Μαύρη επέτειος η σημερινή μέρα, καθώς συμπληρώνονται 41 χρόνια από εκείνη την μυστική επιχείρηση με την κωδική ονομασία «Νίκη», από την οποία έχασαν τη ζωή τους εντελώς άδικα 33 παλικάρια – 29 καταδρομείς και 4 αεροπόρους. Εντελώς άδικα; Ναι, επειδή δύο αεροσκάφη της αποστολής βλήθηκαν κατά λάθος και έπεσαν από ελληνικά πυρά…

Η ελληνική αποστολή έγινε την 21η προς 22α Ιουλίου 1974 προς την Κύπρο με σκοπό την αερομεταφορά καταδρομέων στο αεροδρόμιο της Λευκωσίας, προκειμένου να ενισχυθεί η άμυνα του αεροδρομίου της Λευκωσίας, όπου το υποστήριζαν δυνάμεις της ΕΛΔΥΚ και της Εθνικής Φρουράς Κύπρου, οι οποίες –παρά την ανυπαρξία των Αθηνών- είχαν περιορίσει τα αρχικά σχέδια του Τουρκικού στρατού…

Όπως προαναφέρεται, το λάθος της αεράμυνας του αεροδρομίου κόστισε τη ζωή σε 4 αεροπόρους και 29 καταδρομείς, αλλά και τον τραυματισμό 11 ακόμα καταδρομέων . Από την δύναμη των 318 ανδρών της Α’ Μοίρας καταδρομών, στην Κύπρο παρέμειναν και πολέμησαν οι 278.

Τα παλικάρια που χάθηκαν, ήταν οι αεροπόροι: Παναγόπουλος Βασίλειος Κυβερνήτης (Επισμηναγός), Συμεωνίδης Στυλιανός Συγκυβερνήτης (Επισμηναγός ) , Άνθιμος Ηλίας Ναύτιλος (Επισμηνίας), Δάβαρης Γεώργιος Ιπτάμενος Μηχανικός (Ανθυποσμηναγός) και οι καταδρομείς:

ΔΕΑ(ΚΔ) Τσαμκιράνης Δημήτριος, Λοχίας (ΚΔ)Καβραχωριανός Νικόλαος, Λοχίας (ΚΔ) Τzιλιβάκης Στέφανος, Δεκανέας (ΚΔ)Τσάκωνας Ευάγγελος, Δεκανέας, (ΚΔ) Χριστόπουλος Αθανάσιος, Κ/Δ Αναστασόπουλος Ανδρέας, Κ/Δ Γιαννακάκης Κοσμάς, Κ/Δ Γιαννάκος Στέφανος, Κ/Δ Γιαννόπουλος Παναγιώτης, Κ/Δ Δαλαμάγκας Ηλίας Ζησιμόπουλος, Κ/Δ ΑνδρέαςΗλίας Κωνσταντίνος, Κ/Δ Κασιμάκης Σωτήριος

Κ/Δ Κατερός Κωνσταντίνος, Κ/Δ Κουρούνης Σωτήριος, Κ/Δ Λίγδης Χρήστος, Κ/Δ Δοϊτσίδης Χριστόδουλος, Κ/Δ Μανιάτης Σπυρίδων, Κ/Δ Μονιάς Αιμίλιος, Κ/Δ Μπαρώτας Κωνσταντίνος, Κ/Δ Νάκος Γεώργιος, Κ/Δ Πρινιανάκης Στυλιανός, Κ/Δ Σιορώκος Δημήτριος, Κ/Δ Σκιαδαρέσης Νικόλαος, Κ/Δ Τζούρας Σωτήριος, Κ/Δ Τούλης Ηλίας, Κ/Δ Χατζόπουλος Χρήστος, Κ/Δ Νόμπελης Σπυρίδων, Κ/Δ Οικονομάκης Κωνσταντίνος.

Ανάμεσα στους παραπάνω ήρωες, υπάρχουν και τα ονόματα δύο καταδρομέων από τον Έβρο – αυτά του Χρήστου Χατζόπουλου και του Χριστόδουλου Δοϊτσίδη. Για τα δύο αυτά αδικοχαμένα παλικάρια, γράφει παρακάτω ο καθηγητής Θεοφάνης Μαλκίδης…

Του καθ. Θεοφάνη Μαλκίδη

Η ιστορική σχέση Θράκης και Κύπρου ξεκινά από το 449 π.Χ., όταν ο Κίμωνας έφτασε με τις αθηναϊκές τριήρεις στις Κυπριακές ακτές , για να ελευθερώσει τους συμπατριώτες του. Μαζί του και ο Διονύσιος από την Καρδία, ο Θρακιώτης στρατιωτικός που η επιτύμβια στήλη του βρέθηκε στην κατεχόμενη σήμερα Λύση, στον τόπο καταγωγής του Γρηγόρη Αυξεντίου.

