Επιστολή της ΠΟΦΕΕ για εσφαλμένα ερμηνευόμενες διατάξεις φορολογίας

|> Επιστολή με θέμα την άρση των νομικών εμποδίων για την έναρξη ή διατήρηση ατομικής επιχείρησης στην Ελλάδα από φορολογικό κάτοικο εξωτερικού ή Έλληνα ομογενή – μετανάστη, έστειλε η Πανελλήνια Ομοσπονδία Φοροτεχνικών Ελευθέρων Επαγγελματιών (ΠΟΦΕΕ) στον διοικητή της ΑΑΔΕ Γιώργο Πιτσιλή, κοινοποιώντας την και στον υπουργό Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτο και την υφυπουργό Οικονομικών Αικατερίνη Παπανάτσιου.

Η επιστολή, αναφέρει:

Αξιότιμε κε Διοικητά,

Η Π.Ο.Φ.Ε.Ε. έλαβε (με σκοπό να σας διαβιβάσει) το ακόλουθο υπόμνημα, από την Ένωση Λογιστών Φοροτεχνικών Ελευθέρων Επαγγελματιών (Ε.Λ.Φ.Ε.Ε.) Ρόδου, η οποία είναι μέλος της Ομοσπονδίας μας.

Πρόκειται για το μείζον ζήτημα που εκκρεμεί από το 2015, (αφότου με τα υποβληθέντα αρμοδίως τόσο στο Υπουργείο Οικονομικών, όσο και στην υπηρεσία σας υπομνήματα, από τις νησιωτικές ενώσεις – συλλόγους λογιστών – φοροτεχνικών (15 τον αριθμό) σε συνεργασία με την Π.Ο.Φ.Ε.Ε., αναδείξαμε το παραπάνω επίμαχο μείζον θέμα. Παράλληλα για την επίλυση του ζητήματος έγιναν προσφυγές στην ΔΕΔ, η οποία αφού τις εξέτασε, αποφάνθηκε θετικά με τις πρόσφατες αποφάσεις της 3257/02-07-2018, 3285/03-07-2018, και 3297/03-07-2018.

Παρά την επίλυση του καθεστώτος αλλαγής της φορολογικής κατοικίας με την εκδοθείσα απόφασή σας (ΠΟΛ. 1201/2017) δεν έχει ακόμα δοθεί η ζητούμενη και νόμιμη λύση, για την πρακτική που ακολουθούν πολλές ΔΟΥ (σε τουριστικές και νησιωτικές κυρίως περιοχές), οι οποίες ερμηνεύουν (όπως αποφάνθηκε η ΔΕΔ) εσφαλμένα τις διατάξεις για τη φορολογική κατοικία για τις συγκεκριμένες κατηγορίες κατοίκων εξωτερικού – όχι μόνο ομογενών αλλά και αλλοδαπών – και μάλιστα κατοίκων κρατών που έχουν συνάψει Σ.Α.Δ.Φ με την Ελλάδα.

Ζητούμενο:

Είμαστε βέβαιοι κε Διοικητά, ότι θα βρείτε δίκαιο αλλά και νόμιμο (μετά και από τις θετικές αποφάσεις της ΔΕΔ, το αίτημα αυτό, που αποτελεί αίτημα τόσο της Π.Ο.Φ.Ε.Ε. όσο και αρκετών Ενώσεων της Ομοσπονδίας μας.

Επιπλέον και για λόγους δημοσίου συμφέροντος, προβείτε στην αποδοχή των αποφάσεων της ΔΕΔ και εκδώσετε νέα ΠΟΛ ή συμπληρώσετε την ΠΟΛ. 1201/2017, συνοψίζοντας και αποσαφηνίζοντας, το θεσμικό και λειτουργικό πλαίσιο, για την έναρξη ή διατήρηση (υπό τις αναγκαίες νόμιμες προϋποθέσεις) ατομικής επιχείρησης στην Ελλάδα από μόνιμο κάτοικο εξωτερικού (αλλοδαπό ή ομογενή), σύμφωνα με το οποίο δεν θα θεωρείται φορολογικός κάτοικος Ελλάδος με την υποχρέωση φορολόγησης του παγκόσμιου εισοδήματός του στη χώρα μας.

