Σας παρακαλούμε κύριοι… Αφέντες των Λεφτόνε, βρείτε τα μεταξύ σας!
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι στο Δημόσιο Χρέος, χαίρετε!
Ζούμε εδώ και πολύ καιρό, κάτω από την «Δαμόκλειο Σπάθη» της χρεωκοπίας, με στάση πληρωμών, αποκλεισμό αναλήψεων από τράπεζες και με ό,τι άλλο θανατερό αποφασίζουν να μας κάνουν την ζωή μαρτύριο κάποιοι τυποραδιοτηλεοπτικοί… παράγοντες.
Ο μόνος που είπε στους Ευρωπαϊκούς συμμάχους και εταίρους μας, μιά σοβαρή, αμετάκλητη και πολύ ανησυχαστική κουβέντα, είναι ο κ. Γιάνης Βαρουφάκης, που στην τάδε Σύνοδο του Γιουρογκρούπ, σήκωσε το δάχτυλο και ξεστόμισε το, μέχρι τότε ανήκουστο, «Κυρίες και κύριοι, εδώ ήμαστε όλοι ίσοι»!
Νεκρική σιγή… Εδώ είπαμε όλοι «Μπράβο, καλά τους τά ’πε επιτέλους!» βεβαίως, για εμάς που… δεν είμαστε στο «κόλπο». Αλλά, τους είπε και κάτι πολύ πιο σοβαρό και… επικίνδυνο: «Κυρίες και Κύριοι, εδώ όλοι ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ και ήμαστε ΟΛΟΙ ΣΥΝΥΠΕΥΘΥΝΟΙ». Γιατί όλα εκεί τα περί τα οικονομικά και γεωπολιτικά… ξεφτέρια. ξέρουν πολύ καλά ότι το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, είναι μία… αστροφυσικά, Μαύρη Τρύπα! Γεγονός που δεν το δημοσιοποιούμε, για να μην γίνει της… παγκοσμίως εκδιδομένης γυναικός το κιγκλίδωμα! Το οποίον ξεκίνησε δειλά-δειλά, από την Αμερική, όταν κάποιος τραπεζικός Αστραπόγιαννος, ξεπέταξε, αλλά κατάφερε να «περάσει» και με νόμο, ότι: Οι τράπεζες μπορούν να δανειοδοτούν με ποσά… δέκα φορές, το νομισματικό τους απόθεμα!
Και εκείθεν… τρεχάτε ποδαράκια μου! Διότι…
Μία «Χ», όχι και πάρα πολύ μεγάλη τράπεζα, κυκλοφόρησε στην πιάτσα, ότι σκοπεύει να κάνει πολλές και πλούσιες δανειοδοτήσεις. ΄Οσοι πιστοί προσέλθετε… Σας θυμίζει κάτι; Ελάτε τώρα… κακεντρεχείς!..
Μαζεύανε λοιπόν τις αιτήσεις, τις αξιολογούσανε στο τάκα-τάκα, κάνανε την… σούμα για να δουν πόσο πάει το μαλλί και λέγανε σε δυό-τρεις άλλες «Χ» τράπεζες: Δανείστε μας παρακαλούμε 3-4 εκατομμύρια δολλάρια για τρεις, λέμε, μήνες! Με «συντροφικά» επιτόκια βεβαίως… Τα τσουβαλιάζανε, δανείζανε με ό,τι επιτόκια γουστάρανε και σε τρεις μήνες…επιστρέφανε τα δανεικά, γιατί βεβαίως, με δέκα φορές «ταβάνι» στην δανειοδότηση, δεν πειράζανε τα δανεικά και εκείθεν… με τα επιτόκια που χρεώνανε. Κλάφτα Χαράλαμπε για τους δανειολήπτες.
Και όσο πληρώνανε οι δανειολήπτες, πήγαινε ρολόϊ το μαγαζί… Μόλις όμως και λόγω της «λιτότητας» σκάσανε τα πρώτα κανόνια, άρχισαν να σκουραίνουν τα πράγματα, με κορύφωση στην περίφημη Λήμαν Μπράδερς, όπου μετά έγινε το… «έλα να δεις»!
Η ίδια «εξυπηρέτηση» γινότανε και μεταξύ ΟΛΩΝ των άλλων τραπεζών, πράγμα πού άρχισε να τους φέρνει δυσκολίες στην ρευστότητα… Ας είναι καλά τα νομισματοκοπεία… Τυπώναμε, ανεξέλεγκτα, εκείνη την εποχή τουλάχιστον, αβέρτα πάγκο κι ήμαστε όλοι μια… ωραία ψυχολογία!..
Τώρα, βέβαια μέσα σ’ όλη αυτή την ευδαιμονία, γίνανε και μερικά… «παρατράγουδα». Δίναμε δηλαδή στους Άραβες, πετροδόλλαρα κι ήμασταν πολύ χαρούμενοι που τους πέρναμε τα πετρέλαιά τους με κουρελόχαρτα, μέχρι που κάποιοι σεΐχηδες στείλανε τα παιδάκια τους και σπουδάσανε στα… πανεπιστήμιά μας… Και ξεσκολίσανε όλα τα… γήπεδα!
Σκάσανε λοιπόν κάποιοι Λάντεν, στη Νέα Υόρκη. Για να καταλαβαινόμαστε: Μπιν Λάντεν, σημαίνει «γιός του Λάντεν». Ο Οζάμα δηλαδή, είχε και άλλα αδελφάκια… Βρίσκουνε λοιπόν κάποιους καλούς μεγαλομεσίτες, τους πάνε στο δρόμο και του λένε: Πόσο κάνει αυτό το σπίτι; Απαντάνε οι μεσίτες: Αυτό είναι το Τάδε κύριε… Και τους λέει ο άλλος: Δεν σε ρώτησα πώς τό λένε, σε ρώτησα, πόσο κάνει! Αμολιόνται οι μεσίτες, καταλήγουνε σε κάποιο αστρονομικό ποσόν, τους το λένε και αυτοί, χωρίς να παίξει το ματάκι τους, τους λένε: «Μόνο; Πάρτε τα και σε δολάρια!». Κόκκαλο η πλατεία!
Και για να μην πει κανείς ότι λέμε ό,τι μας κατεβαίνει, τραβάτε ρωτήστε πόσα κτήρια και επιχειρήσεις έχει, ΜΟΝΟ η οικογένεια Λάντεν, μέσα στην Ν. Υόρκη και βλέπουμε! Αυτό εις επίρρωση του… σοφού ρητού: «Σκουπίδια δίνεις – σκουπίδια παίρνεις»!..
Λοιπόν, για να μην το πολυτραβάμε, κάποτε τα χαρτονομίσματα γράφανε ολογράφως το ποσόν, με την σημείωση: Πληρωτέα από την Τράπεζα της Ελλάδος, ΕΙΣ ΧΡΥΣΟΝ! Άντε τώρα να βρεις χαρτονόμισμα, με αντίκρισμα σε χρυσό… Ούτε η… Αγγελική Νικολούλη δεν το ανακαλύπτει!
Ο Βλαδίμηρος πέταξε ένα «θα βγάλω ρούβλι με αντίκρισμα σε χρυσό», αλλά συνάντησε φαίνεται κάποιους τραπεζίτες και το λησμόνησε! Επειδή όμως εμείς δεν ξεχνάμε, σας παρακαλούμε κύριοι… Αφέντες των Λεφτόνε, βρείτε τα μεταξύ σας, γιατί πολύ μας σκοτίσατε και ας μην ξεχνάτε ότι υπάρχει το τραγουδάκι του Χάρρυ Κλινν, που λέει: «Βρε, άντε να πά να γά, άντε να πά να γά, άντε να πά να γά…»!..
Χαίρετε, Ντάνος.