Για όλα τα σκαλιά που ανεβήκαμε πέντε πέντε δέκα.

Για το στρώμα που στρώσαμε για δυό και ερωτευτήκαμε.

Για τις γροθιές που υψώσαμε για να γυρίσει ο ήλιος.

Για τις Μυρτιές που μοσχοβόλησαν τα νεανικά μας όνειρα.

Για την Ρωμιοσύνη που κλάψαμε.

Για όλες τις φορές που είμαστε δυό, είμαστε τρεις, είμαστε χίλιοι δεκατρείς.

Για όλους αυτούς που δεν κατάλαβαν πως η αγάπη μας ήταν τόσο ωραία με το καθημερνό της φόρεμα.

Για την ζωή μας που αρμένισε σαν χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγο.

Για την μέρα που θα σημάνουν οι καμπάνες.

Για αυτό το χώμα που είναι δικό τους και δικό μας.

Για την ζωή μας που πήραμε λάθος και αλλάξαμε ζωή.

Για την Άνοιξη την ακριβή.

Για το πέλαγο που είναι παιδί.

Για την αύρα σου που πότισε τα νιάτα μας…

 Στο καλό Μίκη Θεοδωράκη!

• Αγνώστου συγγραφέως και εστάλη από τον Στράτο Δουκάκη*, Βενεζουέλα

(*) Ο κ. Στράτος Δουκάκης είναι ο ομογενής που όταν ο Μίκης ήταν υποψήφιος για το Νόμπελ Ειρήνης συγκέντρωσε χιλιάδες υπογραφές από ανθρώπους των Τεχνών και των Γραμμάτων της Λατινικής Αμερικής. Είχε στόχο να συγκεντρώσει… 1013 υπογραφές, αλλά οι Λατινοαμερικάνοι… παραβίασαν το όριο. Μετά από έλεγχο των υπογραφών από την πρεσβεία μας στη Βενεζουέλα ο φάκελος εστάλη στην Αθήνα, προκειμένου η αρμόδια επιτροπή για υποστήριξη της υποψηφιότητας του Μίκη, να τον προωθήσει στον μεγάλο Έλληνα. Όμως τελικά ο φάκελος προωθήθηκε στον Μίκη Θεοδωράκη από την κα Ζωζώ Αλ. Λιδωρίκη των Διεθνών Σχέσεων Πολιτισμού…
Π.Ξ.