Ακολουθεί αυτούσιο το Υπόμνημα της Ε.Λ.Φ.Ε.Ε. Ρόδου με αριθμό πρωτ. 73/17-09-2018:

Θέμα: Άρση νομικών εμποδίων για την έναρξη ή διατήρηση ατομικής επιχείρησης στην Ελλάδα από φορολογικό κάτοικο εξωτερικού ή Έλληνα ομογενή – μετανάστη
(Σχετικές και οι αποφάσεις της ΔΕΔ 3257/02-07-2018. 3285/03-07-2018. 3297/03-07-2018)

Αξιότιμε κε Διοικητά,

Σχετικά με το παραπάνω θέμα παρακαλούμε σημειώσατε τα ακόλουθα:

1.    Όπως γνωρίζετε, από τα υποβληθέντα αρμοδίως τόσο στο Υπουργείο Οικονομικών, όσο και στην υπηρεσία σας υπομνήματα το έτος 2015, οι νησιωτικές ενώσεις – σύλλογοι λογιστών – φοροτεχνικών (15 τον αριθμό) και η Π.Ο.Φ.Ε.Ε., αναδείξαμε το παραπάνω επίμαχο μείζον θέμα.
Πρόκειται για την πρακτική που ακολουθούν πολλές ΔΟΥ (σημ. των τουριστικών και νησιωτικών κυρίως περιοχών), οι οποίες ερμηνεύοντας εσφαλμένα τις διατάξεις για τη φορολογική κατοικία, δημιούργησαν προβλήματα σε κατοίκους εξωτερικού – όχι μόνο ομογενών αλλά και αλλοδαπών – και μάλιστα κατοίκων κρατών που έχουν συνάψει Σ.Α.Δ.Φ με την Ελλάδα.

2.    Συγκεκριμένα:
•    Παρότι σύμφωνα με τον νόμο και τις σχετικές αποφάσεις σας οι οποίες συνάδουν με τις πρόσφατες αποφάσεις του ΣτΕ  (1445/2016, 1215/2017), τα εν λόγω φυσικά πρόσωπα έχουν αποδεδειγμένα την φορολογική κατοικία τους εκτός Ελλάδος και αποδεδειγμένα διαμένουν μόνιμα στο εξωτερικό,
•    παρότι προσκομίζουν τα νόμιμα και προβλεπόμενα έγγραφα από το νόμο, που αποδεικνύουν αφενός’2′ «την πραγματική εγκατάσταση τους» στον ορισμένο τόπο στο εξωτερικό, και αφετέρου το γεγονός ότι έχουν καταστήσει την εν λόγω χώρα τους, κέντρο της ύπαρξης τους, των βιοτικών τους σχέσεων, των υλικών τους συμφερόντων, του υλικού τους βίου και της επαγγελματικής τους εγκατάστασης», και πληρούν τα κριτήρια για να είναι φορολογικοί κάτοικοι εξωτερικού,
•    παρότι (συναφώς με τα ανωτέρω), τα παραπάνω φυσικά πρόσωπα, ουδέποτε στο παρελθόν απώλεσαν ή μετέφεραν αλλού ή στην Ελλάδα την φορολογική τους κατοικία ή ουδέποτε διέμειναν στην Ελλάδα και ενώ συνεχίζουν να διατηρούν αποδεδειγμένα τη μόνιμη ή κύρια κατοικία και το κέντρο των ζωτικών τους συμφερόντων στο εξωτερικό (οικογένεια, μόνιμη εργασία, αποδεδειγμένη κοινωνική ασφάλιση, διαμονή μεγαλύτερη των 183 ημερών εκεί κλπ),
•    παρότι η φορολογική αρχή για τη θεμελίωση της προαναφερόμενης φορολογικής υποχρέωσης ενός φυσικού προσώπου, φέρει το βάρος της απόδειξης’3′ προκειμένου να ασκήσουν δραστηριότητα (χωρίς την φυσική παρουσία τους στην Ελλάδα) και να δηλώνουν νομίμως εισοδήματα από την εκμετάλλευση ιδιόκτητης κατοικίας ως τουριστικό κατάλυμα, ή την εκμετάλλευση ενοικιαζόμενων δωματίων, ή την εκμετάλλευση μισθωμένου εστιατορίου, την ενοικίαση σκαφών, κλπ, υποχρεώθηκαν να κάνουν έναρξη επιχειρηματικής δραστηριότητας με μορφή ατομικής επιχείρησης.
3.    Περαιτέρω συνεπεία των ενεργειών αυτών των ΔΟΥ, οι οποίες απέρριψαν τις δηλώσεις επιφύλαξης που υπέβαλαν νομίμως (ως πρώτο στάδιο άμυνας) οι αλλοδαποί, τους θεωρεί de facto φορολογικούς κατοίκους Ελλάδος, εκ του λόγου και μόνο, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, αναγκάστηκαν να κάνουν έναρξη επιχειρηματικής δραστηριότητας με μορφή ατομικής επιχείρησης στη χώρα μας και τους καλεί να πληρώσουν φόρο για το παγκόσμιο εισόδημά τους (;) στην Ελλάδα, με ότι αυτό συνεπάγεται, αποκτώντας μάλιστα και διεθνείς διαστάσεις!

