Ο καταξιωμένος ογκολόγος δρ. Αλέξανδρος Αρδαβάνης, μιλάει με ρεαλισμό για τον καρκίνο του μαστού, με βάση τα δεδομένα από την κλινική του στο Αντικαρκινικό Νοσοκομείο “Άγιος Σάββας” 

Τ/Π |> Η περίπτωση του θανάτου της Φώφης Γεννηματά συγκλόνισε το πανελλήνιο – και δικαιολογημένα αφού ήταν μία γυναίκα 56 ετών, μία μάνα με τρία παιδιά και μία πολιτικός ηπίων τόνων και με ιστορία.

Περισσότερο συγκλονίστηκαν πλείστες γυναίκες, που έχουν «γευτεί» τον καρκίνο του μαστού. Έναν καρκίνο, που τα τελευταία χρόνια «θερίζει» και η περίπτωση της Φώφης, τις τρομοκράτησε. Σχεδόν όλες φοβήθηκαν και φοβούνται μήπως και αυτές έχουν την ίδια κακή τύχη…

Όμως είναι έτσι; Όποια γυναίκα έχει γνωρίσει τον καρκίνο του μαστού, έχει υποστεί ογκεκτομή ή μαστεκτομή, κινδυνεύει; Έχει κίνδυνο μήπως και υποτροπιάσει ή προκύψει καμμία μετάσταση; Είναι δικαιολογημένη κάθε ανησυχία; Και πώς να προστατευθεί κάθε «πληγωμένη» γυναίκα, όταν έχει γύρω της διάφορους ανόητους που κινδυνολογούν ή που βασίζονται σε μία περίπτωση για να βγάζουν γενικές διαγνώσεις;

Ευτυχώς όμως που υπάρχουν και υπεύθυνες επιστημονικές φωνές, που  δεν «πουλάνε» τρόμο, μιλάνε με καθαρή ιατρική γλώσσα, που έχουν πολύ υψηλή επιστημονική κατάρτιση και τεράστια προσφορά στο ΕΣΥ -γεγονός που επιβεβαιώνουν οι στρατιές ασθενών που «πίνουν νερό στ’ όνομά τους».

Μία παρέμβαση που έγινε προχθές στο facebook, αποτέλεσε απάντηση στις διάφορες ανεύθυνες απόψεις, που χωρίς λόγο έχουν κατατρομοκρατήσει χιλιάδες γυναίκες, οι οποίες κάποτε βρέθηκαν (ή είναι) αντιμέτωπες με τον καρκίνο του μαστού.

Ήταν παρέμβαση του ογκολόγου δρ. Αλέξανδρου Αρδαβάνη – Επιστημονικού Υπεύθυνου στο Α’ Παθολογικό – Ογκολογικό Τμήμα του Αντικαρκινικού Νοσοκομείο «Άγιος Σάββας» – ο οποίος προέβη σε μία χρήσιμη ενημέρωση για κάθε γυναίκα με πρόβλημα μαστού.

Με βάση τα δεδομένα που έχει από την πολυετή υπηρεσία του στο ΕΣΥ και από τη θέση του θεράποντος ιατρού σε πλήθος ασθενών στον «Άγιο Σάββα», κατέγραψε τις διαπιστώσεις του. Μια υπεύθυνη φωνή από έναν καταξιωμένο ιατρό, που όπως λένε «δεν έχει ασθενείς αλλά φίλους»…

Ο δρ. Αλέξανδρος Αρδαβάνης, γράφει:

«Άνοιξα σήμερα το αρχείο μου των εξωτερικών ιατρείων -με πάνω από πέντε χιλιάδες καρκίνους μαστού την τελευταία δεκαπενταετία. Έβαλα δυό-τρεις λέξεις κλειδιά για να εντοπίσω τις διαδρομές κάποιων παλαιοτέρων.

Ενδεικτικά κατέγραψα: πάνω από τριακόσιες γυναίκες διέκοψαν ή αραίωσαν τις επισκέψεις μετά από δέκα χρόνια παρακολούθησης -όχι, δεν απεβίωσαν, αλλά απογαλακτίστηκαν από την «κηδεμονία» μου. Με πολλές από αυτές διατηρώ επαφή και ξέρω ότι ζουν μια φυσιολογική ζωή, ενώ αρκετές νεότερες έγιναν και μανούλες. Η Σίλβια μού στέλνει φωτογραφίες με τα μικρά της -τα εγγόνια μου πρόσεχε, της λέω κάθε φορά.

Γιατί κοινοποιώ εδώ αυτή την αυτοσχέδια, πρόχειρη αναδρομή;

Τις τελευταίες μέρες πολλές ασθενείς με καρκίνο μαστού προβάλλουν αναπόφευκτα την κατάληξη της Φώφης στον εαυτό τους.

Υπενθυμίζεται λοιπόν:

• Δεν υπάρχει αρρώστια ή θεραπεία με εκατό τοις εκατό ίαση ή θνησιμότητα!
• Ο καρκίνος του μαστού αποτελεί τη σημαντικότερη ίσως «αφήγηση επιτυχίας» της σύγχρονης ογκολογίας -με την πρώιμη νόσο ιάσιμη και την προχωρημένη νόσο να έχει μετατραπεί σε τυπική χρονία νόσο, αμφότερες στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων
• Οι αστοχίες στη ριζική θεραπεία του πρώιμου ή τη διαχείριση του προχωρημένου καρκίνου του μαστού, αναπόφευκτα υπάρχουν και θα υπάρχουν, ωστόσο περιορίζονται σε ολοένα μικρότερα κλάσματα ασθενών χάρις στη συνεχή εξέλιξη της βασικής και της κλινικής έρευνας.
• Όταν οι προβολείς φωτίζουν τις δυσμενείς εκβάσεις, αμβλύνεται η αντίθεση λαμπρότητας και σκότους στο τοπίο της σύγχρονης ογκολογίας -και φωτοχυσία δεν υπάρχει μόνο στον καρκίνο του μαστού!

Τονίζεται: η δυσμενής περίπτωση της Φώφης μπορεί και πρέπει να μείνει η εξαίρεση στον κανόνα!»