Ένας διάλογος από μια βραδιά όπου τα μάτια άρχισαν σταδιακά να μην είναι και τόσο χρήσιμα…

|> Διάλογος:

• Εγώ : Ρε κορίτσια, ρε αγόρια τι είστε…. τι είναι αυτό το στρογγυλό που τρώω;
• Φωνή αντρική : Ξέρω ‘γώ; Σαν κεφτές μου μοιάζει.

Σιωπή. Κάποιος φωνάζει ακατάληπτα με ένα μικρόφωνο  και η φωνή του σκεπάζεται εντελώς από τους  ακατάληπτους ήχους  τριγύρω μου.

• Εγώ: Τι κεφτές ρε φίλε; Σα χάμπουργκερ είναι.
• Φωνή γυναικεία Α : Κεφτές… κεφτές είναι. Έτσι τους κάνουνε εδώ, μεγαλούτσικους.
• Φωνή από τα μεγάφωνα : Μκγρο ΓΚΡΡΡΡΡΡ τα σουπουτα ΓΚΡΡΡΡ μπερδα
• Εγώ: Ποιος φωνάζει απ΄τα μεγάφωνα;
• Φωνή αντρική Α : Ο Βαγγέλης. Μας δίνει οδηγίες.
• Φωνή γυναικεία Α : Ααααχαχαχαχαχαχαχαχα
• Εγώ : Ασε τα γέλια και λέγε εσύ που ξέρεις….. αυτό το κομμένο σε ροδέλες, που μοιάζει με καλαμαράκι ψητό αλλά το δάγκωσα και σε μπρόκολο μου φέρνει τι είναι;
• Φωνή γυναικεία Β : Η πετσέτα σου.
• Φωνή αντρική Β : Όχι, δεν είναι η πετσέτα…. την πετσέτα μου την έφαγα αλλά δεν είχε γεύση μπρόκολου.
• Εγώ: Τι γεύση είχε; Για να καταλάβω δηλαδή
• Φωνή γυναικεία Γ : Κάτι σαν βετέξ με πολύ σαπούνι.

Νέα σιωπή. Η φωνή που κάποιος είπε ότι ήταν του Βαγγέλη, ξανακούστηκε σαν ουρλιαχτό συγκαμένου μωρού . Λόγια και πάλι ακατάληπτα, ατμόσφαιρα Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου σε υπόγεια αίθουσα ραδιοεπικοινωνιών.

• Εγώ : Τι λέει πάλι; Ώχ… κάτι δάγκωσα και ήταν ζουμερό.
• Φωνή γυναικεία Α : Ααααχχχχ….άσε το δάχτυλο κάτω βρε τέρας….
• Φωνή αντρική Α : Λίγο νερό έχει;
• Φωνή γυναικεία Β : Έχω εγώ κάπου εδώ.
• Φωνή αντρική Γ : Αφήστε… αφήστε… ο συνοδός σας είμαι, θα σας βάλω εγώ νερό…. που είναι το ποτήρι σας;
• Φωνή αντρική Α : Και που να ξέρω;
• Φωνή αντρική Γ : Ψάξτε λίγο με το χέρι σας στο τραπέζι
• Φωνή αντρική Α : και που είναι το τραπέζι;
• Φωνή αντρική Γ : Κρατήστε το χέρι σταθερό, σας βάζω νερό.
• Φωνή αντρική Α : Που;
• Φωνή γυναικεία Β : Ααααααααααα… μούσκεμα με έκανες….

Γέλια παντού.

• Εγώ : Ωχ…. μάς πήραν χαμπάρι.

Μέσα σε πέντε-έξι λεπτά, η κατάσταση είχε απόλυτα εξομαλυνθεί στο τραπέζι μας. Κανείς δεν ήξερε ποιος είναι ο άλλος, ξέραμε που είναι το νερό, τα ποτήρια, το ψωμί, τα δάχτυλα του διπλανού, η πετσέτα μας, το πιάτο μας και το τραπέζι μας. Κι όταν ήρθε το δεύτερο πιάτο, η γυναικεία φωνή Α που φάνηκε ότι ήξερε κάπως τα κατατόπια, μας ανακοίνωσε:

• Φωνή γυναικεία Α : Λοιπόν, το δεύτερο πιάτο είναι μπριζόλα με πατάτες φούρνου.
• Φωνή αντρική : Μοσχαρίσια;

Σ’ ευχαριστούμε Βαγγέλη για το Δείπνο στο Σκοτάδι. Κράτα μας ολονών το ίδιο το τραπέζι και βάλε μας μαζί. Μόνο πεσ’ στον ιδιοκτήτη να βάλει κι άλλα τραπέζια γιατί θάχει κόσμο. Οι «τυφλοί μιας νύχτας» αυξάνονται σαν τα μπιφτέκια και τις πετσέτες με γεύση μπρόκολο.

Δημήτρης Κωνσταντάρας.