4.    Με την τότε επιστολή μας κε Διοικητά, και την εν συνεχεία αρθρογραφία αναδείξαμε την εν λόγω λανθασμένη ερμηνεία και εφαρμογή των διατάξεων από ορισμένες ΔΟΥ και επί πλέον την επίκληση που κάνει η απόφαση 1445/2016 του ΣτΕ για την προφανή αντίθεση μεταξύ της διατύπωσης στο άρθρο 4 του Ν.4172/2013 και της εισηγητικής έκθεσης’4′.
5.    Έκτοτε, προς επίλυση του ανωτέρω ζητήματος, ακολούθησε, μεταξύ άλλων, μία σειρά νομοτεχνικών βελτιώσεων επί τη βάσει των αποφάσεων του ΣτΕ.
Ειδικότερα η νέα απόφασή σας ΠΟΛ. 1201/06.12.2017, άνοιξε πλέον το δρόμο της απρόσκοπτης αλλαγής της φορολογικής κατοικίας και των χωριστών δηλώσεων.
6.    Για τις αναφερθείσες στην αρχή του παρόντος, σχετικές προσφυγές στην Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών, σημειώνουμε ότι επειδή δεν έγιναν δεκτά από τη φορολογική αρχή τα ταυτάριθμα αιτήματα των προσφευγόντων’5′, υποβλήθηκαν οι εν λόγω τρεις ενδικοφανείς προσφυγές κατά απορριπτικών αποφάσεων της αρμόδιας ΔΟΥ που αφορούσαν την αμφισβήτηση της φορολογικής κατοικίας τους στην αλλοδαπή, για τα φορολογικά έτη 2014, 2015 και 2016, αντίστοιχα. Επισημαίνεται ότι και στο παρελθόν έχουν εκδοθεί παρόμοιες αποφάσεις της ΔΕΔ με το ίδιο σκεπτικό, όπως π.χ. η απόφαση 2972/2017’6′.
Παρόμοια με το ίδιο σκεπτικό είναι και η πρόσφατη απόφαση της ΔΕΔ Θεσσαλονίκης’10’ (αρ. απόφ. 1445/2018′.
7.    Επί του σκεπτικού των κρίσιμων αποφάσεων’7′ της ΔΕΔ 3257/02-07-2018, 3285/03-07-2018, 3297/03-07-2018:
Αναντίρρητα θα διαπιστώσετε και σεις κε Διοικητά, όπως κάθε καλόπιστος πολίτης, το άψογο της διερεύνησης από κάθε άποψη’8′
Ειδικότερα η ΔΕΔ ερμηνεύει την έννοια του «κέντρου των ζωτικών συμφερόντων» με βάση τη διάταξη του άρθρου 4 παρ. 1 του ΚΦΕ, όπως ισχύει μετά την τροποποίησή της από το άρθρο 115 παρ. 1 του Ν. 4549/2018.
Όπως επισημαίνει και η απόφαση της ΔΕΔ κατ’ επίκληση της Αιτιολογικής Έκθεσης του Ν. 4549/2018, η εν λόγω τροποποίηση αποτελεί απλή αναδιατύπωση, ώστε η έννοια του κέντρου των ζωτικών συμφερόντων να ευθυγραμμίζεται τόσο με τα ερμηνευτικά σχόλια της Πρότυπης Σύμβασης του ΟΟΣΑ για την Αποφυγή της Διπλής Φορολογίας Εισοδήματος, όσο και με την Απόφαση ΣτΕ 1445/2016.
Αυτό σημαίνει ότι και οι υποθέσεις προηγούμενων φορολογικών ετών πρέπει να εξετάζονται υπό το πρίσμα της νεότερης διατύπωσης.
8.    Η ΔΕΔ αποφάσισε και για τις τρείς περιπτώσεις την αποδοχή αυτών, ως προς την αιτούμενη ακύρωση
των με αριθμό …/2017 και …/2017 και …/2017 απαντήσεων του Προϊσταμένου της ΔΟΥ     για τα
φορολογικά έτη 2015 και 2016».
9.    Για τη σημασία των αποφάσεων για την ανεμπόδιστη επενδυτική δραστηριότητα στη χώρα μας, από ομογενείς και αλλοδαπούς σε όφελος των δημοσίων εσόδων, κάνουμε την παρακάτω παραπομπή υπ’ αριθμόν 9.
Κύριε Διοικητά,
α) επειδή η ανάγκη μείωσης ή και εξάλειψης των στρεβλώσεων του φορολογικού μας συστήματος προκειμένου να ενισχυθούν οι επενδύσεις και να εμπεδωθεί η φορολογική συνείδηση, είναι επιτακτική,
β) επειδή θεωρούμε ότι πλέον υπάρχουν τα νομοθετικά ερείσματα για τη έκδοση αποφάσεως, ή συμπλήρωσης της υφιστάμενης (ΠΟΛ. 1201/2017) και
γ) επειδή μετά και τις θετικές αποφάσεις της ΔΕΔ, ο λόγος πλέον βρίσκεται στη φορολογική διοίκηση,
Είμαστε βέβαιοι ότι θα βρείτε δίκαιο αλλά και αναγκαίο το αίτημά μας, όπως και για λόγους δημοσίου συμφέροντος’9′, προβείτε στην αποδοχή των αποφάσεων και εκδώσετε ή συμπληρώσετε την ΠΟΛ.1201/2017, συνοψίζοντας και αποσαφηνίζοντας το θεσμικό και λειτουργικό πλαίσιο για την έναρξη ή διατήρηση (υπό τις αναγκαίες νόμιμες προϋποθέσεις) ατομικής επιχείρησης στην Ελλάδα από μόνιμο κάτοικο εξωτερικού (αλλοδαπό ή ομογενή), σύμφωνα με το οποίο δεν θα θεωρείται φορολογικός κάτοικος Ελλάδος, με την υποχρέωση φορολόγησης του παγκόσμιου εισοδήματός του στη χώρα μας.

