«Απ τη μια ο Μάνος με τον Σολωμό και τον Αργυράκη και τον Καστρινό. Κι από την άλλη ο Μικης με τον Μποστ και τον Κακογιάννη»…

|> «Απτο μικρο μοναστηρακι», τιτλοφορεί ένα κείμενο-χείμαρρο που έγραψε στο f/b την Κυριακή 19/6/22, ο Σταμάτης Κραουνάκης. Ένα κείμενο, που με τη δική «του» ελεύθερη φρασεολογία, παρουσιάζει ένα παζλ από εικόνες της θεατρόφιλης Αθήνας του άλλοτε. Τότε με τις θεατρικές πιάτσες, τα «μεγάλα ονόματα» και εκείνα τα καλοκαίρια της λεωφόρου Αλεξάνδρας και του Άλσους Παγκρατίου. Έτσι, όπως θυμάται, χαρακτηρίζει, κρίνει, περιγράφει και… γράφει ο Σταμάτης Κραουνάκης, με τον δικό του τρόπο…

#Απτομικρομοναστηρακι

Καλοκαιράκι. Στρωμένο χαλάκι με αύρα θαλασσινή και μυρωδιές εξαιρέσεις του θέρους. Η πόλη άρχισε τα θέματα της.

Ηρωδεια, πλατειες νερου, και γω θυμηθηκα κατι παμπαλαια

“Α ρε Αθήνα με τα αναψυκτηρια σου και τα θερινα σου θεατρα

Α ρε Αθηνάρα

που λυσσαγες στα λευκα φουστανακια και τα τρελλα πουκαμισακια

Μπαλλετα στην Αλεξανδρας στις επιθεωρησεις

Ζευγαρωματα

Ο Λειβαδίτης, η Ρενα Ντορ, η Μπεττυ Μοσχονά,

ο Παράβας.

Ο Βουτσάς τριαλαλαμ κωστακη

Ο Δαλιανίδης, μαριχουανα στοπ

ο Βοσκόπουλος με τη Λάσκαρη.

Μετροπολιταν πιο πλαι οδος ονείρων

Στο παρκ η ομορφη πολη

Οι δυο συνθετες μας σε δημιουργικη κοντρα

Απ τη μια ο Μάνος με τον Σολωμό και τον Αργυράκη και τον Καστρινό.

Κι από την άλλη ο Μικης με τον Μποστ και τον Κακογιάννη.

Τι διαβαζεις απ τη μια τι απ την άλλη

Καλοκαιρια μικρες σαιζον

Επιθεωρηση

Και μετα

Το Ελευθερο Θεατρο στο Παγκρατι.

Τα θυμαμαι αυτά όλα

Με τα σκηνικα του Δαμιανου και τα τρελλα του αιωνιου Φλερύ.

Μια ομαδα που εγραφε μονη της και λυσσαγε

Η Σμυρναιου σ ένα νουμερο χαμος

η Αννα στην μανα του κεντρωου

Η Υβόννη μισχος

Και Γκόλφω και Σιγα τον Πολυελαιο.

Και ένα δυο τρια μπουτι

Και συνεβη στην κατινα

Ο Φασουλής τζοβενο

Ο Κιμουλης Ελπιδα στο σωκρατη εσυ σουπερ σταρ και ο Βογιατζής κατουρημα μανα κορη που ετοιμαζονται να βγουν με τον αθανατο Μίμη Χρυσομάλλη και μια σιδερώστρα.

Ολα τα βαριεμαι που κανουν τα ψαγμενα και τα γουορκ ιν προγκρες

Ποτε θα τελειωσει το προγκρες να δω το κανονικο.

Βαριεμαι τ αρχαια εργα με τα ταγιερ και τα κοστουμια κλαουδατος,

Θυμαμαι τον Κουν,ιουλιανου και τριτης σεπτεμβριου

Η τυχη της μαρουλας ο καραγκιοζης παρα λιγο βεζυρης

Οι κοπανες μου με την Κατσιαδάκη.

Το θεατρο της οδου μαυροματαιων

χαιρετα μου τον πλατανο

η πιαφ της Τανιας , τοσο χαϊ εν τελει

Το θερινο της Αλίκης , ευθυμες χηρες και καμπιριες και λαικη απογευματινη απαστραπτουσα και μετα η ελευθερη σκηνη

Το Αθηναιον του τσιρκου

Της Τζενης και του Κώστα

Ε ρε κι ο Ξυλούρης αναστημα

Όλα αναστημενα καλοκαιρι 73

Καμπανελλης σπαθαρης

και τα ΝΕΑ να στελνουν τον κοσμο σιωπηλα

Η δευτερη σελιδα τοτε με τους μεγαλους

Σταματιου Πηλιχος

Ουρες στην πατησιων

Άλλα τα καλοκαιρια της αθηνας

Όχι δεν είναι μνημοραγια

Είναι η πιστη που χαθηκε

Κι εβαφε το Παγκράτι με ασβεστη το αλσος

Κι εβαζε ο Λουκιανος τα τεσσερα οργανα κι εν α τρομπονι κι απανω τα παλιοπαιδα μαζευαν ολη την Αθήνα και τα χωνανε.

Τα μιουζικαλ του Λειβαδα, με Σμαρουλα,στο παρκ το απιθανο Σικαγο. σπαει ταμεια το μαγκες και κουκλες η Σμαρουλα θεα

Ο Δάνης εξοχος

Και μετα με το Λακη στο αθηναιον

Τη χρονια του Σαρτζετακη , που μας το κλεισανε γιατι ελεγε ο Λακης τον προεδρα μαλακα.

