Η αίθουσα Τέχνης ‘’Tsantilis Art’’ φιλοξενεί την ατομική έκθεση της Βιβής Παπαδάκη, με την υπογραφή της Αννίτας Πατσουράκη

|> Η ατομική έκθεση “Γεωμετρικοί Αντίλαλοι της Αφρικής“ της εικαστικού Βιβής Παπαδάκη, παρουσιάζει η ιστορικός Τέχνης Αννίτα Πατσουράκη στην αίθουσα Τέχνης ‘’Tsantilis Art’’. Τα εγκαίνια θα γίνουν σήμερα Τρίτη, 10/12 στις 7 μμ.

Η Αννίτα Πατσουράκη, σε σημείωμα της, αναφέρει για την έκθεση:

«Όταν δεν ξέρεις πού πας, κοίτα από πού έρχεσαι» – παροιμία Αφρικής. Η αφρικανική ήπειρος, αρχέγονη γη χιλιετηρίδων ύπαρξης, μέγιστη και ανεξερεύνητη, ποικιλόμορφη, με μοναδικό κι ασυναγώνιστα πλούσιο ορυκτό πλούτο, γέννησε τις πρώιμες ανθρώπινες οντότητες και καθόρισε την εξέλιξή τους μέσα από την πνευματική τους σύνδεση με τη δύναμη και την κυριαρχία της φύσης.

Αποτελείται από πολλές χώρες, που η κάθε μία ξεχωρίζει για την πολιτισμική της κουλτούρα, ήθη και έθιμα.

Η πολιτιστική της ταυτότητα διαμορφωμένη από τα πρωτογονικά υλικά και βασιζόμενη στην ουσία της εικόνας, αποτέλεσε βάση για τη θεωρία σε σύγχρονα καλλιτεχνικά ρεύματα και έμπνευση για ζωγράφους και γλύπτες.

Η ιστορία της ταυτίζεται με πλήθος κοινωνικοπολιτιστικών αντιθέσεων της ανθρώπινης πορείας και αποτελεί ίσως, από τις πλέον μελανές σελίδες από το πρόσφατο παρελθόν του δυτικού κόσμου.

Η Βιβή Παπαδάκη έχοντας ταξιδέψει σε πολλές χώρες της Αφρικής, συλλέγει εντυπώσεις, συναισθήματα και τις παρουσιάζει σε μια ιδιαίτερα αντιπροσωπευτική ατομική έκθεση, πρωτοποριακής θεματικής επιλογής.

Αποτυπώνει τις αναμνήσεις της και διατηρώντας τη βιωματική μνήμη θέτει σε ενεργοποίηση τις πολύτιμες εμπειρίες από την Αφρικανική γη δίνοντας στίγματα του πολιτισμού και την ιδιαιτερότητα της κάθε χώρας, αναγνωρίσιμη από τα γεωφυσικά στοιχεία, και τις παραδοσιακές, πολύχρωμες και εντυπωσιακές τοπικές ενδυμασίες των κατοίκων.

Απεικονίζει έργα ζωγραφικών συνθέσεων εύγλωττης ανάγνωσης, κυβιστικής επιλεκτικής αφαίρεσης με ισορροπημένη διατύπωση, σχεδιαστική ευκρίνεια και ιδιότυπη περιγραφική δεξιότητα.

Συνθέσεις αποδοσμένες στη διαχρονική αξία του μινιμαλισμού, ενός ιλιγγιώδους παζλ γεωμετρικών σχημάτων από κατακερματισμένες φόρμες μιας ενορχηστρωμένης αταξίας, συναθροίζονται για να αποτυπώσουν τη φύση, τα ζώα, τα πτηνά, τους ανθρώπους σε δραστηριότητες και σε αποσπάσματα της καθημερινής τους ζωής.

Περίτεχνα σκηνικά χώρου περιγράφουν την κάθε χώρα και σε έλκουν να την ανακαλύψεις, σε ιντριγκάρουν να αναζητήσεις τις διαδρομές της, να την αποδομήσεις και να την συνθέσεις ξανά.

