Ένας αργεντινός ναός του 17ου αιώνα δώρο στον πάπα Φραγκίσκο
Ένα ιδιαίτερο εικαστικό έργο, παρουσιάζεται σήμερα στις 12:30 μμ στο «Polis Art Cafe» της οδού Πεσματζόγλου, από τις Διεθνείς Σχέσεις Πολιτισμού της Ζωζώς Λιδωρίκη. Πρόκειται για έναν ανάγλυφο πίνακα ενός ναού γοτθικού ρυθμού, κατασκευασμένο από ξύλο «μπάλσα» και φιλοτεχνημένο από τον Μιχάλη Βασιλόπουλο.
Το έργο παρουσιάζει τον ναό της Παναγίας της Λουχάν, Προστάτιδας και Πολιούχου της Αργεντινής, ένα από τα σημαντικότερα ιστορικά και εθνικά μνημεία της λατινοαμερικανικής χώρας. Ο γοτθικός ναός της Παναγίας της Λουχάν θεμελιώθηκε τον 17ο αι. και αποτελεί την αγαπημένη εκκλησία του Αργεντινού πάπα Φραγκίσκου, καθώς εκεί λειτουργούσε πριν αναλάβει τα καθήκοντά του στο Βατικανό.
Ο εν λόγω πίνακας «Nuestra Señora de Luján» θα ταξιδέψει στη Ρώμη και αντιπροσωπεία Αρμενίων από το Μπουένος Άιρες θα τον προσφέρει ως δώρο στον ποντίφικα.
Η Βασιλική της Παναγίας της Λουχάν
Ήταν το 1685 όταν ένας Πορτογάλος αγρότης στην Αργεντινή, στο Santiago del Estero, ήθελε να ανεγείρει ένα μικρό εκκλησάκι για τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Ζήτησε λοιπόν από έναν συμπατριώτη του στη Βραζιλία να του στείλει μια εικόνα του Ευαγγελισμού. Αυτός του έστειλε δύο εικόνες σε δύο κουτιά που ταξίδεψαν από το Sao Paolo στο λιμάνι του Buenos Aires. Φορτώθηκαν με άλλα πράγματα σε μια βοϊδάμαξα και πήραν το δρόμο για το Santiago. Όταν έφτασαν στο μικρό χωριό Lujan (δίπλα στις όχθες του ποταμού Lujan) σταμάτησαν για να διανυκτερεύσουν. Την άλλη μέρα η βοϊδάμαξα δεν μπορούσε να ξεκινήσει κολλημένη στη λάσπη. Τότε, στην προσπάθεια του αμαξηλάτη να σπρώξει την άμαξα κατέβασε το ένα κουτί. Και τότε η άμαξα ξεκίνησε. Όταν ξαναέβαλε το κουτί, η άμαξα πάλι ακινητοποιήθηκε. Άνοιξαν το κουτί και είδαν την εικόνα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Όλοι οι χωρικοί πίστεψαν στο θαύμα. Η εικόνα ήθελε να παραμείνει εκεί.
Έτσι, εκεί κτίστηκε το μικρό παρεκκλήσι της Παναγίας της Lujan. Σιγά σιγά το χωριό μεγάλωνε. Πιστοί από γύρω έρχονταν να προσκυνήσουν τη θαυματουργή εικόνα, και το 1730 το χωριό έγινε ενορία.
Στις 8/12/1763 αρχίζει να κτίζεται εκεί ένας μεγαλύτερος Ναός, και στις 6/5/1890 άρχισε η κατασκευή του σημερινού Ναού. Το 1910 εγκαινιάστηκε χωρίς τους δύο σημερινούς πύργους. Οι πύργοι κτίστηκαν από το 1922 ως το 1926. Τον Νοέμβριο του 1930, ο πάπας Πίος ΧΙ ονόμασε τον Ναό Basílica “Nuestra Señora de Luján”.
Τo 1934 ιδρύθηκε η Επισκοπή Mercedes-Lujan και το 1935 ο ναός τελειοποιήθηκε και πήρε τη σημερινή του μορφή.
Στις 10/5/1996 ονομάστηκε Μητρόπολη της Mercedes-Lujan, εξαρτημένη άμεσα από την Αγία Έδρα της Ρώμης.
Το 1998 ανακηρύχθηκε Εθνικό Ιστορικό Μνημείο της Αργεντινής. Μαζί με τον ακρογωνιαίο λίθο του, σε βάθος 4 μέτρων έχει τοποθετηθεί η ιδρυτική πράξη με υπογραφή του αρχιεπισκόπου του Buenos Aires και άλλα νομίσματα – μετάλλια, πορτραίτα Παπών, πέτρες από το Σπήλαιο της Βηθλεέμ, από το όρος Γολγοθά, από τις κατακόμβες της Ρώμης και άλλα ενθυμήματα από χώρες της Ευρώπης.
Ο γοτθικός αυτός ναός περιλαμβάνει 14 μεγάλα αγάλματα από μάρμαρο, αψίδες, παρεκκλήσια, 15 καμπάνες με διαφορετικό όνομα η κάθε μία και με συνολικό βάρος 14.915 κιλά. Οι δύο πύργοι του έχουν ύψος 106 μέτρα ο καθένας και ο κάθε σταυρός επάνω τους ζυγίζει 1700 κιλά.
