Από το σούπερ μάρκετ με τον ‘’κύριο’’, τον μηχανόβιο που σε λέει «γιαγιά», τα… χαριτωμένα παιδάκια και τις ντομάτες που… κάνουν ράλλυ!

Ηλιανή Μηλοπούλου |> Δημοσίως δεν το λες γιατί θα χάσεις το νόημα, ΑΛΛΑ βάζεις – επειδή ξεχνάς –  γάλα στον καφέ. Σκέφτεσαι, «δεν το έκανα επίτηδες»!

Πας στο σούπερ μάρκετ έρχεται (πέφτει πάνω σου) ‘’κύριος’’ που σου λέει «κάνε πιο κει αγκάπη, έχω πρρράγματα!». Πας πιο κει δεν μιλάς…

Διασχίζεις, κανονικά, μικρό δρομάκι με τις σακούλες στα χέρια, περνάει από κει που δεν πρέπει, μηχανάκι κι ο οδηγός φωνάζει «άκρη θεία!» (μ’ έχουν πει και… γιαγιά!).

Δύο πολύ ‘’χαριτωμένα’’ παιδάκια κοντεύουν να σε ρίξουν κάτω, τρέχοντας κι η μαμά που τα συνοδεύει σού λέει χαμογελώντας (άχαρα και σχεδόν έτοιμη να βρίσει ΕΣΕΝΑ κι ΟΧΙ τα καμάρια της) «παιδιά, τι να κάνουμε;»…

Γυρνάς, μπαίνεις σπίτι, αφήνεις τα ψώνια, 3-4 ντομάτες τρέχουν στο πάτωμα, δίνεις ελαφρυντικό, στο πνεύμα των Ολυμπιακών Αγώνων, αναμένοντας να δεις που θα τερματίσουν…

Βραδιάζει και δεν έχεις… βρίσει αλλά, έχει κι η υπομονή το φινάλε της! Περιμένω…