Αργότερα, όταν η Θράκη ήταν υπόδουλη, η σχέση της με την Κύπρο θα έχει και άλλη θυσία, όταν ο άγιος νεομάρτυρας Μιχαήλ από την Κύπρο, θα θανατωθεί από τους Οθωμανούς στα 1834, μαζί με άλλους τέσσερις Σαμοθρακίτες (Γεώργιος, Εμμανουήλ, Θεόδωρος, Γεώργιος).

Ο 20ος αιώνας θα δυναμώσει περισσότερο τη σχέση αυτή, όταν μαθητές και μαθήτριες διαδήλωναν σε όλη τη Θράκη, κατά της αγγλικής σκλαβιάς και κατοχής της Κύπρου, δίνοντας το δικό τους αγώνα συμπαράστασης στον απελευθερωτικό αγώνα του Κυπριακού Ελληνισμού.

Τον Ιούλιο όμως του 1974 γράφεται το αποκορύφωμα της ιστορικής αυτής σχέσης, όταν οι μαχητές της Κύπρου, οι Έλληνες καταδρομείς χάνουν της ζωή τους.

Ανάμεσά τους οι καταγόμενοι από το νομό Έβρου Χριστόδουλος Δοϊτσίδης και Χρήστος Χατζόπουλος, τους οποίους προτείναμε και εμπνευσμένες τοπικές ηγεσίες αποδέχθησαν, να τιμηθούν.

Για την ηρωική αυτή θυσία ανεγέρθηκε προς τιμήν τους μνημείο στη Λευκωσία και στη Σούδα, απονεμήθηκαν τιμητικές διακρίσεις από τους εφέδρους καταδρομείς της Κύπρου, από την 35η Μοίρα Καταδρομών Κύπρου, από το Σύλλογο Εφέδρων Καταδρομέων Αλεξανδρούπολης, από το Σύλλογο Υπαλλήλων ΟΤΕ Κύπρου, το Σύλλογο Κυπρίων Έβρου, καθώς και από το διοικητή της Σούδας, ενώ οδοί σε διάφορες πόλεις του νομού Έβρου φέρουν το όνομά τους, ως ελάχιστη υπόμνηση της θυσίας των δύο νέων ανθρώπων για την ελευθερία.

Για αυτή τη θυσία άλλωστε των νέων συμπατριωτών μας αξίζει κάποιος να αγωνιστεί για την πραγματική απελευθέρωση του Ελληνισμού στην Κύπρο. Η μνήμη τους να μας συντροφεύει και να μας εμπνέει!

Και οι δύο ήταν νεοσύλλεκτοι!

Χριστόδουλος Δοϊτσίδης

Γεννήθηκε το 1954 στην Καρωτή Διδυμοτείχου του νομού Έβρου και σπούδασε χορό στη Σχολή της Δόρας Στράτου στην Αθήνα, ενώ παράλληλα εργαζόταν ως υδραυλικός. Στις 23 Απριλίου 1974, γιορτή του Αγίου Γεωργίου, πολιούχου της Καρωτής, χόρεψε στο χωριό του με το συγκρότημα της Δόρας Στράτου και τρεις μέρες μετά κατατάχτηκε ως στο Σώμα Καταδρομών στο Μεγάλο Πεύκο.

Συνέχισε την εκπαίδευσή του στις καταδρομές στη Ρεντίνα και ύστερα στη Σούδα της Κρήτης. Στις 22 Ιουλίου 1974, μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, στάλθηκε εκεί μαζί με άλλους συναδέλφους του για την υπεράσπισή της, αλλά καταρρίφθηκε το αεροπλάνο που τους μετέφερε και πέρασε στην αθανασία σε ηλικία μόλις 20 ετών.

Χρήστος Χατζόπουλος

Γεννήθηκε στο Ελαφοχώρι Διδυμοτείχου του νομού Έβρου το 1952 και φοίτησε εκεί στο Δημοτικό Σχολείο και στη συνέχεια στο εξετάξιο Γυμνάσιο Διδυμοτείχου. Διαθέτοντας αξιόλογα αθλητικά προσόντα, υπήρξε αθλητής και ποδοσφαιριστής και πέτυχε να εισαχθεί στη Γυμναστική Ακαδημία.

Στις 26 Απριλίου 1974 κατατάχθηκε ως στο Σώμα Καταδρομών στο Μεγάλο Πεύκο. Συνέχισε την εκπαίδευσή του στις καταδρομές στη Ρεντίνα και ύστερα στη Σούδα της Κρήτης. Στις 22 Ιουλίου 1974, μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, στάλθηκε εκεί μαζί με άλλους συναδέλφους του για την υπεράσπισή της, αλλά καταρρίφθηκε το αεροπλάνο που τους μετέφερε και πέρασε στην αθανασία σε ηλικία μόλις 22 χρόνων.