Ένας σεμνός πολιτικός που ήξερε να αγωνίζεται και να ζει με τιμιότητα

|> Έφυγε χθες από τη ζωή σε ηλικία 85 ετών ο Χρήστος Φωτίου – ένας ξεχωριστός Πειραιώτης – δικηγόρος και πολιτικός. Ήταν παντρεμένος με την Ελένη Οικονόμου και είχαν τρία παιδιά. Ο τελευταίος αποχαιρετισμός του θα γίνει την Δευτέρα 5/2 (11:30) στην εκκλησία του Αγίου Γερασίμου στο κοιμητήριο Σχιστού.

Ο Χρήστος Φωτίου είχε γεννηθεί το 1939 στον Πειραιά. Σπούδασε στη Νομική Σχολή Αθηνών και άσκησε τη δικηγορία. Κατά την περίοδο της χούντας, βασανίστηκε, φυλακίστηκε και εξορίστηκε  στη Γυάρο επειδή ήταν μέλος της Διοικούσας Επιτροπής της ΕΔΑ και γραμματέας της νεολαίας Λαμπράκη.

Μεταπολιτευτικά εκλέχθηκε δήμαρχος Κερατσινίου (1975-1978). Από το 1981 έως το 1989 ήταν βουλευτής Β’ Πειραιώς του ΠΑΣΟΚ και το 1986 (Απρίλιο – Οκτώβριο) διετέλεσε υφυπουργός Εμπορίου.

Από το 1994 έως το 1998 ήταν ο πρώτος αιρετός νομάρχης Πειραιά, ενώ το 1998 ήταν υποψήφιος δήμαρχος Πειραιά.

Από το 2010 έως το 2013 διετέλεσε πρόεδρος του ΝΑΤ, ενώ υπήρξε πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ασφαλιστικής εταιρείας ‘’Εστία ΑΕ’’ και της Εταιρείας Λιπασμάτων (‘’Πρότυπος Κτηματική Τουριστική ΑΕ).

Πάντα στο ‘’κεφάλι’’ – όπως και μπροστά σε κάθε αγώνα – καθόταν ο αξέχαστος Χρήστος Φωτίου… Όπως κι εκείνο το καλοκαιρινό βράδυ, σ’ εκείνη την ταβέρνα του Τσεκούρα , πιο κάτω από την Ανάσταση. Από αριστερά: Ξυλούρης, Μαυρέας, Λάλος, Μαλέλης, ο Χρήστος στο ‘’κεφάλι’’, Κατσικάρης, Καπράνος, Ξανθίδης…

Δ Η Λ Ω Σ Ε Ι Σ

• Γιάννης Σγουρός:

«Με θλίψη και οδύνη πληροφορήθηκα το χαμό του Χρήστου Φωτίου, αγαπημένου φίλου, δημοκράτη αγωνιστή και επιφανούς στελέχους της αιρετής αυτοδιοίκησης.

Ο Χρήστος Φωτίου υπήρξε πολιτικός με ήθος, αξίες, αρχές και αγώνες για τη δημοκρατία, την δημοκρατική παράταξη και την τοπική κοινωνία του ευρύτερου Πειραιά, την οποία εκπροσώπησε επάξια ως υπουργός, Βουλευτής και πρώτος αιρετός Νομάρχης.

Αξέχαστος θα μείνει ο πετυχημένος αγώνας του -με την απεργία πείνας- για την προστασία του περιβάλλοντος από την περίφημη «χαβούζα», αλλά και η μνημειώδης εισήγησή του στη Βουλή για την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης.

Υπήρξε ένας άνθρωπος του πνεύματος και της ποίησης που έδωσε πνοή και περιεχόμενο στην πολιτική εκπροσώπηση, πάντα με γνώμονα την υπεράσπιση των πολλών και αδυνάτων.

Η απώλειά του για εμένα που τον γνώρισα καλά μέσα από τους πολιτικούς και αυτοδιοικητικούς αγώνες είναι δυσαναπλήρωτη.

Εκφράζω τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια στην οικογένειά του.

Αγαπημένε Χρήστο, σε ευχαριστώ για αυτά που μου έμαθες, για αυτά που μου έδωσες».

• Γιάννης Μώραλης:

«Ένας μεγάλος Πειραιώτης δεν είναι πια κοντά μας. Ο Χρήστος Φωτίου έφυγε για το τελευταίο του ταξίδι.

Γεννημένος και μεγαλωμένος στα Ταμπούρια του Πειραιά, υπηρέτησε από πολλές και διαφορετικές θέσεις την πόλη που αγάπησε και έζησε. Εντάχθηκε από μαθητής ακόμη στην Αριστερά, ήταν μάλιστα γραμματέας της Νεολαίας Λαμπράκη Πειραιά, προδικτατορικά. Συνελήφθη, βασανίστηκε, φυλακίστηκε και εξορίστηκε από την Χούντα. 

Ως πρώτος αιρετός δήμαρχος Κερατσινίου μετά την μεταπολίτευση πρωταγωνίστησε στους θρυλικούς αγώνες όλων των Πειραιωτών ενάντια στην περίφημη «χαβούζα». Αργότερα εκλέχθηκε βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και διετέλεσε μέλος των κυβερνήσεων του Ανδρέα Παπανδρέου. 

Πρώτος αιρετός Νομάρχης Πειραιά και στη συνέχεια υποψήφιος δήμαρχος Πειραιά. Στη συνέχεια πρόεδρος των Λιπασμάτων και αργότερα του ΝΑΤ. Πάντα όμως ενεργός πολίτης του Πειραιά, πρόθυμος να βοηθήσει με ιδέες όποιον του το ζητούσε, ιδιαίτερα όταν αυτές αφορούσαν την Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Κάπως έτσι είχα την τύχη να αντλήσω από την “σοφία” του πολύτιμες συμβουλές τα χρόνια που είμαι δήμαρχος. Νωρίτερα πάντως είχα προλάβει να πάρω από τον ίδιο τα πρώτα πολύτιμα “μαθήματα Τοπικής Αυτοδιοίκησης”, όταν νέος ακόμη ήμουν υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με τον συνδυασμό του.

Ο Πειραιάς κι εγώ προσωπικά αποχαιρετούμε με οδύνη τον Χρήστο Φωτίου…».