανέλλη, με μοναδική ερμηνεία του Λάκη Παπά…