Άλλο το καλοκαιρι τοτε αλλοι οι αθηναιοι τοτε

Αλλη η ζωη τοτε

Τιποτα κατι λιγο που ξαναφουντωσαν κατι αυλες

Εκαμα μια πρωτια στην αυλη του ελληνικου κοσμου συρμα και πλακωσαν οι αθηναιοι αφοβα γρανιτα ροζ και τσουγαρο και δεν ενοχλεις κανενα…θα μπορουσε να γινει νεος θεσμος…τιποτα.

Και μετα παλι τιποτα

Και κλεισαν μετα τα κηποθεατρα και η λεωφορος αλεξανδρας εγινε ασυμφορη

Και ηρθε η τεχνοπολις που αντι να είναι ανοιχτο φυλακιο της καινουργιας εκφρασης νοικιαζει αβερτα με χοντρο ποσοστο.

Και το υπεροχο βεακειο ανθισταται αλλα δεν βγαζει γιατι αλλαξανε τα μαγαζια γιναν δημοτικα και χαλασε η πιατσα.

Τα λεω με μισα λογια σημερα

Όχι δεν μνημοραγω αλλα κατι αλλαξε και εγινε χειροτερο

Οι διαμεσολαβητες τα γραφεια συναυλιων

Αυτη η αθλια γραμματοσειρα του φεστιβαλ

Διασκευες ταινιων

Οι ικανοι στην απ οξω

Μας εφαγε το φσαν φσαν και αρωμα

και θα επιμεινω αυτό που λεω καιρο γιατι γιναν όλα ετσι γιατι

Γιατι επαψε να εχει σημασια το εισιτηριο

Γιναν όλα ετοιματζιλα τι δινει ο δημαρχος τι δινει το υπουργειο

Θυμαστε που εκπολιτιστηκε με μπρεχτ ολη η ελληνικη επαρχια? κλαψαμε.

Και μετα τα τραπεζοκαρεκλα οι ετοιμες πανηγυρεις η εφη θωδη τα τρελλοκομεια

Ο συντονισμος του κοινου στο ό,τι ναναι

Οι πιατσες και τα αρχαια θεατρα στην διαθεση του οιουδηποτε

Οι τραγωδιες χυμα στο κυμα

Ποσες πιατσες θα κοψουμε

Κι εκει όλα συχριστα

Θυμαμαι την περιοδεια με το Λακη και τη Λυσιστρατη το 86 αναψαν βεγγαλικα παντου οι κριτικοι μας βριζανε

Αλλα συνερεε το πληθος και ουρλιαζε

Τους Αχαρνης με το Χατζακη ,ξελασπωσε το κρατικο.

Ο Λακης ακομα αθωος και μεις τα καυμενα τριανταρικα με πιστη ότι θα τα καταφερουμε να βαλουμε ενα πετραδακι στην πιστη

Ζουσε η Τζενη κι η Αλικη, που φυγαν καλοκαιρι κι οι δυο

Οι θιασοι των καλοκαιριων της αθηνας γιναν ζητιανοι της αυτοδιοικησης

Τσιρακια των πολιτιστικων των δημων που τα μοιραστηκανε με τα γραφεια διοργανωσης

Χαλασαν όλα

Οι βραχοι που ηταν μια ανασα

Κινδυνευουν.

Τρικλοποδιαστηκε κι αυτό από την γκρινια

Ότι ητανε να στηριχτει ερχοταν ενα χερι και τοπαιρνε ο διαολος

Οπου σταματαγε καποιο χερι τη μιζογκα σταματαγανε όλα

Να παμε

Και δε με νοιαζει τι θα δω εχω δει πολλα

Την ψευδομαλακια την κουλτουριαρικη δε θελω

Αυτό που τακανε όλα ασημαντα και χωρις φωνη και χωρις πιστη και χωρις στοχο με νοιαζει

Με χωρις μπατζετ όπως παλια τι βαζει ο καλλιτεχνης

Τι?

Αυτό να πληρωθει

Αυτό πασατεμπο και πιστη και μαλλι της γριας και παγωτο και κλειστή τηλεόραση να πιανει χωρο στο σαλονι κλειστη για παντα σκοτεινο μαυρο του ψευδους

Κι αν δεν υπαρχουν ωραια παρκα

Κι ωραια θεατρα παντου

Πουναι τα ρουχα του Διονυση Φωτοπουλου

Χαλασανε όλα να ξανα γινουν απ το μηδεν

Πισω παλι το καλοκαιρι μου

Ξανα πισω δικο μας ορθιο αθηναικο καλοκαιρι φτανει πια

Να ξαναδουλεψει το αλσος παγκρατιου το γκρην παρκ που καθεται κλειστο η Δωρα Στρατου η ετοιμορροπη

Μονο το Αλσος κραταει.

Φτανει πια

να βγουν οι μουσικες με τα ντενεκακια

κι ο Καραγκιοζης δημαρχος

Συμβαινει στην Κατινα.

> «Όσοι ξεφύγαμε από τις ‘στοργικές θωπείες’ της μητρός Ελλάδος και μείναμε ελεύθεροι, θα διδάξουμε και τους άλλους να γίνουν ελεύθεροι και να μην ανήκουν πουθενά». [ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ]