ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΑΛΩΣΗΣ

Έναν αιώνα μετά την Άλωση η Ανατολική Ρωμαϊκή  Αυτοκρατορία, άλλαξε ονομασία και οι Ρωμηοί έγιναν… Βυζαντινοί!

“Αποφράς ημέρα” η σημερινή καθώς συμπληρώνονται 562 χρόνια από την Άλωση της Πόλης. Από το γκρέμισμα της Ανατολικής Ρωμαϊκής  Αυτοκρατορίας, που τόση χαρά έδωσε στους δυτικούς της εποχής, αλλά και στους μετέπειτα… Επίσης, πόσο λυπητερό είναι να ακούει ένας Ρωμηός να τον λένε “Βυζαντινό” και μια ολόκληρη Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, ως… Βυζαντινή!

Και πώς να μην είναι έτσι αφού κάποιοι για να μειώσουν τις μνήμες και να αλλοιώσουν την ιστορία, έφτασαν στο σημείο να αλλάξουν την επωνυμία της Αυτοκρατορίας και να της δώσουν ένα όνομα το οποίο να μην δείχνει το τι προσέφερε στον δυτικό κόσμο. Και από Ανατολική Ρωμαϊκή  Αυτοκρατορία (ή Αυτοκρατορία της Νέας Ρώμης), την ονόμασαν… Βυζαντινή Αυτοκρατορία! Και πότε; Αρκετά χρόνια μετά την πτώση της Βασιλεύουσας! Αυτό γιατί δεν το μάθαμε στο σχολείο; Και γιατί ακόμη και μέχρι σήμερα υπάρχει το όνομα ενός χωριού (Βυζάντιον) να χαρακτηρίζει μία τόσο μεγάλη Αυτοκρατορία με έναν μοναδικό πολιτισμό; Τι έχουν να πουν επ’ αυτού οι ιστορικοί και κυρίως οι βυζαντινολόγοι; Για παράδειγμα μία φωτισμένη μορφή όπως η Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ, η οποία αν και έχει καταγγείλει παγκοσμίως αυτό το αίσχος, παρ’ όλα αυτά δέχεται να φέρει τον τίτλο της βυζαντινολόγου.

Όμως, η κυρία Αρβελέρ έκανε το καθήκον της – κάτι που έχει παραμελήσει η Εκκλησία, η οποία δέχεται τους όρους “Βυζάντιο“, “Βυζαντινός“, “Βυζαντινή Αυτοκρατορία“, “Βυζαντινή μουσική” κ.ά. Γιατί;

Κάποια στιγμή αυτός το “παραμύθι” περί… Βυζαντίου και… Βυζαντινών, πρέπει να σταματήσει! Αλλά ποιός να ασχολείται με τέτοια θέματα…

Επιπλέον, ας μην ξεχνάμε και κάτι άλλο σημαντικό και οπωσδήποτε σχετικό με την παραποίση της ονομασίας. Ότι -όπως είχε σημειώσει ο καθηγητής π. Γεώργιος Μεταλληνός– “αν η 29η Μαΐου είναι ημέρα πένθους για τον Ελληνισμό, διότι φέρνει στη μνήμη μας την Άλωση της Πόλης από τούς Οθωμανούς το 1453, άλλο τόσο αποφράς είναι για το Γένος μας και η 13η Απριλίου, διότι κατ’ αυτήν έπεσε η Πόλη το 1204 στους Φράγκους. Το δεύτερο γεγονός δεν υστερεί καθόλου σε σημασία και συνέπειες έναντι τού πρώτου“…

Επί του προκειμένου, ένας φίλος γιατρός από τον Λαγκαδά -ο Φώτης Μιχαήλ– έγραψε ένα αρκετά ενδιαφέρον και ενημερωτικό άρθρο με τίτλο: Ο μύθος περί “Βυζαντινής  Αυτοκρατορίας” και  “Βυζαντινών“. Γράφει:

Σήμερα, σε ολόκληρο τον κόσμο, αλλά, δυστυχώς, ακόμα και μέσα στην πατρίδα μας, οι περισσότεροι μιλάνε για ’’Βυζαντινή Αυτοκρατορία’’ και για ’’Βυζαντινούς’’. Οι όροι Ρωμανία και Ρωμηός, σπάνια χρησιμοποιούνται.

Εμείς, όμως, οι Έλληνες, δεν δικαιολογούμαστε να αγνοούμε την αλήθεια. Και η αλήθεια είναι, ότι Αυτοκρατορία με το όνομα ‘’Βυζαντινή’’ δεν υπήρξε στην πραγματικότητα ποτέ.

Οι Κωνσταντινουπολίτες, μέχρι και την Άλωση, αναφέρονται σε όλες τις ιστορικές πηγές ως Ρωμαίοι ή Ρωμηοί και η αυτοκρατορία ως Ρωμαϊκή. Ακόμα και η λαϊκή μούσα, θρηνολογώντας την πτώση της Βασιλεύουσας, αφοπλίζει κάθε δυτική ιστοριογραφική ασέλγεια, λέγοντας: ’’Η Ρωμανία πάρθεν’’.

