Εκδήλωση με ερμηνεία όλων των στίχων του Εθνικού Ύμνου, από την πολυμελή χορωδία της “Libro Coro”, “πετάχτηκε” εκτός Δημοτικού Θεάτρου, κάτω από τα έργα της διπλανής πλατείας. Ποιοι είχαν την ιδέα;

Τ/Π |> Την Παρασκευή το βράδυ ο Πειραιάς, έζησε μία από τις πλέον θλιβερές στιγμές της Ρωμιοσύνης και μάλιστα σε μέρες όπου ο Ελληνισμός γιορτάζει με εκδηλώσεις τα 200 χρόνια από την Εθνεγερσία, με το άκουσμα του Εθνικού Ύμνου στα “κρυφά”!

Μία από τις πλέον εξαιρετικές ελληνικές χορωδίες, όπως είναι η “Libro Coro”, είχε αναλάβει να αποδώσει ένα άριστα δουλεμένο έργο της, που δεν ήταν άλλο από την ερμηνεία όλων των στίχων του Εθνικού Ύμνου και με τις 25 ωδές του Μάντζαρου. Μία πρότυπη παρουσίαση που πραγματοποιήθηκε πού! Στα έργα που γίνονται στο κάτω μέρος της πλατείας Παύλου Μπακογιάννη – στα δεξιά του Δημοτικού Θέατρο. Ναι, εκεί “πεταμένη” ήταν η “Libro Coro”, ενώ την ίδια ώρα στον προαύλιο χώρο του Δημοτικού Θεάτρου είχε στηθεί εξέδρα για… σοβαρότερο δρώμενο.

Το σκηνικό ήταν ανύπαρκτο και οι περίπου είκοσι χορωδοί ντυμένοι στα μαύρα. Ο ήχος ικανοποιητικός, ο οποίος όμως… διανθιζόταν από τα ουρλιαχτά κάποιων περαστικών ανάγωγων κοριτσόπουλων, από μαρσαρίσματα κάποιων μηχανόβιων και γενικά από ήχους τσιμεντουπόλεως…

Σε ένα τέτοιο “πλατώ” ο Πειραιάς γιόρτασε αυτή την εκδήλωση για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση… Με τον Εθνικό Ύμνο περιφρονημένο και το μουσικό σύνολο που ερμήνευσε αριστοτεχνικά Σολωμό-Μάντζαρο, να αντιμετωπίζεται με μία απροκάλυπτη αντικαλλιτεχνική και ανάγωγη συμπεριφορά.

Κάποιοι πρέπει να “μιλήσουν” στους ιθύνοντες και κατ’ αρχάς να τους ενημερώσουν ότι κάποια καλλιτεχνικά δρώμενα, τα οποία λόγω ουσιαστικής ποιότητας ή και εθνικής υφής, θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με σοβαρότητα.

Πρέπει να ζητηθούν ευθύνες από κάθε αρμόδια εξουσία, εκτός και αν δεν θεωρείται προσβολή η περιφρόνηση του Εθνικού Ύμνου. Διότι περιφρόνηση είναι όταν αδιαφορείς για τον τρόπο ακρόασής του και όταν “πετάς” στο κάτω μέρος του πεζόδρομου τη χορωδία που ερμηνεύει τον Εθνικό Ύμνο.

Στην μοναδική  συναυλία της “Libro Coro” με την ερμηνεία του Εθνικού Ύμνου, δεν παρέστη κανείς υπεύθυνος του Δημοτικού Θεάτρου ή και επίσημος, εκτός του δημοτικού συμβούλου και ιατρού Γιώργου Βίτσα. Παρόντες ήταν και δύο δημοσιογράφοι, οι οποίοι έγραψαν τις εντυπώσεις τους στο facebook…