Με εκτίμηση, για το Δ.Σ. της ΕΛΦΕΕ Ρόδου

Πρόεδρος Ηρακλείδης Ιωάννης, Α’ Αντιπρόεδρος Σταματάκης Στυλιανός, Γενικός Γραμματέας Παπαγρηγορίου Νικόλαος, Β’ Αντιπρόεδρος Τορούμογλου Σάκης, Ταμίας Καραμιχάλης Μιχάλης,  Έφορος Δημοσίων Σχέσεων Κασέρης Νεκτάριος, Μέλος Βλαστός Γεώργιος

Για το Δ.Σ. της Π.Ο.Φ.Ε.Ε.

Πρόεδρος Καμπάνης Βασίλειος, Α’ Αντιπρόεδρος Μουζάκης Αντώνιος, Οικονομ. Επόπτης Γρηγορίου Θωμάς, Εφ. Δημ. Σχέσεων Χριστόπουλος Γεώργιος, Γενικός Γραμματέας Σταυρουλάκης Κων/νος, Β’ Αντιπρόεδρος Πάτσιας Χρήστος, Αν. Γεν. Γραμματέας Τσιώρα Ανδρομάχη και Μέλη Πανίδης Αβραάμ, Πατέλης Νικόλαος, Σιδερίδης Αστέριος, Δόβελος Ιωάννης.

(!) Η απόφαση 1445/2016 του ΣτΕ, προβλέπει και μεριμνά για την έννομη προστασία του φορολογούμενου έναντι υποκειμενικής κρίσης (ή και αυθαιρεσιών): «κατά τη θεμελίωση της κυρίαρχης φορολογικής εξουσίας ενός κράτους προϋποτίθεται η ύπαρξη επαρκούς συνδετικού στοιχείου του φορολογουμένου με αυτό. Η κατοικία αποτελεί τέτοιο στοιχείο, στο οποίο στηρίζεται, κατά γενικό κανόνα, το διεθνές φορολογικό δίκαιο και, ιδίως, το πρότυπο της Σύμβασης του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) σχετικά με τη διπλή φορολόγηση, με σκοπό την κατανομή μεταξύ των κρατών της φορολογικής αρμοδιότητας».
(2′ Πολ. 1142/31 -5-2012 με την οποία κοινοποιήθηκαν οι διατάξεις του άρθρου 12 του Ν.3943/2011: «για την απόκτηση κατοικίας απαιτείται πραγματική εγκατάσταση σε ορισμένο τόπο (corpus) και βούληση του ατόμου (animus) να καταστήσει τον εν λόγω τόπο κέντρο της ύπαρξης του, των βιοτικών του σχέσεων, των υλικών του συμφερόντων, του υλικού του βίου και της επαγγελματικής του εγκατάστασης».
(3)    Αποφ. ΣτΕ 1445/2016: «για τη θεμελίωση της προαναφερόμενης φορολογικής υποχρέωσης ενός φυσικού προσώπου, η φορολογική αρχή πρέπει να προβαίνει σε ειδικώς αιτιολογημένη κρίση αναφορικά με το εάν το πρόσωπο αυτό έχει κατοικία στην Ελλάδα, φέρουσα κατ’ αρχήν και το βάρος απόδειξης των πραγματικών περιστατικών που τεκμηριώνουν, επαρκώς, ενόψει των συνθηκών, την ύπαρξή της».
(4)    Όπου ενώ στο νόμο για το «κέντρο των προσωπικών, οικονομικών και κοινωνικών συμφερόντων» υπήρχε το διαζευκτικό «ή» τα διαλαμβανόμενα στην αιτιολογική έκθεση είναι δίχως τη διάζευξη, κρίσιμο ζήτημα, που έλαβε υπόψη ο νομοθέτης στην εισηγητική έκθεση, μη αγνοώντας προφανώς την έννοια κατά τα διεθνή πρότυπα και κατευθυντήριες οδηγίες του ΟΟΣΑ, συμπεριλαμβανομένων των οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
(5)    Να σημειωθεί ότι ο Προϊστάμενος της Δ.Ο.Υ     απέρριψε τα αιτήματα, διότι «ο προσφεύγων είχε έναρξη
δραστηριότητας στην Ελλάδα και (κατά την άποψη της φορολογικής αρχής) είχε οικονομικούς δεσμούς με την Ελλάδα, βάσει των διατάξεων του άρθρου 4α του ν.4172/2013 και τα άρθρα 51 & 52 του Αστικού Κώδικα».
(6′ Η οποία αναγνωρίζει ως κάτοικο εξωτερικού πολίτη ο οποίος διατηρούσε ενεργή επαγγελματική ιδιότητα στην Ελλάδα, κάνοντας χρήση των διεθνών συμβάσεων και της περσινής απόφασης του ΣτΕ για τον ορισμό της φορολογικής έδρας. Στην παραπάνω απόφαση η ΔΕΔ Αθηνών, όπως και η ΔΕΔ Θεσσαλονίκης (απόφαση 1170/22.5.2017, σε αντίστοιχη περίπτωση που θεράπευσε αρνητική απάντηση μιας συγκεκριμένης ΔΟΥ, η οποία αν και αποδείξαμε την αναμφισβήτητη εγκατάστασή του φορολογούμενου στο εξωτερικό και την σύμβασή του ως Πιλότος, απέρριψε την αίτηση του με την αιτιολογία ότι κατά το 2016 ήταν αγρότης του ειδικού καθεστώτος, ιδιότητα την οποία ουδέποτε άσκησε και την οποία διέκοψε τον Μάρτιο του 2017), αποδεικνύουν τη σοβαρότητα και την ενδελεχή έρευνα, προκειμένου να διαγνώσουν τα πραγματικά γεγονότα και να αποδώσουν το δίκιο του «ταλαιπωρημένου» (δυστυχώς αδικαιολόγητα από λίγες ευτυχώς ΔΟΥ ) Έλληνα φορολογούμενου πολίτη.
