«Ό,τι αγαπώ μου θυμίζει τη μάνα μου!», δηλώνει ο “λαϊκοροκάς” και επιστρέφει δριμύτερος!

|>Δημήτρης Καπράνος

|> Όταν άκουσα το τραγούδι “Μου θυμίζεις τη μάνα μου” βάλθηκα να βρω τί μου θύμιζε εκείνη η φωνή. Ε, δεν ήταν και το πιο εύκολο να συσχετίσω εκείνη την ηχογράφηση με μια πολύ πιο παλιά, αλλά η φωνή ήταν χαρακτηριστική. “Ο Κυριαζής είναι;” ρώτησα τον φίλο που μόλις μου είχε κάνει το κουΐζ. Η φωνή ήταν πιο ώριμη και η ηχογράφηση μίλια μακριά από εκείνη του ΄70, που ο Κυριαζής είχε γράψει και τραγουδήσει το ” Κι αν η τύχη μου” με τις “Πρόκες”!

Ναι, ο Χρήστος Κυριαζής, που πριν μερικά χρόνια σάρωνε σε πωλήσεις και όλες οι πίστες τραγουδούσαν το “Έχω κλάψει”, είναι γνήσιο παιδί της ελληνικής ροκ σκηνής.

Πειραιώτης, γέννημα-θρέμμα , είχε από παιδί το μικρόβιο της μουσικής. Ήταν εξ άλλου από οικογένεια καλλιτεχνών.
Τα έπιπλα που κατασκεύαζε η οικογένεια Κυριαζή ήταν κομψοτεχνήματα, κάθε κομμάτι και συλλεκτικό!

Αφού θήτευσε σε κάποια βραχύβια σχήματα, το 1971 ο Χρήστος δημιουργεί ένα από τα πιο “προχώ” σχήματα της εποχής, τις “Πρόκες” (Χρήστος Κυριαζής: κιθάρα, φωνή, Χρήστος Περτσινίδης: κιθάρα, Γιάννης Σοφικίτης: μπάσο, Γιώργος Παπαγεωργίου: τύμπανα).Το γκρουπ παίζει στο “Hobby” της πλ. Αμερικής δίπλα στους “Πελόμα Μποκιού”.

“Μπορώ να πω ότι μας ‘ανακάλυψε’ ο Βλάσης Μπονάτσος, που μας πίστεψε και το 1972 κάναμε ένα 45άρι στην ‘Λύρα’ του Αλέκου Πατσιφά, με παραγωγό τον Τάσο Φαληρέα. Ήταν το Κι αν η τύχη μου’ “!

Τα λέμε με τον Χρήστο Κυριαζή στο υπερώον μιας καφετέριας στην πλατεία Αλεξάνδρας. Απέναντί μας η θάλασσα, τα ξάρτια και ο ανοιξιάτικος ουρανός του Πειραιά.

“Έφυγα μετά για να σπουδάσω σχέδιο επίπλου στην Ιταλία. αλλά ποτέ δεν σταμάτησα να ασχολούμαι με την μουσική. Όταν γύρισα, γράψαμε τραγούδια με τον Αντώνη Τουρκογιώργη για την ‘Λύρα’, αλλά δεν είχαμε επιτυχία. Μόνο το “Βράδυ Σαββάτου”, που έδωσα στον Βασίλη Παπακωνσταντίνου έγινε επιτυχία. Τα άλλα, τίποτα! Αλλά επέμενα… Το ΄81 προκρίνεται ένα τραγούδι μου στο φεστιβάλ Κέρκυρας, του Μάνου Χατζιδάκι κι ένα στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Δεν πήγα στην Κέρκυρα και το ‘Κυριακή απόγευμα’ το τραγούδησε ο Βασίλης Λέκκας. Προτίμησα την Θεσσαλονίκη και ο Χατζιδάκις μου το κράτησε για καιρό. Όλα, όμως, ξεχάστηκαν μια βραδιά στον ‘Μαγεμένο αυλό’. Ήταν εκεί ο Μάνος, ο Μώραλης, ο Ξαρχάκος,. ο Γκάτσος, ήμουν κι εγώ, ανάμεσα στα ιερά τέρατα. ‘Γράφεις όμορφα τραγούδια’ είπε ο Χατζιδάκις και πήρα τα πάνω μου… Κάποια στιγμή, κυκλοφορεί το ‘Μου θυμίζεις τη μάνα μου’. Ήταν ένας δίσκος που δεν πήρε αμέσως μπροστά. Αλλά όταν τα τραγούδια είναι καλά, θα πάνε, δεν υπάρχει θέμα!“…

-Τί σου θύμιζε τη μάνα σου;

–Ό,τι αγαπώ μου θυμίζει τη μάνα μου!

