Πρόβλημα η επικίνδυνη οδήγηση λεωφορείων, τουλάχιστον για όρθιους επιβάτες

Παντελής Ξανθίδης |> Από τη μια έχουμε τον οδηγό λεωφορείου να στρίβει τσιγάρο και από την άλλη τον άλλον οδηγό του λεωφορείου να λύνει σταυρόλεξο. Κοινός παρανομαστής: τα οχήματα εν κινήσει!

Πρόκειται περί δύο ‘’περιπτώσεων’’, αλλά το πλέον διαδεδομένο χόμπυ για οδηγούς αστικών λεωφορείων είναι τα… σιρκουΐ ! Ένα χόμπυ ή μάλλον μία άκρως επικίνδυνη διαστροφή που περνάει απαρατήρητη από όσους -φύσει και θέσει- πρέπει να παρατηρούν.

Βέβαια, οι “φύσει και θέσει” ίσως δεν χρησιμοποιούν αυτά τα “λαϊκά” συγκοινωνιακά μέσα για τις μετακινήσεις τους και λογικό είναι να μην διαθέτουν βιωματική εμπειρία. Εάν όμως  τιμούσαν τις αποδοχές τους, θα είχαν τουλάχιστον ακουστά το πόσο… ζογκλέρ καλείται να είναι ένας όρθιος επιβάτης λεωφορείου!

Θα γνώριζαν το πόσο “ραλιτζίδικα” οδηγούν κάποιοι σοφέρ τα λεωφορεία, που ξεκινούν με… σπινάρισμα, φρενάρουν ακαριαία και παίρνουν στροφές με τις… μπάρες! Μπορεί να τα παραλέμε, αλλά πώς να χαρακτηριστούν τέτοιοι τρόποι οδήγησης, όπου (εντελώς αναίτια!) πατάνε φρένο απότομα, ξεκινούν το ίδιο απότομα και παίρνουν στροφές, χωρίς να υπολογίζουν ότι δεν κουβαλάνε… σακιά με πατάτες!

Μπορεί να μην έχουμε ακούσει για ατυχήματα επιβατών, αλλά δεν μπορεί να μην έχουν συμβεί και να έχουν περάσει απαρατήρητα και αδιαμαρτύρητα…

Αυτό το… ευγενικό ‘’αδιαμαρτύρητα’’ είναι που χαρακτηρίζει μία κοινωνία ανοχής* και το οποίο δίνει το ‘’ελευθέρας’’ σε κάθε ανεύθυνο και ‘’αδειοδοτεί’’ τον κάθε ανόητο να κάνει ό,τι του καπνίσει!

Όμως, στην περίπτωση που προκύψει ατύχημα και ο παθών προβεί σε μήνυση και αγωγή κατά παντός υπευθύνου, εκδικαστεί η υπόθεση και οι ευθύνες επιμεριστούν καταλλήλως, τότε μόνον μπορούμε να ελπίζουμε ότι ΙΣΩΣ σταματήσουμε να κάνουν οι όρθιοι επιβάτες των λεωφορείων… γυμναστικές επιδείξεις!

Υ/Γ: ‘’Μοιάζει, φίλε, αυτός ο κόσμος με παλιό λεωφορείο  – κι οι ανθρώποι ένα φορτίο που το σέρνει εδώ κι εκεί’’,  είχε γράψει η Σώτια Τσώτου για τον Κώστα Χατζή…

(*) Ίσως το ‘’κοινωνία ανοχής’’ να πέφτει λίγο βαρύ για το παραπάνω θέμα, αλλά δεν είναι και άτοπος χαρακτηρισμός, εάν και εφ’ όσον παρατηρήσουμε τις αντιδράσεις μας σε διάφορες ‘’επιθέσεις’’ που δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα, κατά της τσέπης μας, της αισθητικής μας και των νεύρων μας!