Η απλότητα στις επιφάνειες, η αρμονία στις αναλογίες, η ποικιλομορφία στις φόρμες και η σαφήνεια στα περιγράμματα με τέμνουσες κάθετες, λιτές γραμμές που διατρέχουν το σύνολο της εικόνας, δημιουργούν ένα ατελείωτο παιχνίδι οφθαλμαπάτης.

Η επίπεδη επιφάνεια, ένα μωσαϊκό σχημάτων και χρωμάτων, ζωντανεύει από τα πλακάτα χρώματα μιας ανεξάντλητης ποικιλίας χρωματικών αποχρώσεων και τονικών συνδυασμών, που αυστηρά εντάσσονται σε γεωμετρικές φόρμες, φωτίζονται από το πηγαίο κεντρικό φως και ταυτίζονται με τη γεωγραφία και την πολιτιστική ταυτότητα της εκάστοτε χώρας.

Το χρώμα συνδέεται με τον αυθορμητισμό της έκφρασης και το δυναμισμό του σχεδίου αποκτώντας ενέργεια, δυναμισμό και κίνηση.

Ένα «ταμπλό βιβάν» ξετυλίγεται και μας προσκαλεί στη σαγήνη της ζούγκλας, στη συναρπαστική φύση με τα τροπικά φυτά, σε ένα λησμονημένο παράδεισο.

Άνθρωπος και περιβάλλον σε ένα μαγευτικό χορό συμπόρευσης και αρμονικής συνύπαρξης στην αέναη πάλη της επιβίωσης. Η ρεαλιστική πραγματικότητα της καθημερινής ζωής με το ίδιο τελετουργικό και διαδικασίες αιώνων ύπαρξης, έλκει και διεγείρει το ενδιαφέρον με τη συνδυαστική ενεργοποίηση των αισθήσεων και των στοχασμών του θεατή.

Αισθήσεις και μείγμα συναισθημάτων βρίσκονται σε πρόκληση από την πηγαία εκφραστική δύναμη της δημιουργού, τη διάθεση διερεύνησης, περισυλλογής και ενδοσκόπησης, την αποτύπωση με σύγχρονη ματιά και την ασυνήθιστη προσέγγιση συνθέσεων εμπλουτισμένων με νοήματα και υποσυνείδητες σκέψεις. Ένας δημιουργικός διάλογος μεταξύ ανθρώπου και φύσης, τόπου και χρόνου, που συμβαδίζουν στη δημιουργία και την εξέλιξη θέτουν με σύγχρονη έκφραση ένα διαχρονικό, πανάρχαιο και πάντα επίκαιρο ερώτημα.

Η Βιβή Παπαδάκη διαθέτοντας έντονη εσωτερική αναζήτηση που πηγάζει από βαθύ και γνήσιο συναίσθημα και με καλλιεργημένη αισθαντικότητα δημιουργεί εικαστικές συνθέσεις με πυκνότητα νοημάτων που καθοδηγούν στην ενσυναίσθηση και σε διαδικασία αυτογνωσίας.

Τα οδοιπορικά στην Αφρική μεταφέρουν συνειρμικές ανακλήσεις, συνυπάρχουν με την νοσταλγία και την ενατένιση ως διαμεσολαβητής ανάμεσα στο παρελθόν και στο σήμερα, στις αντιφάσεις του τρόπου ζωής, στις ρίζες της ανθρώπινης ύπαρξης.

Η Αφρική, πολύπαθη αλλά πάντα αγέρωχη, με δυνατή ψυχή και σθένος, μας χαιρετά και στέλνει ευχή στη διαχρονική διάλεκτο των Σουαχίλι: “Jambo, Karibu”, “Hakuna Matata”, “γει;a σου”, “καλωσήρθες”, “όλα καλά, όλα καλά θα πάνε!”».