Η Παναγία της Lujan είναι πλέον η Πολιούχος της Αργεντινής αλλά και Προστάτιδα τριών χωρών: Αργεντινής, Παραγουάης και Ουρουγουάης. Έχει μήκος 104 μέτρα και πλάτος 68,5. Αρχιτέκτονας ήταν ο Γάλλος Ulrich Curtois. Η αρχική εικόνα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου από ψημένο πηλό είναι αγνώστου καλλιτέχνη.
Από τα τέλη του 19ου αιώνα είναι ο Καθεδρικός Ναός αλλά και ο Ναός Προσκυνήματος του λαού της Αργεντινής. Τα μαζικά προσκυνήματα άρχισαν το 1893 όταν 400 εργάτες με σημαίες της Αργεντινής έκαναν πορεία από το Buenos Aires για προστασία του Δικαιώματος στην Εργασία.
Από τότε κάθε χρόνο το πλήθος μεγάλωνε. Και τώρα πια χιλιάδες ξεκινούν πεζή από το Buenos Aires και αλλού για να φτάσουν στην Παναγία της Lujan που βρίσκεται 60 χλμ. Βορειοανατολικά του Buenos Aires.
Γίνονται και ναυτικά προσκυνήματα με εκατοντάδες βάρκες στον ποταμό Lujan. Ο ναός γιορτάζει στις 8 Μαΐου. Αλλά και σε όλες τις γιορτές της Παναγίας. Στις 8 Σεπτεμβρίου 1930 ανακηρύχθηκε Προστάτιδα των 3 χωρών (Αργεντινής, Παραγουάης, Ουρουγουάης). Το 1948, προστάτιδα των Αργεντινών Σιδηροδρόμων, το 1946, προστάτιδα της Αστυνομίας της Αργεντινής και του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας. Τα εκατομμύρια τάματα κοσμούν τις ειδικές στήλες μέσα στον ναό.
Στις 25 Μαΐου 2010 έγινε πανηγυρική δοξολογία για τα 200 χρόνια της Αργεντινής Δημοκρατίας με την παρουσία του προεδρικού ζεύγους Νέστορ και Κριστίνα Φερνάντες Κίρχνερ.
Ποιος είναι
ο Μιχ. Βασιλόπουλος
facebook.com/MichalisVasillopoulos
Ο Μιχάλης Βασιλόπουλος γεννήθηκε στη Νέα Σμύρνη. Τα μαθητικά του χρόνια ξεκίνησαν με την Ευαγγελική Σχολή, ακολούθησε το Α’ Γυμνάσιο Πλάκας κι έπειτα, στη δεκαετία του 70, ήρθε η ώρα της Σχολής Δοξιάδη.
Καθηγητές του σπουδαίοι άνθρωποι της Τέχνης, όπως ο Δημήτρης Μυταράς, ο Πέτρος Ζουμπουλάκης, η Μαρίνα Λαμπράκη – Πλάκα, ο Γιώργος Γεωργιάδης και άλλοι. Σπούδασε Σχέδιο – Διακόσμηση – Μακέτα. Αργότερα, στη Σχολή Μποζάρ μετέδωσε τις γνώσεις του πάνω στο σχέδιο, δίδαξε για μερικά χρόνια και δημιούργησε στενές σχέσεις ζωής.
Δεκάδες κατοικίες, εμπορικά καταστήματα και εταιρικοί χώροι, σε όλη την Ελλάδα, σχεδιάστηκαν και κατασκευάστηκαν με το γούστο και την εμπειρία του. Δημιουργίες του έχουν βραβευτεί από τον Δήμο Αθηναίων.
Τα τελευταία 16 χρόνια «απολαμβάνει» τις ελεύθερες ώρες του, κατασκευάζοντας διάφορα έργα με μικροσκοπικά κομμάτια από το ξύλο «μπάλσα». Εκκλησίες, μνημεία από την Ελλάδα και από όλο τον κόσμο, βιομηχανικοί χώροι, καράβια κάθε εποχής, αλλά και διάφορα απλά αντικείμενα, αποτελούν την πηγή τής έμπνευσής του, κατασκευάζοντας πιστά αντίγραφα τους.
Κύριος στόχος του η μελέτη και η ανάδειξη της αρχιτεκτονικής ιστορίας αυτών των μνημείων και βέβαια, σε συνέχεια, η αρχιτεκτονική τύχη τους. Συλλογή έργων του παρουσίασε για πρώτη φορά η Δημοτική Πινακοθήκη Καλλιθέας. Τελευταίο δημιούργημά του η Έκθεση «Από το Άγιο Όρος». Μια πρωτότυπη έκθεση με τις μακέτες των 20 Ιερών Μονών του Αγίου Όρους που παρουσιάστηκε στο Ίδρυμα Μ. Κακογιάννη και στο Μεσαιωνικό Φεστιβάλ της Καστοριάς. Η έκθεση αυτή ετοιμάζεται να ταξιδέψει εντός και εκτός Ελλάδας.