Ήταν 30 Νοεμβρίου του 1943 όταν κατακτητές και δωσίλογοι μάζεψαν από τα νοσοκομεία και σκότωσαν 283 σακατεμένους ήρωες…

Θεοφάνης Μαλκίδης* |> Με την κατάρρευση του Μετώπου και τη συνθηκολόγηση του Ελληνικού Στρατού το 1941 οι 15.000 ανάπηροι στρατιώτες, ήρωες του έπους του 1940-1941, συγκεντρώθηκαν στα νοσοκομεία της Αθήνας, αρχίζοντας τον αγώνα επιβίωσή τους, όπως άλλωστε και όλος ο Ελληνικό λαός που δοκιμαζόταν από την κατοχή.

Οι ανάπηροι, όμως, ήρωες του έπους στα βορειοηπειρωτικά βουνά του 1940 και 1941 είχαν και επιπλέον λόγους αντίστασης στους κατακτητές και την 28η Οκτωβρίου 1941, πραγματοποιούν μαζί με τους φοιτητές την πρώτη εκδήλωση τιμής στο ΟΧΙ και καταθέτουν στεφάνια στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη.

Σε όλες τις κινητοποιήσεις της Αθήνας για τροφή, στις εθνικές επετείους της 25ης Μαρτίου και της 28ης Οκτωβρίου, προπορεύονταν οι ήρωες του 1940-1941 με τα αναπηρικά τους αμαξίδια, με τα δεκανίκια ή με τα μπαστούνια τους, με τους επιδέσμους στα κεφάλια τους, στα μάτια τους και τις νοσοκόμες να σπρώχνουν τα αμαξίδια, να υποβαστάζουν τους ακρωτηριασμένους, από τα κρυοπαγήματα ή να οδηγούν τους τυφλούς.

Το Μνημείο των 283 εκτελεσθέντων αναπήρων πολέμου στο νοσοκομείο “Σωτηρία”.

Στις 3 Μαρτίου 1943 οι ανάπηροι πήραν μέρος στον ξεσηκωμό για ματαίωση της επιστράτευσης, μαζί με τους εργαζόμενους της Αθήνας και του Πειραιά, τους δημόσιους υπάλληλους, τους φοιτητές, τους επαγγελματίες και τους βιοτέχνες με τίμημα 46 νεκρούς από τις σφαίρες των Γερμανικών και Ιταλικών κατοχικών αρχών και των ελληνόφωνων συνεργατών τους.

Λίγους μήνες αργότερα, την 30η Νοεμβρίου 1943 οι κατοχικές δυνάμεις, μαζί με τους εγχώριους συνεργάτες τους, ξεχύθηκαν στα δεκαεννέα νοσοκομεία της Αθήνας αναζητώντας τους 15.000 ανάπηρους του ελληνοϊταλικού πολέμου.

Υπό την προσωπική καθοδήγηση του επικεφαλής της Γκεστάπο Φον Στρόουπ τα εκτελεστικά όργανα των Γερμανών κατακτητών καθώς και αυτά των δωσίλογων, περικύκλωσαν τα στρατιωτικά νοσοκομεία, φόρτωσαν σε αυτοκίνητα τους ανάπηρους και τους παρέδωσαν στις φυλακές Χαϊδαρίου και Χατζηκώστα.

Τα ξημερώματα της 30ης Νοεμβρίου 1943 εκτελούνται από τους Γερμανούς κατακτητές 283 Έλληνες στρατιώτες με αναπηρία… Οι ανάπηροι Έλληνες στρατιώτες, οι ήρωες της Κορυτσάς και της Χιμάρας, του Ρούπελ και της Κρήτης, θύμιζαν πολλά στους ηττημένους νικητές Γερμανούς και Ιταλούς, στους δωσίλογους, κουκουλοφούρους και μαυραγορίτες.

> Σήμερα, το δικαίωμά μας να ζητούμε αποκατάσταση και την επανόρθωση, και αυτού του εγκλήματος των κατοχικών αρχών και των ελληνόφωνων συνεργατών τους, είναι ζωντανό και επίκαιρο. Κανένας ατιμώρητος. Δικαιοσύνη τώρα!

(*) Ο κ. Θ. Μαλκίδης είναι δρ Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών, μέλος της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών