Τύπος Πειραιώς - Ενημέρωση

Ανεκπλήρωτο κενό από την απώλεια του μεγάλου θεατράνθρωπου Σπύρου Ευαγγελάτου

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ στις 24/01/2017

Ήταν 77 ετών – Η κηδεία του την Πέμπτη στο Πρώτο – Είχε χάσει σύζυγο και γιο 

Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 77 ετών ο “χείμαρρος” του Θεάτρου μας, Σπύρος Ευαγγελάτος. Η είδηση του θανάτου του προκαλεί θλίψη στον κόσμο της Τέχνης. Η κηδεία του σκηνοθέτη και ακαδημαϊκού θα γίνει από το Α’ Νεκροταφείο Αθηνών την Πέμπτη 26/1 στις 3 μμ. Το τελευταίο διάστημα ο Σπύρος Ευαγγελάτος αντιμετώπιζε αρκετά προβλήματα υγείας. Αυτός ο “γίγαντας” του Θεάτρου “λύγισε” πριν λίγα χρόνια, όταν το 2010 έχασε, εντελώς άδικα, τον γιο του Αντίοχο, που ήταν μόλις 24 ετών…

Ο Σπύρος Ευαγγελάτος είχε παντρευτεί την ηθοποιό Λήδα Τασοπούλου, που έφυγε από τη ζωή το 2005  και με την οποία είχαν αποκτήσει δύο παιδιά, τον αξέχαστο Αντίοχο και την σκηνοθέτη και ηθοποιό Κατερίνα, που διαπρέπει στο θέατρο.

Ο Σπύρος Ευαγγελάτος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1940 και κατάγεται από γνωστή καλλιτεχνική οικογένεια τού Αντίοχου Ευαγγελάτου. Ήταν πτυχιούχος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου και της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, της οποίας είναι και αριστούχος διδάκτωρ. Σπούδασε Θεατρολογία στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης. Για πρώτη φορά σκηνοθέτησε επαγγελματικά σε ηλικία 21 ετών και συνέχισε με περισσότερες από 200 σκηνοθεσίες στα ελληνικά κρατικά θέατρα, στα Φεστιβάλ Αθηνών, Επιδαύρου και στο εξωτερικό (Βιέννη, Ζυρίχη, Ζάλτσμπουργκ, Κάσσελ, Λουκέρνη, Πρίνστον ΗΠΑ, Μαδρίτη κ.α.).

Ο ιδρυτής του «Αμφι-θεάτρου» (1975), σκηνοθέτης, μεταφραστής, καθηγητής και ακαδημαϊκός Σπύρος Α. Ευαγγελάτος τον Φεβρουάριο του 2011 ανακοίνωσε την πρόθεσή του να αναστείλει την λειτουργία της μοναδικής αυτής θεατρικής σκηνής,  λόγω οικονομικών προβλημάτων, κατηγορώντας μάλιστα τον τότε υπουργό Πολιτισμού Παύλο Γερουλάνο για αδιαφορία. Στις 12 Ιανουαρίου 2012 ανακηρύχθηκε αντιπρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών και πρόεδρος το 2013.

Το περασμένο καλοκαίρι έκανε την τελευταία του σκηνοθετική εμφάνιση με τον «Αμύντα» του Γεωργίου Μόρμορη στο Ηρώδειο και υποκλίθηκε στο κοινό του. Ήταν το τελευταίο χειροκρότημα για τον μεγάλο θεατράνθρωπο που τίμησε το θέατρο και τη χώρα του.

Απάντηση

Αρέσει σε %d bloggers: