Έκαναν την εισβολή στο γραφείο του Βασίλη Κικίλια με αφορμή την υπόθεση του μικρού Παναγιώτη

|> Η εισβολή του “Ρουβίκωνα” στο πολιτικό γραφείο του υπουργού Υγείας, με τίποτα δεν μπορεί να αντιπροσωπεύει μία δημοκρατική δράση πολιτών. Πρόκειται περί μιάς “καφρίλας” όπως και τόσες άλλες που έχει κάνει η εν λόγω “αντιστασιακή” οργάνωση και καιρός είναι να αντιληφθούν οι επικεφαλής της πως με κάτι τέτοιες εισβολές χάνεις το όποιο δίκιο σου. Δεν είναι δυνατόν να κάνεις ένα ανθρώπινο αίτημα με απάνθρωπο τρόπο! Μπορούσαν οι… λεβέντες του “Ρουβίκωνας” να κοινοποιήσει την ανακοίνωσή του και όχι να προβεί σε αυτού του είδους τον βανδαλισμό στο γραφείο του Βασίλη Κικίλια.

Η ανακοίνωση που ανέβασε ο “Ρουβίκωνας” στον ιστότοπο του indymedia, αναφέρει:

Κανείς δε θα περίμενε από κάποια κυβέρνηση, πόσο μάλλον μία δεξιά που εκπροσωπεί την «ελίτ» της κοινωνίας, να σώσει ζωές απλών ανθρώπων στηρίζοντας με νύχια και με δόντια τις δομές υγείας που παραπαίουν. Αντ’ αυτού, δυστυχώς, είναι αυτονόητη η απάνθρωπη στάση του υπουργού υγείας Βασίλη Κικίλια, ο οποίος κλείνει μάτια και αυτιά μπροστά στα πιο ουσιαστικά προβλήματα του τομέα της υγείας, όπως μικρά παιδιά που η ζωή τους απειλείται άμεσα, καρκινοπαθείς που δεν παίρνουν τα φάρμακά τους έγκαιρα και τη μη παροχή πρόσβασης στην υγεία σε μετανάστες και πρόσφυγες. Παράλληλα, πλασάρει μια πολιτική ατζέντα που θέλει τη βίαιη κρατικοποίηση του συλλογικού-αλληλέγγυου θεσμού του ΚΕΘΕΑ, θέτοντας τον ευάλωτο σε πολιτικά παιχνίδια και συμφέροντα.

Πιο συγκεκριμένα, η βίαιη κατάργηση της μέχρι τώρα δημοκρατικής διοικητικής δομής του ΚΕΘΕΑ προκαλεί ανασφάλεια στους εργαζόμενους, στους θεραπευόμενους και στη μεταξύ τους σχέση, αφού με την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου που εξέδωσε το υπουργείο του Κικίλια ορίζει ότι με απόφαση του υπουργού υγείας θα ορίζεται το Δ.Σ. και θα καθορίζονται οι λειτουργίες του θεσμού. Αυτό όμως υποβαθμίζει το χαρακτήρα των «θεραπευτικών κοινοτήτων» του, αλλοιώνει τις θεωρητικές και κλινικές του αρχές, που βασίζονται στην ισότιμη συμμετοχή, στη συλλογικότητα και το διάλογο. Σβήνει μονοκοντυλιά το σημαντικό έργο του ΚΕΘΕΑ που βασισμένο σε διαφανή πολιτική από εκλεγμένη εθελοντική διοίκηση προσέφερε δημόσια απεξάρτηση και κοινωνική επανένταξη χωρίς διακρίσεις. Το μόνο το οποίο μπορεί να εξασφαλίσει αυτή η κατάργηση του αυτοδιοίκητου του ΚΕΘΕΑ είναι η διατάραξη της λειτουργίας του με κάθε κυβερνητική αλλαγή και η τρωτότητα του σε κάθε είδους πολιτικές παρεμβάσεις ανάλογα τα συμφέροντα και την πολιτική ατζέντα του εκάστοτε αρμόδιου υπουργού.

Αυτό όμως δεν είναι το μόνο δείγμα απανθρωπιάς του Κικίλια και της πολιτικής γραμμής που ακολουθεί. Μπορεί από το Μαξίμου και τις αξιολογήσεις να κρίνεται θετικά για το έργο που έχει παράξει εδώ και 3 μήνες αλλά είναι εμφανές ότι οι «παραλήψεις» στην ατζέντα του είναι βασικής φύσεως. Όπως για παράδειγμα η «παράλειψη» της έκδοσης ΑΜΚΑ σε μετανάστες και πρόσφυγες η οποία τους εμποδίζει να έχουν πρόσβαση στις δομές υγείας, αφήνοντας ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού ακάλυπτο και έρμαιο των άθλιων συνθηκών διαβίωσης που αντιμετωπίζουν.

Η μεγαλύτερη παράληψη του Κικίλια όμως είναι αυτή της σωτηρίας του μικρού Ραφαήλ Παναγιώτη. Ο μικρός Ραφαήλ Παναγιώτης πάσχει από νωτιαία μυϊκή ατροφία τύπου 1 το οποίο σημαίνει ότι η ενέσιμη θεραπεία που πρέπει να λάβει, κατά την επιστημονική κοινότητα, πρέπει να ληφθεί πριν το παιδί γίνει 24 μηνών και ο Παναγιώτης Ραφαήλ είναι ήδη 18 μηνών. Όταν οι γονείς του προσέφυγαν στο Ανώτατο Συμβούλιο του ΕΟΠΥΥ δύο φορές για να λάβει ο γιος τους την κατάλληλη θεραπεία στη Βοστόνη, ενώ ο χρόνος μετράει αμείλικτος αντίστροφα, το Συμβούλιο τον καταδίκασε και τις δύο φορές σε θάνατο, απορρίπτοντας το αίτημα της οικογένειας να ληφθεί η θεραπεία στη Βοστώνη. Ο υπουργός υγείας Β. Κικίλιας συνάντησε τους γονείς χωρίς όμως να προσφέρει ουσιαστική λύση στο πρόβλημα του παιδιού, επικαλούμενος το γεγονός ότι η θεραπεία που αιτούνται οι γονείς του να λάβει δεν υποστηρίζεται από εκτενή βιβλιογραφία. Φυσικό είναι όμως αφού η συγκεκριμένη θεραπεία έγινε πρόσφατα προσιτή. Τελικά και ο ίδιος καταδίκασε το παιδί σε θάνατο απορρίπτοντας και αυτός το αίτημα της οικογένειας. Πώς μπορείτε κύριε Κικίλια να καταδικάζετε ένα παιδί 18 μηνών τόσο ψύχραιμα;

Με τον ίδιο τρόπο που καταδικάσατε και την καρκινοπαθή που περίμενε 3,5 μήνες για να λάβει το φάρμακό της, μην έχοντας προβλέψει τη γραφειοκρατική κωλυσιεργία που σαπίζει το σύστημα εκ των έσω;

Φυσικά, κανείς δε θα περίμενε κάτι διαφορετικό από την κυβέρνησή σας, μία κυβέρνηση που εκπροσωπεί την ελίτ του καπιταλιστικού συστήματος. Από μία κυβέρνηση που οι «λίγοι και ημέτεροι» δε χωράνε στην πολιτική ατζέντα της. Γιατί προφανώς και η ζωή ενός μικρού παιδιού, ενός εξαρτημένου, ενός αρρώστου, δεν έχει την ίδια αξία όταν προέρχεται από τη βάση της πυραμίδας. Για εσάς είμαστε αναλώσιμοι.

Δε θα κάνουμε, όμως, ούτε βήμα πίσω. Κάθε φορά που θα απειλείτε ζωές με τις «παραλήψεις» σας, κάθε φορά που η αδικία του συστήματος θα σαπίζει έστω και λίγο παραπάνω βασικούς θεσμούς όπως η υγεία, θα μας βρίσκετε μπροστά σας. ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΓΕΙΑ Αναρχική συλλογικότητα Ρουβίκωνας.