Στον ‘’αέρα’’ η απαίτηση να ξεσπιτωθούν δεκάδες οικογένειες από το Σχιστό, επειδή η περιοχή θεωρείται δημόσια και είναι ‘’δασική’’

Ο τίτλος της είδησης όπως αναγράφεται στο xaidarisimera.gr είναι «Σχιστό Κορυδαλλού: “Η περιοχή δεν ήταν ποτέ Δασική, το Δημόσιο δεν μπορεί να αξιώσει ότι αποτελεί ιδιοκτησία του”».

Ίσως από τον τίτλο να μην γίνεται αντιληπτό ‘’πανοραμικά’’ το θέμα, αλλά το δημοσίευμα που ακολουθεί είναι αρκετά επεξηγηματικό και οπωσδήποτε ανατρέπει πολλά απ’ όσα γνωρίζουμε, καθώς υπάρχουν άγνωστες αποφάσεις των δύο Ανωτάτων Δικαστηρίων, όπως είναι το Συμβούλιο της Επικρατείας και ο Άρειος Πάγος.

Συγκεκριμένα, η ανάρτηση του xaidarisimera.gr αναφέρει:

Το ιδιοκτησιακό καθεστώς των σπιτιών -μερικά κατασκευάστηκαν στις αρχές της δεκαετίες του 1960, ξεπερνούν δηλαδή τα 60 χρόνια- αμφισβητείται από το κράτος και οι ένοικοί τους καλούνται να αποχωρήσουν. Πρόκειται για τα οικήματα που βρίσκονται εκτός σχεδίου, μπροστά από τα πρώην λατομεία, περιοχή που χαρακτηρίστηκε ως δασική ή αναδασωτέα.

Το αξιοσημείωτο είναι ότι σύμφωνα με πληροφορίες του τοπικού Τύπου ο Δήμος δεν προτίθεται να αναλάβει τη νομική στήριξη των κατοίκων.

Το εν λόγω άρθρο μας ήρθε σε γνώση του πολιτικού μηχανικού κ. Δημητρίου Κοτσώνη, προέδρου της Πανελλήνιας Ένωσης Ιδιοκτητών Αγροτικών Ακινήτων, ο οποίος έστειλε στην εφημερίδα μας επιστολή με τη νομολογία που έχει αναπτυχθεί γύρω από το Δασικό Πρόβλημα, βασισμένη σε πρόσφατες αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας και του Αρείου Πάγου.

Πιο αναλυτικά:

Ασχολούμαι χρόνια με το Δασικό Πρόβλημα, ως πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Ιδιοκτητών Αγροτικών Ακινήτων.

Το 2021 εκδόθηκαν οι υπ’ αρθμ’ 1364+1365 αποφάσεις του Συμβουλίου Επικρατείας, σύμφωνα με τις οποίες, προκειμένου να χαρακτηριστεί μια έκταση ως Δασικά, ακόμη και εάν σήμερα ειναι Δασική, ΠΡΕΠΕΙ το κράτος να αποδείξει ότι και παλαιότερα ΗΤΑΝ ΔΑΣΙΚΗ! 

Ακόμη οι αποφάσεις αυτές καθορίζουν ότι εκτάσεις που παλαιότερα ήταν κτηνοτροφικές (βοσκότοποι), δεν μπορούν σήμερα να χαρακτηρίζονται Δασικές και πρέπει να διαγραφούν από τους Δασικούς Χάρτες.

Τα ίδια έχει δεχθεί και ο Άρειος Πάγος, με διαφορετικό σκεπτικό.

Εξάλλου και τα δύο δικαστήρια δεν δέχονται ως αποδεικτικό στοιχείο τις αεροφωτογραφίες.

Βαρύνουσα πλέον σημασία έχει ότι οι Δασικοί Νόμοι που προϋπήρχαν του 1975 αλλά και ο ίδιος ο νόμος 998/79, ο οποίος εκδόθηκε μετά το Σύνταγμα του 1975, καθόρισαν ΟΤΙ για να χαρακτηριστεί μια έκταση ως Δασική ΠΡΕΠΕΙ να μπορεί να ΠΑΡΑΓΕΙ ΔΑΣΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ !

Επομένως έπαυσαν πλέον οι Δασάρχες να μπορούν να χαρακτηρίζουν τις εκτάσεις ως Δασικές, σύμφωνα με τις αεροφωτογραφίες και τις έννοιες περί δάσους και δασικών εκτάσεων που καθορίζει ο Δασικός Νόμος, και ο χαρακτηρισμός πρέπει να γίνεται από κάποιο Όργανο της Διοίκησης, το οποίο θα μπορεί να αποδείξει ότι η έκταση αυτή δεν ήταν βοσκότοπος!

Έχοντας υπ’ όψιν την επίμαχη περιοχή στο Σχιστό, το βραχώδες του εδάφους, αλλά ακόμη και τις αεροφωτογραφίες του Στρατού, που έχουν χαρακτηρισμό των εδαφών ως δασικών, είναι προφανές ότι η συγκεκριμένη περιοχή δεν ήταν ποτέ Δασική και συνεπώς το Δημόσιο δεν μπορεί να αξιώσει ότι αποτελεί ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ του!

Πέραν των ανωτέρω, υπάρχει Εγκύκλιος του Γ.Γ. Δασών σύμφωνα με την οποία οι Δασικές Υπηρεσίες δεν έχουν το δικαίωμα να καταθέτουν αξιώσεις στο Κτηματολόγιο ή να ασκούν Αγωγές για εκτάσεις που οι Δασικοί Χάρτες έχουν χαρακτηρίσει ΔΑΣΙΚΕΣ με μόνο τον ισχυρισμό του χαρακτηρισμού τους και χωρίς να έχουν άλλο επίσημο αποδεικτικό! 

Εκείνο που χρειάζεται είναι η παρέμβαση του ΔΗΜΑΡΧΟΥ στο Υπουργείο ή μια δραστική διαμαρτυρία των κατοίκων στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και αίτημα την απόσυρση-κατάργηση κάθε πράξης της διοικήσεως κατά της ιδιοκτησίας των κατοίκων, άλλως η προσφυγή τους ενώπιον του ΣτΕ.

Προσφυγή που δεν θα στοιχίσει ακριβά και για την οποία θα τους προσφέρουμε την βοήθειά μας.

Κηφισιά 21.9.2024

Τέλος, σημειώνεται ότι:

Ο κ. Κοτσώνης δηλώνει στην διάθεση των ενδιαφερομένων για τυχόν διευκρινήσεις, καθώς και για την αποστολή των σχετικών αποφάσεων του ΣτΕ. Στη διάθεση της εφημερίδας μας είναι τα στοιχεία επικοινωνίας του.