Απόφαση του Ευρωδικαστηρίου – Προσφυγή μουσουλμανικής και εβραϊκής κοινότητας

|> Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποφάνθηκε ότι η προστασία της καλής διαβίωσης του ζωικού κεφαλαίου μπορεί να δικαιολογήσει την απαγόρευση της τελετουργικής σφαγής ζώων χωρίς να προηγηθεί αναστρέψιμη αναισθητοποίησή τους, η οποία επιτάσσεται από ορισμένες θρησκείες, όπως η μουσουλμανική και η εβραϊκή.

Κατ’ αυτόν τον τρόπο, οι Ευρωπαίοι δικαστές δικαίωσαν τις βελγικές περιοχές της Φλάνδρας και της Βαλλωνίας, οι οποίες βάσει του εθνικού νόμου περί ζωικής ευημερίας είχαν απαγορεύσει τη σφαγή των ζώων σύμφωνα με την αυστηρή εφαρμογή των τελετουργικών πρακτικών των δύο προαναφερθεισών θρησκειών.

Επτά μη κυβερνητικές οργανώσεις της μουσουλμανικής και της εβραϊκής κοινότητας στο Βέλγιο είχαν προσφύγει στη δικαιοσύνη ισχυριζόμενες ότι η απαγόρευση της σφαγής των ζώων κατά την παράδοσή τους – δηλαδή χωρίς αναισθησία προηγουμένως – παραβιάζει το δικαίωμά τους για θρησκευτική ελευθερία και επιπλέον αυτός ο κανονισμός δυσκολεύει την πρόσβαση των πιστών μουσουλμάνων και εβραίων σε κρέας σύμφωνα με τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις.

Στο γράμμα της απόφασης που είχαν εκδώσει οι βελγικές αρχές, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο θεωρεί ότι το γεγονός ότι οι διατροφικές επιταγές αυτών των θρησκευτικών κοινοτήτων είναι διαφορετικές δεν αρκεί να δικαιολογήσει ότι βρίσκονται σε δυσμενή κατάσταση όσον αφορά στη θρησκευτική ελευθερία.

Σε αυτήν την πρωτοποριακή απόφαση, οι ευρωπαϊκές δικαστικές αρχές για πρώτη φορά ερμηνεύουν την ευημερία των ζώων ως μέρος της «δημόσιας ηθικής», η οποία μπορεί να δικαιολογήσει μια νόμιμη παρέμβαση στις θρησκευτικές πρακτικές.

Όπως επισημαίνει στην απόφασή του το δικαστήριο, η έννοια της ηθικής είναι «εγγενώς εξελικτική» και «η προστασία της καλής διαβίωσης των ζώων συνιστά μια ηθική αξία στην οποία οι σύγχρονες δημοκρατικές κοινωνίες αποδίδουν αυξανόμενη σημασία».