“Κάτι, αλήθεια, συμβαίνει εδώ“, σκέπτομαι. Περίμενα να είμαστε λίγοι, είναι και αργά, ο κόσμος εργάζεται… Και αρχίζει η ανάγνωση εκείνου του υπέροχου κειμένου, του “Κατά Ματθαίον”, το Ευαγγέλιο “που βάζει τα πράγματα στη θέση τους”.

“Ουαί, υμίν, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, ότι κατεσθίετε τας οικίας των χηρών και προφάσει μακρά προσευχόμενοι, δια τούτο λήψεσθε περισσότερον κρίμα“… “Αλοίμονό σας, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές. Άπληστοι και πλεονέκτες καθώς είστε, αρπάζετε τα σπίτια από τις χήρες και με το πρόσχημα της ευλάβειας κάνετε “μεγάλες προσευχές”. Γι αυτό θα τιμωρηθείτε από την θεία δικαιοσύνη πολύ περισσότερο απ’ ότι οι άλλοι άρπαγες και κλέφτες”.

“Ουαί υμίν, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, ότι καθαρίζετε το έξωθεν του ποτηρίου και της παροψίδος, έσωθεν δε γέμουσιν εξ αρπαγής και αδικίας. Φαρισαίε τυφλέ, καθάρισον πρώτον το εντός του ποτηρίου και της παροψίδος, ίνα γένηται και το εκτός αυτών καθαρόν“. “Αλοίμονό σας, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές, που καθαρίζετε το έξω απότο ποτήρι και το πιάτο, ενώ μέσα τους είναι γεμάτα από τροφές, που προέρχονται από αρπαγές και αδικίες. Φαρισαίε τυφλέ, καθάρισε πρώτα αυτό που υπάρχει μέσα στο ποτήρι και το πιάτο, ώστε να μη προέρχεται από αδικία, αλλά από την τίμια εργασία σου, για να γίνει και το απ’ έξω καθαρό”.

Όλα τα είπε Εκείνος, από τότε, που προσπάθησε να αλλάξει τον κόσμο. Μήπως δεν αρπάζουν σήμερα τα σπίτια του κόσμου οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι; Μήπως δεν ομνύουν στο όνομα το Θεού από την μια και από την άλλη διαπράττουν τα μεγαλύτερα και τα πιο σκληρά αμαρτήματα; Μήπως δεν είναι τόσοι και τόσοι μεγαλόσχημοι σήμερα “απ’ έξω κούκλα κι από μέσα πανούκλα” όπως λέει ο λαός; Μήπως δεν είναι εκείνοι που προβάλλονται ως
υπερασπιστές του δικαίου οι πλέον άδικοι;

Μέγας και σοφός ο Θείος λόγος. Επίκαιρος πάντα και φλογερός…