Το “αστέρι” της Εθνικής Ομάδας Καταδύσεων, Ανδρόγεως Σαμψάκης-Μπακόπουλος, από το 2017 που τραυματίστηκε σε προπόνηση στο ΟΑΚΑ, γνωρίζει την πλήρη αδιαφορία…  

Τ/Π |> Ολυμπιακοί Αγώνες στο Τόκιο και η Ελλάδα στην κακομοιριά της, με αρμοδίους αδιάφορους και πρωταθλητές πεταμένους. Παιδιά που αφιέρωσαν τη νιότη τους στον πρωταθλητισμό και στόλισαν την πατρίδα τους με βραβεία και διακρίσεις, να τα βλέπεις σήμερα καθηλωμένα σε αναπηρικές πολυθρόνες και “η πατρίς ευγνωμονούσα” να μην τους δίνει σημασία… Ελλάδα, μητέρα των Ολυμπιακών Αγώνων και της ολύμπιας αδιαφορίας…

Ήταν τέλη Σεπτεμβρίου του 2017, όταν ο Ανδρόγεως Σαμψάκης-Μπακόπουλος -ένας ταλαντούχος αθλητής της Εθνικής Ομάδας Καταδύσεων- τραυματίστηκε κατά την διάρκεια προπόνησης στο ΟΑΚΑ. Μετά από κάποια χειρουργεία κατέληξε με τετραπληγία. Από τότε μέχρι σήμερα, ουδεμία ευαισθησία και κανένα ενδιαφέρον δεν έδειξε η Κολυμβητική Ομοσπονδία – το ίδιο και η Πολιτεία.

Ολυμπιακοί Αγώνες στο Τόκιο και στην Ελλάδα που τους “γέννησε”, πετιόνται στα σκουπίδια  αθλητές που “έδωσαν” στον αθλητισμό της , όπως ο άτυχος Ανδρόγεως… Κι έχεις σήμερα τον καημένο τον πατέρα του, να γράφει στο face book:

«Λοιπόν: Ο γιος μου Ανδρόγεως Σαμψάκης – Μπακόπουλος, διακεκριμένος αθλητής της Εθνικής Ομάδος Καταδύσεων, με πολλούς χρυσούς πανελλήνιους τίτλους, με 2 χρυσά βαλκανικά, ένα χάλκινο βαλκανικό, 3ος Μεσογειονίκης και 4ος στο Πανευρωπαϊκό της Μόσχας, τραυματίστηκε στις 25/9/2017 στο ΟΑΚΑ, στον χώρο της προπονήσεως των καταδυτών, επιτελώντας κάποιαν άσκηση. Ο τραυματισμός του -κάταγμα και εξάρθρωμα αυχενικής μοίρας σπονδυλικής στήλης- τον οδήγησε δύο φορές στο χειρουργείο και από τότε το παιδί μου είναι καθηλωμένο σε αναπηρικό αμαξίδιο με την διάγνωση της τετραπληγίας. Η Κολυμβητική Ομοσπονδία Ελλάδος (ΚΟΕ) την επομένη ημέρα κιόλας, ανέφερε σε μία χειρίστου είδους και αισχρή ανακοίνωση, ότι το παιδί μου συμμετείχε σε ατομική του προπόνηση καθώς δεν είχε συσταθεί η Εθνική Ομάδα ακόμη, αντί να προστρέξει να τον υποστηρίξει. Από την ΚΟΕ και την Ελληνική Πολιτεία, ουδεμία βοήθεια προς το παιδί μου υπήρξε, ανταξία του αθλητικού του βεληνεκούς και πάνω από όλα ανταξία ενός εφήβου.».