Τύπος Πειραιώς - Ενημέρωση
Ποιό είναι το κόστος ενός παιδιού στην Ελλάδα και ποιο στη Γερμανία
Μία επιστολή στο pitsirikos.net, όπου κατατίθενται στοιχεία για το πώς αντιμετωπίζεται το αύριο στις κοινωνίες των δύο χωρών
pitsirikos.net |> Γεια σου, Πιτσιρίκο μου. Καιρό είχα να σου γράψω. Επειδή σου είπα ότι θα έγραφα ένα κείμενο για το κόστος μια εγκυμοσύνης και το μεγάλωμα ενός παιδιού στην Ελλάδα, μάζεψα τα στοιχεία και το έκανα. Τα στοιχεία για την Ελλάδα έχουν την ακρίβεια, βάση αυτών που μου είπαν. Για την Γερμανία τα ξέρω ο ίδιος. Επίσης, ξεκαθαρίζω ότι το κείμενο αυτό δεν είναι Ελλάδα vs Γερμανία, αλλά έχει άλλο σκοπό, τον οποίο ελπίζω να καταλαβαίνουν όλοι.
Κατ’ αρχάς, ξεκινάω με το ότι η Ελλάδα, η Ισλανδία, το Μαυροβούνιο, η Πορτογαλία και η Σλοβακία είναι οι μόνες χώρες στην Ευρώπη που δεν δίνουν στοιχεία για τις καισαρικές τομές που γίνονται.
Παρ’ όλη την έλλειψη των στοιχείων, όμως, ο Π.Ο.Υ. το 2016 αναφέρει ότι στην Ελλάδα περισσότερα από τα μισά παιδιά γεννιούνται με καισαρική τομή. Τα στοιχεία ενώ είναι θολά, λένε ότι 6-8 παιδιά στα 10 γεννιούνται με καισαρική τομή, πράγμα το οποίο λέει πολλά για το σύστημα υγείας της χώρας.
Με τα υψηλά αυτά νούμερα, δύο πράγματα μπορεί να υποθέσει κανείς, ότι όλες αυτές οι γέννες στην Ελλάδα είναι προβληματικές, πράγμα το οποίο θα πρέπει να ελεγχθεί από επιστήμονες για το τι συμβαίνει με το ελληνικό DNA. Δεύτερον, υπάρχει ένα μεγάλο κύκλωμα γιατρών που αντιμετωπίζει την γέννα σαν δουλειά Δευτέρα-Παρασκευή 9-5 , οπότε κανονίζουν όλα τους τα ραντεβού εκείνες τις ώρες και επιπρόσθετα αυξάνοντας το κόστος για τους γονείς, αφού απαιτούνται περισσότερες μέρες παραμονής στο νοσοκομείο.
Επίσης, στην Ελλάδα μια έγκυος γυναίκα για έναν εργοδότη είναι βάρος, γιατί πρέπει να πληρώνει μια γυναίκα να “κάθεται”, οπότε πάρα πολλές φορές μια εγκυμοσύνη οδηγεί σε απόλυση. Μάλιστα, ακόμα και ένας βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ είχε απολύσει πριν από λίγο καιρό μια έγκυο λόγω της εγκυμοσύνης της και μάλιστα της έστειλε και εξώδικο που δεν είπε ότι είναι έγκυος.
Αυτά, όμως, γίνονται και στο Ιράν της Ασίας και όχι μόνο της Ευρώπης, οπότε δεν μας εκπλήσσουν.
Στην Ελλάδα μια έγκυος μπορεί να πάρει μόνο μερικές εβδομάδες άδεια εγκυμοσύνης και συνήθως την σπάνε λίγο πριν και μετά.
Στην Γερμανία μπορεί μια γυναίκα να πάρει 14 μήνες με το 70% του μισθού της, ενώ μπορεί να την παρατείνει και περισσότερο από ένα χρόνο με μικρότερο επίδομα.
Για κάθε παιδί που γεννιέται στην Γερμανία, από τον πρώτο μήνα οι γονείς παίρνουν 210 ευρώ το μήνα, μέχρι να ενηλικιωθεί ή να τελειώσει τις σπουδές του.
Στην Ελλάδα δεν γνωρίζω ακριβώς, αλλά μάλλον οι γονείς παίρνουν από τα 3 το μακρύτερο.