(7′ Σχ. είδατε άρθρο στο ιστότοπο της ΕΛΦΕΕ ΡΟΔΟΥ: «Η ΔΕΔ δικαίωσε και έκανε δεκτές προσφυγές για το επίμαχο ζήτημα των 15 νησιωτικών ενώσεων Λ/Φ με πρωτοβουλία της ΕΛΦΕΕ Ρόδου, που αφορά κατοίκους εξωτερικού με δραστηριότητα στην Ελλάδα. (αποφάσεις με αριθμό 3257/02-07-2018, 3285/03-07-2018, 3297/03-07-2018: οι οποίες κοινοποιήθηκαν στους προσφεύγοντες)
(8′ Το άψογο της διερεύνησης από κάθε άποψη, με αναπόσπαστο το στοιχείο που είναι «η βάσανος» της τεκμηρίωσης, προκειμένου να εξετασθούν ουσιαστικά αλλά και τυπικά και να διαγνωσθούν τα πραγματικά δεδομένα και περιστατικά της επίδικης υπόθεσης. Δηλαδή ότι η έναρξη δραστηριότητας και η άσκηση ατομικής επιχείρησης στην Ελλάδα, από τους προσφεύγοντες αλλοδαπούς με αντικείμενο την εκμίσθωση της εξοχικής τους κατοικίας χωρίς την παροχή άλλων υπηρεσιών και χωρίς την συνδρομή (ως πραγματικό γεγονός) της φυσικής τους παρουσίας, δεν μπορεί να δώσει έρεισμα στην ελληνική φορολογική αρχή να αμφισβητήσει την φορολογική τους κατοικία στην αλλοδαπή και να τους καταστήσει φορολογικούς κατοίκους Ελλάδας. Όπως θα δούμε η ΔΕΔ αποφάνθηκε ότι η εκμίσθωση αυτή αποτελεί εισόδημα από ακίνητα και όχι πραγματική ατομική επιχείρηση.
(9′ Η σημασία των αποφάσεων για την ανεμπόδιστη επενδυτική δραστηριότητα στη χώρα μας, από ομογενείς και αλλοδαπούς σε όφελος των δημοσίων εσόδων: Είναι προφανές ότι με τις συγκεκριμένες αποφάσεις, αίρονται οι σοβαρότατες συνέπειες που ήθελε τις φορολογικές αρχές από εσφαλμένη ερμηνεία των διατάξεων, να θεωρούν ότι δραστηριότητες σχετικές με την τουριστική εκμετάλλευση ακινήτων στην Ελλάδα από μονίμους κατοίκους εξωτερικού με τη μορφή ατομικής επιχείρησης, τους καθιστά αυτοθρόως ως κατοίκους ημεδαπής με υποχρέωση να υποβάλλουν δήλωση όχι μόνο για το εισόδημα που αποκτούν στην Ελλάδα, αλλά για το παγκόσμιο εισόδημά τους!! Με άλλα λόγια με την ορθή ερμηνεία των διατάξεων στις κρινόμενες προσφυγές μας, η ΔΕΔ, ανοίγει το δρόμο και συμβάλλει ουσιαστικά στην δυνατότητα της ΑΑΔΕ, (η οποία αναμένεται) να δώσει πρόσθετες οδηγίες προς τις φορολογικές αρχές για την έννοια του «κέντρου των ζωτικών συμφερόντων» με βάση τη διάταξη του άρθρου 4 παρ. 1 του ΚΦΕ, όπως ισχύει μετά την τροποποίησή της από το άρθρο 115 παρ. 1 του Ν. 4549/2018, ώστε να θεραπευτούν οι όποιες εστίες στρεβλώσεων, καθιστούν αντιαναπτυξιακό και αντιεπενδυτικό το φορολογικό μας σύστημα και να εμπεδωθεί έτσι, ένα καθεστώς εμπιστοσύνης των ξένων επενδυτών, που βρίσκοντας ξεκάθαρες τις διαδικασίες και τις υποχρεώσεις τους στη χώρα μας, χωρίς να αμφισβητείται η φορολογική τους κατοικία στο εξωτερικό, θα νομιμοποιούν από κάθε άποψη τα έσοδα της δραστηριότητας στη χώρα μας, ενώ τώρα «αναγκάζονται» να αναζητούν και …άλλες λύσεις με συχνά αδιαφανή φορολογικά «σερτίπια», σε βάρος των δημοσίων εσόδων.
(10) Η πρόσφατη απόφαση της ΔΕΔ Θεσσαλονίκης (αρ. απόφ. 1445/2018), δικαίωσε φορολογούμενο που ήταν φορολογικός κάτοικος Η.Π.Α. από το έτος 1999 και το έτος 2011 προέβη σε έναρξη ατομικής επιχείρησης στην Ελλάδα με αντικείμενο την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από φωτοβολταϊκά συστήματα. Ωστόσο η Δ.Ο.Υ. τον επανέφερε σε καθεστώς φορολογικού κατοίκου Ελλάδος. Σύμφωνα με το διατακτικό της απόφασης η ιδιότητα απλού μέλους σε εταιρείες και η ύπαρξη ατομικής επιχείρησης στην Ελλάδα υπό προϋποθέσεις δεν επηρεάζουν τη φορολογική κατοικία.

Πηγή: Taxheaven