Ας θυμηθούμε το ποιηματάκι που λέγαμε με άσπρα σοσόνια…
25η Μαρτίου: Ας μην ξεχνάμε ότι: “Της πατρίδος μου η σημαία έχει χρώμα γαλανό”
|> Και για όσους το αμελήσαμε, ώρα είναι να αναρτήσουμε στα μπαλκόνια μας αυτό το «τεμάχιον υφάσματος», που το λέμε Σημαία και που η κάθε ίνα της είναι και μία στιγμή δόξας της Ελλάδας και του λαού της. Είναι μία πράξη τιμής για εκείνους που έχυσαν το αίμα τους για να έχουμε εμείς σήμερα αυτή την πατρίδα – ό,τι και αν σημαίνει αυτό για τον καθένα, ασχέτου ιδεολογίας και βαθμού “μοντερνισμού” ή “ωχαδερφισμού”. Ανάλογα…
Της πατρίδος μου η σημαία
έχει χρώμα γαλανό
και στη μέση χαραγμένο
έναν κάτασπρο σταυρό…
Αυτό λέει το γνωστό ποίημα που μάθαμε στο Δημοτικό. Ότι δηλαδή το χρώμα της Σημαίας μας δεν είναι μπλε, αλλά γαλανό! Κι όταν μεγαλώσαμε διαβάσαμε ότι: Η εθνική σημαία της Ελλάδος περιέχει εννέα ισοπαχείς, οριζόντιες και εναλλασσόμενες λευκές και κυανές παράλληλες λωρίδες. Μέσα σε ένα κυανούν τετράγωνο στο πάνω προσίστιο μέρος, υπάρχει ένας λευκός ισόκερος σταυρός.
Οι εννέα λωρίδες αντιστοιχούν στις συλλαβές της ιστορικής φράσης «Ελευθερία ή Θάνατος». Ο σταυρός συμβολίζει τον Σταυρό του χριστιανισμού και της ορθόδοξης πίστης, όπως και ο σταυρός στον ιστό, το επίσημο θρήσκευμα της χώρας, τον χριστιανισμό.
Για όποιον απορεί, πώς και δεν διατηρήθηκε το γαλανό της Σημαίας μας, αλλά έγινε μπλε, αυτό -όπως λέγεται- οφείλεται στον Γεώργιο τον Α’ ο οποίος δεν ήθελε το κυανούν χρώμα της σημαίας να ταυτίζεται με τα χρώματα της Βαυαρίας, από τον βασιλικό οίκο της οποίας προερχόταν ο Όθωνας! Είχαν και οι βασιλιάδες τις διαφορές τους… Ο δε εορτασμός της 25ης Μαρτίου καθιερώθηκε το 1838 με το υπ΄ αριθμόν 980 Βασιλικό Διάταγμα του Όθωνα.
>>> Γελοιογραφία του μοναδικού Γιάννη Κυριακόπουλου (ΚΥΡ). Πιό επίκαιρη δεν γίνεται!