Ερωτήματα:

• Γιατί ο κάθε τιτλούχος “ειδικός επί της τάδε ή δείνα ιατρικής πράξης” μπορεί να ορίζει και νομίμως να εισπράττει μεγαλύτερη έως πολλαπλάσια από την συνήθη στην “πιάτσα”αμοιβή;
• Είναι θέμα διαφοράς ποιότητας η διαφορά αμοιβής ή ζήτημα επιδέξιου marketing και image making;
• Είναι απλώς θέμα προσφοράς και ζήτησης;
• Είναι η υψηλή ζήτηση του θεραπευτή δείκτης ανώτερης ποιότητας;
• Εάν ναι, ποιος έχει πρόσβαση σε αυτόν και τις υπηρεσίες του· ο έχων πραγματική ένδειξη και απορρέουσα ανάγκη ή ο διαθέτων “επαρκές βαλάντιον”;
• Ποιος εξωκοσμικός είπε “δίνε δωρεάν το χρόνο αν θες να σου μείνει λίγη αξιοπρέπεια“;

Ερωτήσεις ήδη απαντημένες άρα και παρωχημένες. Είναι τελικά απλώς οι κανόνες της Αγοράς -ας τους λουστούμε αδιαμαρτύρητα.

Από το άναρθρο σχεδόν “Άλεφ” της προϊστορικής Μαγείας στο Ω-μέγα της Αγοραίας Υγείας, ένας Ιπποκράτης δρόμος -ας ήταν κι αυτός δεινός επαγγελματίας. Από την Κω στη Θεσσαλία με τόσες ταλαντεύσεις, με άπειρες διαψεύσεις… ότι “ο καιρός οξύς”….

Παλινδρόμηση “στου δρόμου τα μισά” της Ιατρικής μπορεί να υπάρξει;

(*) Ο δρ. Αλ. Αρδαβάνης είναι ιατρός ογκολόγος διευθυντής στο αντικαρκινικό νοσοκομείο “Άγιος Σάββας”