Πώς ένα απλό και κοντινό ταξίδι καθίσταται προβληματικό, δημιουργώντας ερωτηματικά

|> Το ταξίδι από Πέραμα στη Σαλαμίνα και τούμπαλιν, οπωσδήποτε δεν είναι κάτι που αναδεικνύει τον τουρισμό μας ούτε και μπορεί να χαρακτηριστεί ως άνετο και ασφαλές. Μπορεί τα ‘’φέρυ-μπωτ’’ να είναι σύγχρονα, αλλά το ‘’στρίμωγμα’’ των οχημάτων τα καθιστούν επικίνδυνα προς πλεύση, καθώς έτσι και γίνει ‘’κάτι’’, θα ψάχνονται όλοι για το ‘’τις πταίει’’…

Η εφημερίδα ‘’Δημοκρατία’’ δημοσίευσε χθες στην δεύτερη σελίδα της ένα άρθρο με τον τίτλο ‘’Όταν τα μονοπώλια χάνουν το μέτρο’’, με υπογραφή ‘’H Ακίς’’. Γράφει:

Ξεκινάμε από τον Άλιμο, με κατεύθυνση το Πέραμα, Κυριακή κατά τις δέκα το πρωί. Πάμε με φίλους στην Σαλαμίνα. Άδειοι οι δρόμοι και μέσα σε είκοσι λεπτά (σκάρτα) έχουμε φθάσει σε απόσταση μικρότερη του ενός χιλιομέτρου από το λιμάνι, από το σημείο όπου φορτώνουν και αποπλέουν τα “Ro- Ro” επιβατηγά-οχηματαγωγά της Κοινοπραξίας Σαλαμίνας.

Όσο και αν σας φανεί υπερβολικό, από εκείνο το σημείο μέχρι να μπούμε στο φέρυ-μπωτ χρειαστήκαμε ογδόντα λεπτά της ώρας! Βεβαίως, για μια ακόμη φορά τα αυτοκίνητα, στο “φέρυ” ήταν στοιβαγμένα, σε απόσταση ολίγων εκατοστών το ένα από το άλλο, με τους “κουμανταδόρους” να κατευθύνουν τους οδηγούς σχεδόν να “κολλήσουν” το αυτοκίνητό τους σε εκείνο που βρισκόταν εμπρός τους.

Αλλά για ποιό λόγο δημιουργείται -πολλές φορές-  αυτή η συμφόρηση στο Πέραμα; Είναι πολύ απλό.

Μπορεί η περίφημη (διαφεντεύουσα τις τύχες χιλιάδων ανθρώπων, οι οποίοι κατοικούν ή επισκέπτονται την Σαλαμίνα) “Κοινοπραξία” να διαθέτει έναν μεγάλο στόλο επιβατηγών-οχηματαγωγών, αλλά την γραμμή την εξυπηρετούν ελάχιστα, ενώ τα υπόλοιπα είναι αραγμένα στον προβλήτα των Παλουκίων.

Μήπως μπορούσαν οι παντοδύναμοι της πανίσχυρης αυτής ομάδας (η γραμμή Πέραμα-Παλούκια και τανάπαλιν είναι πάντα μέσα στις τρεις πλουσιότερες της Ευρώπης), τις ημέρες αιχμής να χρησιμοποιούν περισσότερα σκάφη;

Θα μπορούσαν ακόμη να επαναφέρουν την ταχύτητα στα όρια που ακολουθούσαν τα σκάφη πριν ακριβύνουν τα καύσιμα, οπότε ,για λόγους οικονομίας, η ταχύτητα των πλοίων μειώθηκε σχεδόν κατά 50% και, φυσικά αυξήθηκε αναλόγως ο χρόνος που απαιτείται για τον διάπλου του στενού;

Θα μπορούσαν να λειτουργούν περισσότερα εκδοτήρια εισιτηρίων, ώστε να αποφεύγεται η καθυστέρηση στα “γκισέ”;

Αλλά γιατί να ενδιαφερθεί ένα μονοπώλιο για την εξυπηρέτηση των -ούτως ή άλλως “αιχμαλώτων”- διακινουμένων;

Κάθε τόσο διαβάζουμε ή μαθαίνουμε ότι «αρχίζουν σύντομα τα έργα για την υπόγεια ζεύξη Περάματος-Σαλαμίνας και Φανερωμένης- Μεγάλου Πεύκου».

Τρίχες! Ουδέποτε αυτή η πανίσχυρη και με “άκρες” στον Δήμο, στην Βουλή, στα κέντρα λήψεως αποφάσεων, κοινοπραξία, θα επιτρέψει να γίνει αυτό το έργο και να χάσει τον πακτωλό εισοδήματος, τον οποίο διαφεντεύει!

Και καλό θα ήταν να μας πει το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών τί ακριβώς συμβαίνει με αυτό το νέο “Γιοφύρι της Άρτας”;

Όπως και το κοιμώμενο μακαρίως υπουργείο Ναυτιλίας, να μας πει «ΓΙΑΤΙ σταμάτησε η κανονική, με τις σωστές αποστάσεις και με την έξοδο των επιβατών από τα οχήματα, φόρτωση των ΙΧ και των φορτηγών;».

Γιατί δεν ακούγεται πλέον από τα μεγάφωνα η αναγγελία για τα απαραίτητα αυτά μέτρα; Τί συνέβη;

Καταργήθηκε ο κανονισμός; Καταργήθηκε το Λιμεναρχείο Περάματος και Σαλαμίνας; Κουράστηκαν οι λιμενικοί;

Συνέβη κάτι άλλο; Περιμένουμε να μάθουμε. Θα έχει ενδιαφέρον!