Εκείνο το άλμπουμ βγάζει επιτυχίες. “Έχω κλάψει”, “Τα τσιγάρα, τα ποτά και τα ξενύχτια”, “Επιμένω”. Και ακολουθεί το “Έλα μωράκι μου”, που γίνεται σλόγκαν.

-Το «Έλα μωράκι μου» ήταν απλά ένα καλό ροκάκι σαν πολλά που είχα γράψει. Η επιτυχία του ξεκίνησε από τη Θεσσαλονίκη και ένα χρόνο μετά ήρθε και στην Αθήνα! Μιλώντας με κορίτσια τότε κατάλαβα ότι άρεσε πολύ αυτό το τραγούδι και μάλιστα μιαν τραγουδίστρια μου είπε άνοιγε το πρόγραμμά της με αυτό . Τη ρώτησα τι της άρεσε στο κομμάτι κι η απάντηση ήταν καταπληκτική… «Το τραγούδι σου είναι ψηστήρι, την ψήνει ο άλλος την γκόμενα με αυτό!». Εγώ πάντως το έγραψα ασυνείδητα, ήμουν πολύ μικρός τότε..

Στη χαραμάδα του πιάνου

Εκεί, στη Θεσσαλονίκη γνώρισα τον Ζαμπέτα. “Ρε Κυριαζή, καλά τα τραγούδια, αλλά από φωνή είσαι στη χαραμάδα!”μου είπε, εννοώντας ότι ήμουν ανάμεσα στα άσπρα και τα μαύρα πλήκτρα του πιάνου, ήτοι ελαφρώς παράτονος!

– Γιατί χάθηκες τελευταία;

– Δεν χάθηκα. Δεν σταμάτησα ποτέ να γράφω τραγούδια. Γράφω συνεχώς. Δεν μπορώ να μην γράψω. Γράφω στίχο, μουσική και ερμηνεύω. Είμαι ο μόνος που δεν έχει τραγουδήσει τραγούδι άλλου ούτε σε δίσκο ούτε σε εμφάνιση. Λέω μόνο τα δικά μου!

-Ετοιμάζεις κάτι αυτό τον καιρό;

–Ο Λάκης Παπαδόπουλος τραγουδάει στον δίσκο του το “Κι αν η τύχη μου”, το κομμάτι που ηχογράφησαν οι “Πρόκες”. Ο Γιάννης Πάριος στον καινούριο του δίσκο ερμηνεύει το τραγούδι μου ” Θέλω να μείνω μόνος μου”. Κυκλοφορεί επίσης ένα δικό μου, “Αυτό το βράδυ” ,ενώ ετοιμάζω μια καινούρια δουλειά Κάνω επίσης μια συνεργασία με τον νέο τραγουδιστή Νίκο Βολάκο. Αναμένεται επίσης να κυκλοφορήσει ένα τραγούδι μου , το “Θάλασσα” με τον Ηλία Ασβεστόπουλο και τους 2002 GR. Παράλληλα έχω έτοιμο σχεδόν τον δικό μου δίσκο, με την Walnut την εταιρεία του Μίλτου Καρατζά. Γράφω αυτό τον καιρό και περνάω πολύ καιρό στο στούντιο.

-Είχες πάντα αδυναμία στα γκρουπ, ε;

–Ναι, πάντα. και τώρα έχω ακούει ένα γκρουπ που το ξεχώρισα αμέσως. Λέγονται “Γυμνά καλώδια” και ο στίχος τους μου είπε πολλά. θα επιδιώξω να τους γνωρίσω!

-Πώς θα αποκαλούσες τη μουσική που γράφεις;

–Από πιτσιρικάς ήμουν στο ροκ. Κάποια στιγμή, ο πατέρας μου αγόρασε μια κιθάρα Fender telecaster και μου είπε: “Ωραία αυτά που παίζεις, αλλά άκου και λίγο Άκη Πάνου”. Άκουσα και πείσθηκα πια ότι το ροκ είναι λαϊκό τραγούδι! Κάποια στιγμή, τον συνάντησα και μου είπε: “Ρε Κυριαζή, κάνεις όμορφα τραγούδια, αλλά πρόσεξε μη σε μπλέξουνε και σε κάνουνε γυαλιστερό!” Μου είπε “όμορφα” τα τραγούδια ο Άκης Πάνου! Συγκλονιστικό! Τί με ρωτάς τί γράφω; Λαϊκό ροκ!