Δημήτρης Καπράνος: Μου τηλεφωνεί μια φίλη και μου λέει “Το βράδυ, η χορωδία Libro Coro παρουσιάζει τον Εθνικό Ύμνο στην πλατεία Δημοτικού Θεάτρου“.
Για όποιον δεν το γνωρίζει, ο “Ύμνος εις την Ελευθερίαν” του Διονυσίου Σολωμού δεν είναι μόνο οι δυο στροφές που καθιερώθηκαν ως ο Εθνικός Ύμνος της Ελλάδος και της Κύπρου.
Έχει μελοποιηθεί το 1828 από τον Κερκυραίο Νικόλαο Χαλικιόπουλο-Μάντζαρο για τετράφωνη ανδρική χορωδία και πιάνο. Το έργο αποτελείται από 25 ωδές με τη συγκλονιστική 25η σε μορφή Fuga Reale.
Πηγαίνω, λοιπόν και βλέπω να έχει στηθεί ένα “πάλκο” στον προ του Θεάτρου χώρο. “Εδώ θα ειναι” σκέπτομαι και κάθομαι -ολομόναχος- σε μια από τις πλαστικές καρέκλες που είχαν τοποθετηθεί.
“Δεν είναι εδώ” μου λέει η φίλη που μου είχε τηλεφωνήσει και που με περίμενε στην πλατεία. “Είναι κάτω, στον πεζόδρομο, έξω από τα εκδοτήρια“.
Εκεί, με τα καταστήματα γύρω ανοιχτά, με την καφετέρια να παίζει “ποπ” μουσική, με ένα τσούρμο παιδιά να παίζουν φωνάζοντας, είχαν στηθεί τα μικρόφωνα για να ερμηνεύσει η χορωδία τον ΕΘΝΙΚΟ ΥΜΝΟ!
“Και τί θα γίνει στην πλατεία μπροστά στο θέατρο;” ερωτώ αφελώς την υπεύθυνη της χορωδίας.
“Έχουν βάλει ένα μπαλέτο ή κάτι τέτοιο“, μου απαντά.
Και κάθομαι, εξήντα πέντε λεπτά, μαζί με καμιά σαρανταριά εκλεκτούς και φιλόμουσους θεατές, και παρακολουθώ μια μαγική εκτέλεση του έρχου του Μάντζαρου, ανάμεσα σε κορναρίσματα (παρκάρει και περνάει όποιος θέλει στον υποτιθέμενο πεζόδρομο της Κολοκοτρώνη) κραυγές των παιδιών και εξατμίσεις από μηχανάκια!
Και καθώς ερμηνεύεται η υπέροχη “φούγκα” της τελευταίας ωδής, περνάει κι ένας τύπος που αρχίζει να… σφυρίζει κλέφτικα!
Μίλησα με την υπεύθυνη του καταπληκτικού (χίλια μπράβο) συγκροτήματος και μου είπε ΦΟΒΕΡΑ πράγματα για το πώς και γιατί ο “καλλιτεχνικός διευθυντής” του ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ Θεάτρου ΠΕΤΑΞΕ τον ΕΘΝΙΚΟ ΥΜΝΟ στον πεζόδρομο.
Δεν γράφω ΑΚΟΜΗ όσα μου είπε επειδή ελπίζω ότι ο δήμαρχος θα καλέσει τους υπευθύνους για να μάθει την αλήθεια.
Ως Πειραιώτης και Έλληνας, αισθάνομαι ΝΤΡΟΠΗ για την μεταχείριση του “Ύμνου εις την Ελευθερίαν” από την πόλη μου. Φοβάμαι, όμως, ότι εκείνοι που πρέπει, ΔΕΝ ΝΤΡΕΠΟΝΤΑΙ!

Παντελής Ξανθίδης: Ήμουν τυχερός και άτυχος που βρέθηκα κι εγώ εκεί! Τυχερός επειδή ήμουν ακροατής του Εθνικού Ύμνου από μία θαυμάσια χορωδία, όπως είναι η Libro Coro – ένα φωνητικό σύνολο αξιώσεων. Άτυχος επειδή έτυχα μπροστά σε αυτή την ύβρι!
Ναι ύβρις ήταν το να “πετάξουν” πίσω από το Δημοτικό Θέατρο τον ίδιο τον Εθνικό μας Ύμνο! Και πότε; Την χρονιά που η Ελλάδα γιορτάζει τα 200 χρόνια από την Εθνεγερσία. Ο Πειραιάς έτσι τίμησε την εθνική επέτειο; Το θέμα δεν πρέπει να μείνει έτσι. Να ζητηθούν ευθύνες! Δεν είναι δυνατόν να περάσει στο “ντούκου”.
Πρέπει να ζητηθούν ευθύνες και επιτέλους κάποια στιγμή, ας αντιμετωπιστεί με σοβαρότητα ο πολιτιστικός τομέας του Δήμου Πειραιά – τουλάχιστον για ό,τι αφορά την Ελλάδα, τον Ελληνισμό και τους αγώνες του.