Έργο γραμμένο από τον Βασίλη Γιαννόπουλο για τα 200 χρόνια της Εθνεγερσίας και σκηνοθετημένο από την Κατερίνα Μαντέλη – Θα παρουσιαστεί σε Δήμους της Περιφέρειας Αττικής

|> Στο πλαίσιο των εορτασμών για το 1821 και των εκδηλώσεων που πρόκειται να πραγματοποιηθούν σε όλη την Ελλάδα, για το καλοκαίρι του 2021, είναι και η θεατρική παράσταση “Εγώ η Λένγκω”. Το έργο που γράφτηκε από τον Βασίλη Γιαννόπουλο ειδικά για τον εορτασμό των 200 χρόνων με θέμα το 1821 αλλά και το αποτύπωμα του στο σήμερα, θα συμμετάσχει σε προγραμματισμένες παραστάσεις Δήμων ανά την Αττική, με την στήριξη της Περιφέρειας Αττικής.

Το έργο θα παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία Κατερίνας Μαντέλη, σκηνικά-κοστούμια Ιωάννας Κατσιαβού και η πρωτότυπη μουσική  σύνθεση είναι της Αρετής Κοκκίνου,

Τους ρόλους ερμηνεύουν η Γεωργία Ζώη (Λένγκω), ο Γιώργος Σίσκος (Από μηχανής Θεός), ο Σταύρος Βόλκος (Αυγέρης) και η Κατερίνα Βολίκα (Τασιά).

Κιθάρα και λαούτο θα παίζει η Αρετή Κοκκίνου, κλαρίνο ο Πάρις Μαμάς και κρουστά ο Σταύρος Βόλκος και η Κατερίνα Βολίκα

Το σλάιντ απαιτεί την χρήση JavaScript.

Το έργο

Η Λένγκω (Ελένη), είναι μία Ηπειρώτισσα γυναίκα, που ζει μια αλληλουχία ζωών, από την περίοδο της Επανάστασης του 1821 έως και σήμερα. Η ίδια θεωρεί, ότι στο αίμα της, κυλάει αίμα της Αρχαίας Διώνης αλλά και άλλων γυναικών, τις οποίες με την φαντασία της ενσαρκώνει σε πολλές διαφορετικές ζωές.

Έτσι «ζώντας» τα τελευταία 200 χρόνια, (Επανάσταση 1821, γερμανική Κατοχή 1940, Πολυτεχνείο, Μεταπολίτευση κ.ά.) αντιλαμβάνεται ότι η Ιστορία επαναλαμβάνεται, με το «τέρας» του πολέμου να εμφανίζεται πάντα, αλλά με διαφορετικό πρόσωπο. Πότε ως Τούρκος κατακτητής με το γιαταγάνι, πότε ως φασίστας κατακτητής με την μπότα και πότε ως οικονομικός αόρατος κατακτητής, με κοινά προβλήματα, την πείνα, την εξαθλίωση την προσφυγιά και την προδοσία.

Στην τελευταία της ζωή που φτάνει στο σήμερα, υπερασπίζεται τους αγώνες των σημερινών γυναικών κατ’ αντιστοιχία με τις ηρωίδες των εκάστοτε εθνικών αγώνων, περνώντας το μήνυμα, ότι οι ήρωες υπάρχουν και ζουν ανάμεσα μας.

Ο εμβληματικός ρόλος ενός «από μηχανής» Θεού, λειτουργεί ως συνδετικός κρίκος μεταξύ των «ζωών» της Λένγκως, αλλά παράλληλα αφήνει και κάποια ερωτηματικά στον θεατή με σκοπό να «σπρώξει» τα νοήματα του έργου πιο βαθειά στην ψυχή του.

> Η καλλιτεχνική διεύθυνση είναι της Αδαμαντίας Μαντελένη και η παραγωγή της “Διώνης Αίνιγμα”.