Πριν ξεκινήσω με την λίστα, να αναφέρω ότι υπάρχουν και γυναικολόγοι και παιδίατροι του δημοσίου και ότι η παιδεία στην Ελλάδα είναι δωρεάν. Επομένως, δεν χρειάζεται κάποια να πάει σε ιδιώτη γυναικολόγο ή τα παιδιά σε ιδιώτη παιδίατρο ή σε ιδιώτη οδοντίατρο κλπ Μπορεί να τα κάνει όλα με το δημόσιο.
Δεν μπορώ να ξέρω πόσοι εμπιστεύονται μόνο το δημόσιο σύστημα και δεν πάνε σε ιδιώτες και δεν έχω καμία στατιστική, αλλά η προσωπική μου εμπειρία από φίλους και γνωστούς μου λέει ότι αυτοί είναι ελάχιστοι. Παρόλο που δεν έκανα ποτέ παρέα με πλούσιους, οι άνθρωποι που ξέρω χρησιμοποιούν ιδιώτες γιατρούς.
Πάμε λοιπόν στα έξοδα…
Κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι δύο σημαντικές εξετάσεις, η αυχενική και η Β’ επιπέδου, οι οποίες κοστίζουν έκαστη 150-200 ευρώ. Άρα, 300-400 ευρώ. Στην Γερμανία είναι δωρεάν.
Στην Ελλάδα οι επισκέψεις στον γυναικολόγο πληρώνονται ανά μήνα περίπου και το σύνολο είναι 50 με 100 ευρώ το μήνα. Άρα, για 7 μήνες περίπου, είναι 350-700 ευρώ. Στην Γερμανία είναι δωρεάν.
Κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης χρειάζονται φάρμακα και βιταμίνες (σίδηρο, ασβέστιο, μαγνήσιο κλπ). Στην Ελλάδα οι τιμές ποικίλουν και μπορεί να είναι από 50 ευρώ το μήνα μέχρι άντε γεια. Ας πούμε 50 το ελάχιστο, οπότε για 8 μήνες 400 ευρώ. Στην Γερμανία είναι όλα δωρεάν.
Στην Ελλάδα η γέννα κοστίζει περίπου 1000-1500 ευρώ για τον γιατρό και άλλα τόσα για το νοσοκομείο (ιδιωτικό). Οπότε, σύνολο 2000-3000 ευρώ. Στην Γερμανία και τα νοσοκομεία και οι ιδιωτικές κλινικές είναι δωρεάν.
Σημαντικό, επίσης, είναι ότι στην Γερμανία τα σεμινάρια του τοκετού είναι δωρεάν για την έγκυο και μόνο ο σύντροφος πληρώνει ένα μικρό ποσό. Επίσης, το ίδιο ισχύει και για την γιόγκα για εγκύους. Τα πληρώνει όλα η ασφάλεια.
Επίσης, μετά την γέννα η γυμναστική για την επαναφορά, οι φυσικοθεραπείες και η ψυχολογική υποστήριξη είναι όλα δωρεάν και τα πληρώνει η ασφάλεια. Στην Γερμανία εννοώ, στην Ελλάδα δε νομίζω ότι υπάρχουν καν αυτά, και, αν υπάρχουν, θα κοστίζουν σίγουρα αρκετά.
Κάποιες γυναίκες στην Ελλάδα πληρώνουν και μαία μετά την γέννα για 2-3 μήνες για να τις βοηθά με το μωρό και τον θηλασμό. Το κόστος μπορεί να 50 ευρώ η επίσκεψη. Αν πούμε 2 επισκέψεις την εβδομάδα τότε είναι 1200 ευρώ. Στην Γερμανία η μαία είναι δωρεάν και μπορεί να έρχεται και κάθε μέρα και για όσο καιρό χρειαστεί, ανάλογα με την περίπτωση.
Στην Ελλάδα μια επίσκεψη σε ιδιώτη παιδίατρο κοστίζει από 25-50 ευρώ. Το κόστος είναι ανάλογο φυσικά με το πόσες φορές το χρόνο χρειάζεται να πάει κανείς στον γιατρό και για πόσα χρόνια. Αν υποθέσουμε 8 φορές το χρόνο μέσο όρο, τότε είναι 200 με 400 ευρώ κάθε χρόνο. Στην Γερμανία ο παιδίατρος και όλοι οι γιατροί είναι δωρεάν.
Στην Ελλάδα τα φάρμακα των παιδιών είναι 25% συμμετοχή από τους γονείς. Στην Γερμανία είναι 100% δωρεάν, ό,τι φάρμακο και να είναι, από σπρέι της μύτης μέχρι οτιδήποτε φαρμακευτικό ή βότανο κλπ.
