Μια κοπέλα από το ‘’πουθενά’’ που προσπάθησε να κατακτήσει τις κοσμικές κολωνακιώτικες δεκαετίες και τελικά έφυγε ξεχασμένη…

Παντελής Ξανθίδης |> Ήτανε τέλη δεκαετίας του ’60 και αρχές της δεκαετίας του ’70. Ντάλα χούντα και το Κολωνάκι ‘’ορμητήριο’’ των νεοκοσμικών του στρατιωτικού καθεστώτος. Η πλατεία ένα ‘’μωσαϊκό’’ από διαφόρων ειδών ‘’χουντικούς’’, ‘’όμορφες’’ κι ‘’ωραίους’’. Ας αφήσουμε τα ονόματα, γιατί κάποιες αλλοτινές παρουσίες του “Top’s”, του “Λυκόβρυση”, του “Piccolo”, του “Παπασπύρου” ή του “Claussard” και του “Ελλάς”, ζουν και όσοι έφυγαν έχουν απογόνους…

Εμείς οι φοιτητές και μαθητές της εποχής, πίναμε καπουτσίνο στου “Παπασπύρου” ή στα “Νούφαρα”, στο “Βυζάντιο” και στο “Ελληνικό” ή τη βγάζαμε στα όρθια με τυρόπιτα από του “Μήτσου” – μετέπειτα “Everest” του Μαμφρέδα. Ε, και κανένα απογευματάκι πηγαίναμε για λουκουμάδες στου “Μπόκολα”. Εκεί στη γωνία της Τσακάλωφ (σημερινό “Da Capo”) και καθόμασταν κάτω από το πλατάνι ή μπροστά από τη βιτρίνα…

Συνήθως δε, μετά το φροντιστήριο ή τα Αγγλικά στην Ένωση ή στο Συμβούλιο, ραντεβού στου “Μπόκολα”, για κουβέντα και φλερτάκια…

Τότε, εκείνα τα χρόνια έκανε πέρασμα από του “Μπόκολα”, ένα κορίτσι με ένα μίνι σαν μακρύ… μαγιώ! Αν και ήταν στο φόρτε του το ενδυματολογικό δημιούργημα της Mary Quant, το μίνι της μικρής ήταν τόσο μίνι που προκαλούσε εντυπώσεις και πειράγματα.

Το περάσματά της άρχισαν να πυκνώνουν, το ίδιο και τα πειράγματα. Πού και πού τα κραξίματα! Ώσπου άρχισε να δημιουργείται μία περίεργη σχέση μεταξύ της νεανικής παρέας και της εκκολαπτόμενης σταρλετίτσας.

Στο πλαίσιο αυτό, μάθαμε ότι είχε έρθει από τη Θεσσαλονίκη, ήταν κόρη χωροφύλακα ο οποίος την είχε διώξει από το σπίτι και η κοπέλα κατέληξε στην Αθήνα. Και ντυμένη συνήθως με ένα ροζ φορεματάκι, έβγαινε περαντζάδα στην πλατεία…

Περνώντας τα χρόνια η εμφάνισή της καλυτέρευε προς το… προκλητικότερο, ενώ η φρασεολογία της όλο και χειροτέρευε. Όμως είχε μια καρδούλα περιβόλι! Αθυρόστομη μεν, αλλά ντόμπρα!

Με τον ερχομό της δεκαετίας του ’70 είχε ανέβει το πρεστίζ της, είχε αποκτήσει “επώνυμες” παρέες, κυκλοφορούσε σε κοσμικούς κύκλους, ακουγόταν ότι ήταν κόρη αξιωματικού της χωροφυλακής ο οποίος υπηρετούσε στην Βουλή, ότι είχε κάποιες σχέσεις με τον βασιλέα Κωνσταντίνο, πως είχε πολυετή δεσμό με δημοφιλή πρωταγωνιστή της εποχής, ότι την ήθελε ο Ωνάσης στο τραπέζι του και άλλα…

Η αλήθεια είναι πως η κοπέλα είχε μπει σε μεγάλα ‘’σαλόνια’’, κυκλοφορούσε πολύ ‘’κοσμικά’’, είχε αρραβωνιαστεί με κοσμικό εφοπλιστή και είχε ‘’λάμψει’’ στις δεκαετίες του ’80 και του ’90.

Παρ’ όλα αυτά, η Ματούλα παρέμενε Ματούλα! Άσχετα με την όποια καταγωγή της, ήταν ένας άνθρωπος καλοσυνάτος και ελεύθερος μέχρι ανευθυνότητας.

Για όσους την ήξεραν από παλιά και για όσους την γνώρισαν στην πορεία της ζωής της, η Ματούλα υπήρξε ένας ‘’τύπος’’ του Κολωνακίου, μια γυναίκα που έδινε τον αγώνα της για να ξεχωρίζει και ένας άνθρωπος με τα λάθη και τις αδυναμίες του.

Η Ματούλα, προ ημερών έκλεισε τα μάτια της και την βρήκαν χθες, σε ένα διαμερισματάκι όπου έμενε μόνη της και ξεχασμένη. Κρίμα…

Ας την συγχωρέσουν όσοι νομίζουν ότι τους έβλαψε. Ας κρατήσουμε αυτή την ψυχούλα που έκρυβε μέσα της κι ας την θυμόμαστε για τις αξέχαστες ατάκες της, που δεν… περι-γράφονται!