Δεν υπήρχε λόγος να ‘’βγουν στα φόρα’’ τα άπλυτα της ΝΔ, εκτός και αν κάποιος θεώρησε πρόσφορο το έδαφος για ξεκαθαρίσματα

Δημ. Κωνσταντάρας |> Έχοντας υπηρετήσει την ενεργό δημοσιογραφία γύρω στα 45 χρόνια στις εφημερίδες, τα περιοδικά, το ραδιόφωνο και την τηλεόραση, κάτι που έμαθα πολύ καλά, τόσο καλά ώστε να μπορώ να το αποφεύγω, είναι ότι τίποτε δεν πάει στραβά από κακοτυχία. Πάντα υπάρχει κάποιος που κάπου, κάπως, κάποια στιγμή, τα έχει κάνει μαντάρα. Κι αν ψάξεις, θα τον βρεις, όσο καλά κι αν κρύβεται.

Παίρνοντας ως την πιο ισχυρή πιθανότητα του τελευταίου μπάχαλου στη Νέα Δημοκρατία το ότι ΔΕΝ υπήρχε οργανωμένο σχέδιο αποσταθεροποίησης, καταλήγουμε σε αρκούντως ασφαλή συμπεράσματα ότι το πρόβλημα – αν βέβαια θεωρούμε την κατάσταση που δημιουργήθηκε ως πρόβλημα- οφείλεται σε ανθρώπινο χέρι, σε ανθρώπινη ενέργεια κακοδιαχείρισης, σε απειρία, σε λανθασμένη εκτίμηση.

Και ο ανθρώπινος παράγοντας παραγωγής της δυσλειτουργίας, μπορεί να κατοικούσε στο στρατηγείο του Μητσοτάκη. Μπορεί βρισκόταν στο άμεσα κοντινό περιβάλλον του Σαμαρά. Αλλά ακόμη και στον περίγυρο του Καραμανλή. Άσε που δεν αποκλείω ο παράγοντας να ήταν ο ίδιος ο Μητσοτάκης ή ο ίδιος ο Σαμαράς ή ο ίδιος ο Καραμανλής

Αν οποιοσδήποτε από τους τρεις αυτούς ανθρώπινους παράγοντες έκανε τη λάθος κίνηση, τη λάθος στιγμή προωθώντας μια λάθος λύση με συνεπακόλουθο κάποιος από τους τρεις παράγοντες της δυσλειτουργίας να αστοχήσει ή αν αντελήφθη τι έπρεπε να κάνει και δεν το έκανε ή και ΔΕΝ αντελήφθη προς τα πού πήγαινε η κατάσταση, τότε δυστυχώς κανείς από τους τρεις δεν θά ‘πρεπε να βρίσκεται στη θέση που βρισκόταν.

Χρησιμοποιώ μια πολύ «διπλωματική» γλώσσα χωρίς πολλούς-πολλούς χαρακτηρισμούς λόγω αβρότητας και ευγένειας αλλά και γιατί ΔΕΝ γνωρίζω τι έγινε αλλά προσπαθώ να καταλάβω. Προσωπικώς δεν αποτελεί πρόβλημά μου η «σωστή» λύση του προσκοπικού σταυρόκομπου που έπρεπε να λυθεί αλλά μόνο και μόνο ένα γεγονός: με τον ΣΥΡΙΖΑ να καταρρέει, τον κ. Κασσελάκη να πελαγοδρομεί, τον κ. Ανδρουλάκη να προσπαθεί ακόμα να λύσει πρωτοβάθμιες εξισώσεις, η Νέα Δημοκρατία δεν είχε κανένα λόγο να «βγάλει στα φόρα» τα άπλυτά της.

Εκτός κι αν κάποιος θεώρησε ότι ήταν πρόσφορο το έδαφος για προσωπικά ξεκαθαρίσματα. Εκεί με οδηγεί η εμπειρία μου να καταλήξω. Συνεπώς, απευθύνω και στους τρεις προέδρους που θα μπορούσαν πολύ εύκολα όλοι μαζί ή και ο καθένας ξεχωριστά να αποφύγει μια αχρείαστη «σύγκρουση» που ΚΑΝΕΙΣ δεν χρειαζόταν μια «φιλική» παραίνεση: «Κάποιοι τα κάνανε μαντάρα Πρόεδρε».

Αφού ο Ελύτης μας το κληροδότησε: «Την γλώσσα μού έδωσαν Ελληνική». Δεν μιλάνε μεταξύ τους;