Στην Ελλάδα οι παιδικοί σταθμοί κοστίζουν από 350 ευρώ το μήνα. Επειδή τα παιδιά τις περισσότερες φορές πρέπει να πάνε αμέσως στον παιδικό για να μην χάσουν τις δουλειές τους, το παιδί θα πάει στον παιδικό για 6 χρόνια, οπότε 2.100 ευρώ. Στο Βερολίνο ο παιδικός σταθμός κοστίζει 1250 ευρώ το μήνα για το κάθε παιδί, αλλά είναι δωρεάν και πληρώνουμε μια συμμετοχή 26 ευρώ το μήνα.
Τα φροντιστήρια ξένων γλωσσών στην Ελλάδα είναι 100 ευρώ το μήνα και κάποιοι γονείς στέλνουν τα παιδιά τους και σε δυο γλώσσες. Στην Γερμανία δεν έχουν τέτοια φροντιστήρια και λίγο πολύ είναι ό,τι μάθουν στο σχολείο. Οι νεότεροι μαθαίνουν Αγγλικά, αλλά οι μεγαλύτεροι δεν έμαθαν.
Στην Ελλάδα τα φροντιστήρια για μελέτη δημοτικού κοστίζουν 120-150 ευρώ το μήνα. Ναι, το εκπαιδευτικό σύστημα είναι τέτοιο που κάποια παιδιά πρέπει να πάνε σε φροντιστήριο ακόμα και στο δημοτικό. Στην Γερμανία δεν υπάρχουν τέτοια φροντιστήρια.
Στην Ελλάδα τα φροντιστήρια για το γυμνάσιο κοστίζουν 350 ευρώ το μήνα. Στην Γερμανία δεν γνωρίζω να υπάρχουν.
Στην Ελλάδα τα φροντιστήρια για τις πανελλαδικές φτάνουν και τα 500 ευρώ το μήνα. Στην Γερμανία δεν γνωρίζω να υπάρχουν τέτοια πράγματα.
Τα πανεπιστήμια και στις δύο χώρες είναι πραγματικά δωρεάν. Επειδή έχω περάσει και από ελληνικό και γερμανικό πανεπιστήμιο, δεν θα ξεκινήσω τις συγκρίσεις γιατί δεν έχει απολύτως κανένα νόημα.
Τέλος, στην Γερμανία ό,τι έχει να κάνει με το παιδί μέχρι να ενηλικιωθεί είναι δωρεάν. Όλα. Γιατροί, οδοντίατροι, φάρμακα. Τα πάντα. Κανένα σχεδόν έξοδο.
Επίσης, δεν έκανα αναφορά στους ζωτικούς χώρους που μπορεί να παίξει ένα παιδί, πάρκα, παιδικές χαρές, ποιότητα παιδικών σταθμών κλπ.
Σου στέλνω Πιτσιρίκο φωτογραφίες από τον παιδικό σταθμό δίπλα από το σπίτι για να βάλεις όποια νομίζεις.
Τελειώνοντας, επισημάνω ξανά ότι το θέμα δεν είναι να αναδείξω πόσο γ@μ@τη είναι η Γερμανία. Δεν έχει απολύτως καμία σημασία αυτό. Ειδικά για κάποιον που δεν μένει εδώ και χέστ@κε κιόλας.
Θέλω, όμως, να αναδείξω την κοροϊδία, την εξαπάτηση και το θράσος όλων αυτών στην διαχρονική εξουσία της Ελλάδας που λένε ότι θέλουν να λύσουν το δημογραφικό. Παπάρια.
Πώς το κάνουν αυτό;
Διώχνοντας σχεδόν ένα εκατομμύριο επαγγελματίες, επιστήμονες και εργατικό δυναμικό στο εξωτερικό μόνο τα τελευταία δέκα χρόνια;
Και θα φύγουν άλλοι τόσοι σε λίγο.
Ή μήπως το κάνουν έχοντας δημιουργήσει ένα απαγορευτικό περιβάλλον να μεγαλώσει κανείς παιδιά από θέμα κόστους και ασφάλειας;
Δεν μπορώ να δώσω εγώ τις απαντήσεις και δεν έχει νόημα να τις δώσω, γιατί δεν ζω σε αυτή τη χώρα πια.
Αλλά τουλάχιστον μπορώ να πω ότι είναι κρίμα και να πω με σιγουριά ότι γίνεται και καλύτερα και ότι τα παιδιά σίγουρα αξίζουν περισσότερα.
Φιλιά από το Βερολίνο.
Δ.