Έφυγε ένας έφηβος ετών 88. Τον έλεγαν Ζαν-Πωλ Μπελμοντό
Ο Μπεμπέλ έκλεισε τα μάτια του αφήνοντας πίσω τον «γόη», τον «απίθανο τύπο» και έχοντας διαγράψει μία θαυμαστή πορεία στην 7η Τέχνη – Μια μεγάλη μορφή του γαλλικού και του διεθνούς Κινηματογράφου
Παντελής Ξανθίδης |> Αν και ήταν 88 ετών και «πληγωμένος» -χρόνια τώρα- από ένα εγκεφαλικό, που σχεδόν τον είχε καθηλώσει, δεν μπορείς να πεις ότι «έφυγε ένας γέρος».
Όχι, γιατί ο Ζαν-Πωλ Μπελμοντό, δεν γέρασε ποτέ! Άνθρωποι που τον έζησαν από κοντά έχουν να πουν ότι εκείνος ο «τρελούτσικος» που δεν δεχόταν κασκαντέρ και «ανάπνεε» με τις πλάκες του, ποτέ δεν δήλωσε «απών» και δεν συμφώνησε με το γέρικο κορμί του…
Ναι, δυστυχώς, ο Μπεμπέλ δεν βρίσκεται πιά ανάμεσά μας. Έκλεισε τα μάτια του και άφησε πίσω του τον «γόη», την «εμβληματική μορφή του γαλλικού σινεμά» και του «απίθανου τύπου». Ο Ζαν-Πωλ Μπελμοντό θα μείνει μία ανάμνηση και θα τον χαιρόμαστε όταν βλέπουμε τις ταινίες του…
Μία από τις αυτές τις ταινίες ήταν «Οι διαρρήκτες» («Le Casse») του Ανρί Βερνέϊγ (1971) που ένα μεγάλο μέρος της γυρίστηκε σε Αθήνα και Πειραιά και που ο Ζαν-Πωλ Μπελμοντό έπαιζε μαζί με τους Ομάρ Σαρίφ, Ρομπέρ Οσέν, Νικόλ Καλφάν, Ρενάτο Σαλβατόρι και η Νταϊάν Κάνον.
Στα γυρίσματα, εκεί έξω από το «Χίλτον» -όπου σήμερα βρίσκεται ο «Δρομέας»- έτυχε να τον γνωρίσω. Να γνωρίσω αυτόν τον εντελώς αντιστάρ, τον απλό, τον καλαμπουρτζή. Τον ίδιο τύπο συνάντησα μετά 5-6 χρόνια στη Μασσαλία και στα μέσα της δεκαετίας του ’80 σε ένα ταξίδι του στην Αθήνα.
Η είδηση για τον θάνατο αυτού του μεγάλου Γάλλου ηθοποιού, «έπεσε» πολύ στο «προσωπικό» κι αυτό δεν μ’ αρέσει. Αλλά δεν μπορούσα να κάνω διαφορετικά. Καλό σου ταξίδι Μεμπέλ…
>>> Παρακάτω ένα θαυμάσιο video αφιέρωμα από το “Le Parisien”