Τους όρους “Βυζαντινός” και ’’Βυζαντινή Αυτοκρατορία’’ δεν τους συναντάμε πουθενά!  
Τους επινόησε ο Γερμανός ιστορικός Ιερώνυμος Βόλφ, εκατό χρόνια μετά την Άλωση, 
δηλαδή το 1562, για να εξυπηρετήσει γεωπολιτικά συμφέροντα των Φράγκων εις βάρος των Ρωμηών.

Όπως τότε, έτσι και στις μέρες μας, οι απόγονοι του Βόλφ, δηλαδή οι σημερινοί μας ’’σύμμαχοι’’ και ’’εταίροι’’, συνεχίζουν με τον ίδιο φανατισμό, να επιβάλλουν διεθνώς την χρήση των όρων ’’Βυζαντινή Αυτοκρατορία’’ και ’’Βυζαντινός’’, αρνούμενοι, εντελώς ανιστόρητα, κάθε σχέση των Ελλήνων με την Ρωμανία και την Ρωμηοσύνη.

Πολύτιμοι σύμμαχοί τους, σ’ αυτή την ανθελληνική προπαγάνδα, αναδεικνύονται, κάθε τόσο, οι λογής-λογής ιθαγενείς συνεργάτες τους, οι οποίοι σοφίζονται το παν, ώστε η Ελλάδα μας, να φαίνεται εντελώς ξεκομμένη από την Ρωμιοσύνη, να μην συνδέεται με τους Έλληνες Αυτοκράτορες της Ρωμανίας, να είναι αποξενωμένη από τους Έλληνες Πατέρες τής καθ’ ημάς Ανατολής και να ψάχνει για προγόνους κατευθείαν στην Αρχαιότητα, λες και προκύψαμε ως Έθνος, στα 1821, ξαφνικά από… παρθενογένεση!

Για κάθε ιστορική απόδειξη, που βεβαιώνει την αδιάλειπτη ιστορική συνέχεια του Γένους μας, οι δυτικοί τρέφουνε μίσος άσβεστο. Έτσι ερμηνεύεται και το γεγονός, ότι στο Μουσείο ιστορίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις Βρυξέλλες, τα εκθέματα, ενώ θα όφειλαν να αρχίζουν χρονολογικώς από την πανάρχαια πολιτισμική παρουσία των Ελλήνων στην γηραιά ήπειρο, αρχίζουν από τον… Καρλομάγνο, δηλαδή, μόλις από το 800 μετά Χριστόν!

Να, λοιπόν, γιατί ονομάζουνε την Αυτοκρατορία μας ’’Βυζαντινή’’, αποσιωπώντας ταυτόχρονα κάθε μας σχέση με την Ρωμηοσύνη και την Ορθόδοξη Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.

Για να ξεχάσουμε απαράγραπτα ιστορικά μας δικαιώματα και να παραιτηθούμε από κάθε αυτονόητη γεωπολιτική και πολιτισμική μας διεκδίκηση.

Να, γιατί -ενώ καμώνονται οι εταίροι μας το αντίθετο- μας κρατάνε με το ζόρι δεμένους πίσω από το άρμα μιας Ευρώπης του “φιλιόκβε”, του σχολαστικισμού, του “αλάθητου”, του πρωτείου, της ουνίας, του ορθολογισμού και της λεγόμενης πολιτικής ορθότητας. Για να μην ξυπνήσουμε ποτέ από τον λήθαργο της πολιτισμικής και πνευματικής μας αφασίας και πάρουμε χαμπάρι ποιοι ήμασταν, ποιοι είμαστε, τι δικαιούμαστε και τι μας πρέπει.

Εμείς δεν είμαστε ’’Βυζαντινοί’’ ούτε και την Αυτοκρατορία μας την λένε ‘’Βυζαντινή’’. Τις ενοχές του δυτικού μαύρου μεσαίωνα, δεν θα τις φορτωθούμε με το ζόρι, μέσα από αλλαγές ονομασιών.

Εμείς είμαστε Ρωμηοί, απόγονοι Ρωμηών αυτοκρατόρων και, πολιτισμικώς, δικαιούχοι και συνεχιστές του πνεύματος της Ρωμηοσύνης. Δηλαδή, του πνεύματος των ησυχαστών Πατέρων της Εκκλησίας μας, των εραστών του ουρανίου αθλήματος της κάθαρσης, του φωτισμού και της θέωσης.

Τελικά, οι αγεφύρωτες διαφορές μας με τους δυτικούς, δεν έχουν βάση ούτε οικονομική ούτε νοοτροπίας. Ξεκινάνε από πολύ βαθιά και είναι τάξεως πνευματικής. Άλλη η θεολογία των δυτικών και άλλη η δική μας…