Ο ξεριζωμένος Ελληνισμός ψάχνει ακόμη για δικαίωση…
Σειρά βιβλίων του Ι. Γαριβάλδη για την προσφυγιά, που έγραψε και εξέδωσε στην Αυστραλία
|> Σε μια εποχή όπου οι ισχυροί καταγίνονται με την παγκοσμιοποίηση, άσχετα από τις παραδοσιακές και ιστορικές μνήμες των λαών, μια εποχή που το ψέμα διαφεντεύει σε εξεζητημένες προσπάθειες απόσπασης εντυπώσεων στα κοινωνικά δίκτυα αποπροσανατολισμού του κοινού, μέσα σε μια παθιασμένη κοινωνία απόκτησης υλικού πλούτου, έρχεται μια σειρά βιβλίων του ομογενή από την Αυστραλία Ιάκωβου Γαριβάλδη (φωτό), να φέρει στην επιφάνεια μερικά πράγματα που κουβαλάει ο Ελληνισμός για πάνω από εκατό χρόνια και σφριγούν δικαίωση.
Σύμφωνα με το περιεχόμενο της έκδοσης, είναι σπουδαίο ο Ελληνισμός να βλέπει πάντα μπροστά, γνωρίζοντας τα ανυπεράσπιστα παθήματα του παρελθόντος όσο το δυνατόν επουλώνοντας τα αιμοσταγή τραύματα που τον βαραίνουν από εχθρικές τακτικές και καταστρεπτικές συγκυρίες. Πρέπει να βλέπει πάντα μπροστά, μη λησμονώντας τους δικούς του ανθρώπους, τα πάθη και επιτεύγματά τους στο δρόμο της ζωής. Λαός που ξεχνάει την ιστορία του δεν έχει μέλλον. Και η ζωή των προσφύγων που διώχθηκαν με το χειρότερο τρόπο από τη Μικρά Ασία δεν ήταν μόνον μία δολοπλόκος αντεκδίκηση, ήταν και ένα αδρομερές δίδαγμα. Δίδαγμα για όσους επιθυμούν να διδαχθούν και να ισχυροποιήσουν έτσι την αντίστασή τους στην κατάφωρη αδικία.
Είναι ανάγκη σήμερα ο Ελληνισμός να ξεπεράσει τις καταστροφές που υπέστη στα χέρια και στο μίσος αλλοεθνών, αυτοί που θεωρούν νομικό τους δικαίωμα την υφαρπαγή περιουσιών και κατάκτηση εδαφών φιλήσυχων και πολιτισμένων λαών. Πρέπει να φανούμε αντάξιοι εκείνων που θυσιάστηκαν αντιμετωπίζοντας κακοπροαίρετες προθέσεις, ενώ θέλουν εμάς να φανούμε δυνατοί. Είναι ανάγκη να κοιτάξουμε το μέλλον με όση αισιοδοξία κι ελπίδα μπορούμε να συνάξουμε, έστω και αν «Η αδικία και η μοχθηρία υπάρχουν από πρόθεση» όπως λέει ο Αριστοτέλης.
Δύσκολο βέβαια να ξεπεράσει κανείς τις απροσδόκητες σφαγές που είδε με τα μάτια του και τις φρικιαστικές κρεμάλες συγγενικών του προσώπων, ιδιαίτερα αυτών που είναι φρέσκες ακόμη στη μνήμη. Δύσκολο, ίσως και ακατόρθωτο, αλλά υπάρχει πιθανότητα οι επόμενες γενεές να καταφέρουν να ζήσουν μ’ αυτή τη σκληρή συγκυρία, εάν γνωρίζουν ότι τα παθήματα της οικογένειάς τους έχουν καταγραφεί, έχουν σωστά αναγνωριστεί, έχουν αξιολογηθεί ή έχουν τουλάχιστον εισακουστεί. Τότε μόνον υπάρχει μια ελπίδα να ξεπεραστεί αυτό το δράμα που δεν αφήνει τον Ελληνισμό ήσυχο, το δράμα που πέρασαν εκείνοι, οι δικοί μας άνθρωποι, οι γονείς, οι παππούδες και γιαγιάδες μας, τ’ αδέρφια και οι συντοπίτες μας που ξεσηκώθηκαν και με την ψυχή στο στόμα ήρθαν από τη Μικρά Ασία εκδιωγμένοι. Περισσότερο εκείνοι που δεν κατάφεραν να ξεφύγουν κι άφησαν την τελευταία τους πνοή στη γη που λάτρεψαν. Στη γη που πότισαν με αίμα και ιδρώτα.
Χρειάζεται κατά συνέπεια μια ουσιαστική και πειστική καταγραφή των συμβάντων, η οποία θα λέει τα πράγματα με το όνομά τους και δεν θα σκεπάζει γεγονότα για πολιτικούς ή καιροσκοπικούς λόγους. Ποιοι οι καλύτεροι μάρτυρες αυτών των γεγονότων εκτός από αυτούς που τα πέρασαν ή άκουσαν την αστείρευτη αγωνία στη φωνή και τη διάβασαν στο ρυτιδιασμένο πρόσωπο των πολυαγαπημένων συγγενών τους;
Αυτές λοιπόν οι μαρτυρίες καταγράφονται και στο βιβλίο «Νικομήδεια – Μνήμες Προσφύγων», (Εκδόσεις Ναυτίλος – Αυστραλία) που ταξίδεψε από τόσο μακριά για να υπενθυμίσει αυτό που δεν θα ξεχαστεί ποτέ, και να προσφέρει αυτή την ελπίδα που ζητάμε για να το ξεπεράσουμε. Στο βιβλίο υπάρχουν ιστορίες γεμάτες ηρωισμό και αυτοθυσία οι περισσότερες από τις οποίες δεν κατέγραψε ποτέ πριν κανείς.
Η έρευνα άρχισε τον Ιανουάριο του 2011 μέσα από μια ιστοσελίδα με τίτλο «Μνήμες – Αλησμόνητες Πατρίδες» που στήθηκε ακριβώς για τον λόγο να καταγράψει αυτές τις συγκλονιστικές μαρτυρίες συνανθρώπων μας, τουλάχιστον αυτών που μπόρεσαν, θέλησαν, θυμήθηκαν τον πόνο, έδειξαν ηρωισμό, είχαν την ευκαιρία και αρκετή τεχνική γνώση να τις δημοσιεύσουν. Και τις προσέφεραν εκτός των άλλων, με την ελπίδα να μην επαναληφθούν στον σύγχρονο κόσμο. Την ιστοσελίδα αυτή την έστησε ο ίδιος ο συγγραφέας, πλήρωσε τα έξοδα συντήρησης και συνέλεξε το υλικό με τη βοήθεια δύο άλλων Θεσσαλονικέων των οποίων τα ονόματα υπάρχουν στην εισαγωγή του βιβλίου. Ακόμη και η εκτύπωση και διανομή των βιβλίων έγινε από τον ίδιο για να θυμηθεί τον πολυαγαπημένο παππού του Γιακουμή, από το Μαρμαρά της Μ.Α. με τις ανεπανάληπτες ιστορίες ηρωισμού και αυτοθυσίας που περιμένει με λαχτάρα κάθε παιδί.
Βέβαια κανένα συγνώμη από τους θύτες δεν περιμένουμε, αυτοί ακόμη απειλούν και αυθαδιάζουν, εμείς όμως μπορούμε να τα ξεπεράσουμε αυτά τα μικρόψυχα μίση. Μπορούμε να καταγράψουμε τα γεγονότα που γνωρίσαμε και να αφήσουμε την ιστορία να κρίνει. Δίχως την αμερόληπτη καταγραφή δεν μπορούμε να ησυχάζουμε σαν λαός και σαν πολιτισμένοι άνθρωποι.
Στο βιβλίο «Νικομήδεια» ο συγγραφέας καταγράφει μέσα σε περισσότερες των 180 σελίδες καταγράφει το μαρτύριο 500 Μικρασιατών της Νικομήδειας που προσέφεραν τις ιστορικές τους μνήμες καθώς και φωτογραφικό υλικό από τα μέρη και τις οικογένειές τους.
Το βιβλίο «Νικομήδεια – Προσφύγων Μνήμες» θα παρουσιάσει στη Νέα Τρίγλια Χαλκιδικής ο καθηγητής Εμμανουήλ Χ. Χριστοφορίδης, παιδικός φίλος και συμμαθητής του ομογενή Ιάκωβου Γαριβάλδη που ζει μόνιμα στην Μελβούρνη. Η παρουσίαση θα γίνει στο πλαίσιο των ετήσιων εκδηλώσεων μνήμης της προσφυγιάς με τίτλο «Χρυσοστόμια» από τον Λαογραφικό Σύλλογο Απανταχού Τριγλιανών στις 8 Σεπτεμβρίου 2019 και ώρα 6:30 μ.μ.
Το βιβλίο «Νικομήδεια – Προσφύγων Μνήμες» ανήκει στη σειρά δώδεκα βιβλίων του ιδίου, με γενικό τίτλο «Προσφύγων Μνήμες» που καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος των περιοχών του Μικρασιατικού Ελληνισμού και θα παρουσιαστούν σε διάφορες εκδηλώσεις τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο 2019 και κατά το 2020.