“Πρέσπες”, ανεξαρτητοποιήσεις, διαγραφές, συλλαλητήριο, έκτροπα, και Στέφανος Τσιτσιπάς…

|> Στέλιος Κοπανίδης

|> Ανοίγω την τηλεόραση και «πέφτω» στις ειδήσεις. Πρώτη είδηση το συλλαλητήριο στην Αθήνα για το Μακεδονικό, τα έκτροπα που το αμαύρωσαν ή προσπάθησαν να το αμαυρώσουν, οι διεργασίες των κομμάτων, οι ανεξαρτητοποιήσεις και διαγραφές βουλευτών, το παρασκήνιο, ο κυβερνητικός αγώνας για την επικύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών, χωρίς καμία αναφορά για το τι μέλλει γενέσθαι μετά, τα υπέρ και τα κατά της συμφωνίας, η καμένη, για άλλη μια φορά, Αθήνα…

Δεύτερη είδηση ο Στέφανος Τσιτσιπάς, ο 20χρονος Έλληνας τενίστας, που συνεχίζει ακάθεκτος την πορεία του στο αυστραλιανό Open. Από τη μια το Μακεδονικό, από την άλλη ο Στέφανος. Δύο ειδήσεις διαφορετικού περιεχομένου που φαντάζουν παράταιρες, αλλά με τόσα κοινά κοινά στοιχεία και τόσες παράλληλα αντιθέσεις.

Το συλλαλητήριο στην πρωτεύουσα για το Μακεδονικό ήταν πράγματι ογκώδες. Η ελληνική σημαία καταμεσής της πλατείας Συντάγματος δεν κυμάτιζε μόνη της, στο κενό. Την κρατούσαν άνθρωποι όλων των ηλικιών. Όπως σε όλα τα συλλαλητήρια που πραγματοποιήθηκαν για αυτό το μεγάλο εθνικό θέμα τους δώδεκα τελευταίους μήνες.

Πέρα από ιδεολογίες, ιδεοληψίες, κρυφές σκοπιμότητες και ακρότητες, ένα μεγάλο κομμάτι του ελληνικού λαού ενώθηκε σ’ έναν κοινό σκοπό, σε μια ύστατη προσπάθεια να προασπίσει το εθνικό συμφέρον, με γνώμονα την αλήθεια και την ιστορική συνείδηση. Και αυτό το κομμάτι σιγά σιγά βρήκε συνοδοιπόρους και μεγάλωσε, με αποτέλεσμα να εκπροσωπεί την πλειονότητα του ελληνικού λαού που αντιτίθεται στην επικύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών. Όχι τόσο για την ίδια τη συμφωνία, αλλά κυρίως για τους λόγους που εκπορεύεται και αυτούς που επιζητούν διακαώς την επικύρωσή της.

Ο ελληνικός λαός έδειξε εμπράκτως ότι οσφρίζεται και αντιλαμβάνεται εάν κάτι είναι άδολο ή κατευθυνόμενο. Παράλληλα έδειξε ότι διψά για αυτό το κάτι που θα βγάλει από μέσα του τη δύναμη, που θα τον κάνει να εμβαθύνει και να αναζητήσει την εθνική του ταυτότητα, τοποθετώντας την ίδια τη χώρα πιο υψηλά από το εξαθλιωμένο πορτοφόλι του.

Παρά την ύπνωση και την καταρράκωση της αξιοπρέπειας που έχει υποστεί την τελευταία οκταετία με τα αλλεπάλληλα Μνημόνια (που ναι μεν τύποις βγήκαμε αλλά είμαστε δεμένοι πισθάγκωνα στους όρους τους) και την οικονομική εξαθλίωση της χώρας, ο ελληνικός λαός έδειξε ότι θέλει να δώσει μάχες. Μάχες για την τιμή και την αξιοπρέπειά του. Μάχες για την αλήθεια και όχι τον σφετερισμό.

Το Μακεδονικό ξύπνησε από τη χειμερία νάρκη νάρκη τα κύτταρά του και αποτέλεσε αφορμή να ξαναβρεί τις χαμένες δυνάμεις του και μέσα από αυτές να βρει ένα σημείο εκκίνησης. Σε τελική ανάλυση τα εθνικά θέματα δεν θα έπρεπε να είναι διαπραγματεύσιμα. Άλλωστε αυτές οι φωνές που ενώθηκαν, ετερόκλητες φωνές, «δεξιές», «κεντρώες», «αριστερές», αίφνης δεν ονειρεύονται την Κόκκινη Μηλιά, όπως έσπευσε να τις χαρακτηρίσει λαλίστατος υπουργός. Δεν μπορεί να εμφορείται από φασιστικές ιδέες το 70% ή το 80% του ελληνικού λαού…

Το μήνυμα που έδωσαν όλα τα συλλαλητήρια για το Μακεδονικό και το οποίο εξέλαβε το κυβερνητικό επιτελείο είναι ότι ο λαός δεν μοριοποιείται, ότι σε δύσκολες χρονικές συγκυρίες θυμάται την ιστορία του, προστρέχει σ’ αυτήν ενάντια σε κάθε προσπάθεια αποσταθεροποίησης και επαναχάραξης του ευρωπαϊκού χάρτη. Βεβαίως καλό θα ήταν αυτή η έμπρακτη αντίδραση να έπαιρνε «σάρκα και οστά» και για άλλα φλέγοντα θέματα, όπως η Παιδεία, η Υγεία, η Δικαιοσύνη, η ανεργία, η μείωση μισθών και συντάξεων, η ποιότητα της ζωής που χάσαμε με την γένει φτωχοποίησή μας. Ας είναι όμως…

Τα έκτροπα που συνόδευσαν το μεγάλο συλλαλητήριο για το Μακεδονικό είναι η μία Ελλάδα. Η άλλη Ελλάδα βρίσκεται στην επόμενη είδηση και στον Στέφανο Τσιτσιπά. Ότι με τη δύναμη της ψυχής του, αλλά και το μεγάλο ταλέντο του, αναδεικνύει μέσα από το δικό του πεδίο την Ελλάδα. Μια Ελλάδα που μπορεί να καταφέρει πολλά. Αρκεί να την αφήσεις να βγάλει από τα κύτταρά της τη δύναμη και τη θέληση. Αυτή η Ελλάδα που μπορεί να μεγαλουργήσει και να δείξει τον δρόμο της επανεκκίνησης σε όλους τους τομείς. Της Ελλάδας του «θέλω», του «μπορώ» και όχι των «πρέπει»…